manisch depressief en kleincellig longkanker

[stoffeltje]

hoi bren,
kan mij voorstellen dat het je te veel wordt joh.
de klachten kunnen erg veelzijdig zijn ,de klachten van een hersentumor hangen er ook vanaf waar hij zit.
het is ook erg verdrietig en pijnlijk om dit bij je eigen moeder mee te moeten maken.
vindt het knap dat je toch 2 à 3 maal per dag naar haar toe gaat.
hou jij je zelf wel een beetje in de gaten?
ben blij dat je moeder geen pijn heeft.
het zal ook pijnlijk zijn om je moeder nu zo te moeten helpen.
eerst een sterke vrouw die jou helpt en dan anders om.
als jij er zelf veel verdriet en angst etc. bij hebt praat erover en huil stop het niet in een rugzak,daar krijg je later last van.
ik hoop dat je moeder er niet nog meer lasten bij krijgt.
vreselijk veel sterkte en ik denk erg veel aan jullie.
veel liefs en sterkte anita.

[stoffeltje]

hoi bren,
hoe gaat het nu met jou moeder en met jezelf?
het is een rot ziekte en zeker als het zulke uitzaaingen krijgt.
is je moeder nog aanspreekbaar <met tijde>?.
kan jij het zelf nog wel een beetje volhouden?
je hebt het lang goed volgehouden,maar de laatste tijden zullen wel erg zwaar zijn.
je hele fam. zal het wel zwaar hebben.
probeer ook kracht bij je fam. te vinden.
ik leef met je mee .
veel sterkte en veel liefs anita

[yvonne31]

Hallo Brenni,

ik ben een tijdje niet op het forum geweest en lees ineens dat het heel slecht gaat met jouw moeder. Oh meid wat zul jij je rot voelen !
Ik hoop dat ze op dit moment nog steeds geen pijn heeft en dat ze wel goed aanspreekbaar is, al is het maar een korte tijd.
Praat veel en huil laat je emoties gaan ! Hou je niet groot als je bij haar bent, ze mag best zien of voelen dat je verdriet hebt.
Voor mij is het nu 7 maanden geleden dat mijn moeder is overleden, maar die periode ervoor zal ik nooit meer vergeten. Ik weet niet wat erger is het gemis zoals nu, of de machteloosheid op het einde van haar leven. Ik zou willen dat ik iets kon schrijven om jou een beetje op te beuren, maar weet uit ervaring dat dit niet kan. De spanning en het verdriet is te groot om al is het maar voor 5 minuten te vergeten.
Brenni, hou je sterk en geloof in jouw eigen kracht.
Heel veel sterkte en kracht ,

liefs Yvonne

[Bren]

Hallo allemaal,

Ten eerste wil ik eerst iedereen bedanken dat er veel op mijn onderwerp is gereageerd.

Helaas moet ik mededelen dat mijn moeder op 27 maart op 53 jarige leeftijd is overleden.......

Vanaf het moment dat ze werd opgenomen in het ziekenhuis (ze viel heel vaak) tot aan haar dood is het allemaal ontzettend snel gegaan. Ze ging met de dag achteruit. En die laatste dag en nacht zal ik mijn leven lang nooit vergeten hoe verschrikkelijk ernstig haar situatie was. Ze begon steeds erger te roggelen en op het laatst lag ze in een soort coma, maar met haar ogen open.....!

Wij zijn wel heel blij dat haar verdere leed bespaart is gebleven. Nu leef ik in een roes, het is allemaal zo snel gegaan. Wel heb ik er vrede mee, het houdt me op de been om er van uit te gaan dat mijn moeder nu haar rust heeft. Ze heeft veel dapper ondergane behandelingen gehad en het is goed nu!

Iedereen veel sterkte verder

Veel liefs en een dikke pakkerd van Brenni

Lieve, lieve mam, jij bent mijn liefste en ik zal je nooit vergeten!!!!

[yvonne31]

lieve Brenni,

Allereerst gecondoleerd met je moeder.

oh wat is dat bekend die "comaslaap", het roggelen en die open ogen.
Een nare belevenis die je nooit meer vergeet.

En dan nu het verdriet en straks het verschrikkelijke gemis. Ik had nog hoop dat het goed ging met jouw moeder en dat je daarom niets van je liet horen! stom van mij ik had het kunnen weten.

Neem de tijd voor alles, uit je emoties en praat over haar met anderen.
Ik wens jou en de rest van jouw familie heel veel kracht en sterkte toe !

en laat af en toe nog iets van je horen !
Ook als je wilt praten, weet mij dan te vinden. Ik weer tenslotte wat je mee maakt.

liefs Yvonne

[stoffeltje]

hallo bren,
gecondoleerd met je moeder.
wat zullen jullie en je moeder het moeilijk hebben gehad.
ik hoop dat je moeder met niet al te veel pijn is heen gegaan.
je zult de komende tijde wel veel kracht kunnen gebruiken.
het gemis duurt erg lang.
en kan veel verdriet geven.
ik hoop dat je je goed staande kan houden,voor jezelf en je gezinnetje.
ik wens je ook alle kracht ,sterkte en liefs toe.
anita

[bren]

Hallo allemaal,

Ik heb er zo'n verschrikkelijk veel moeite mee dat mijn moeder er niet meer is. Oh wat mis ik haar toch..........! Op haar begrafenis zijn er 3 liedjes gezongen n.l. mama van celine dion, ave maria en een trein naar niemandsland van Frans Bauer. Nou als ik ze nu hoor helpt me dat wel te huilen want op eigen kracht lukt het gewoon niet. En ik snap er niets van. Op begrafenissen van anderen blijf ik huilen en op die van mijn moeder was ik zo sterk. Heb er zelf geen woorden voor............. Heel vreemd. Maar nu 3 weken later begint het volgens mij........... Ben er ook zo bang voor dat ik in mekaar zak. En nogmaals die laatste beelden van haar...... ik raak ze niet kwijt al doe ik nog zo mijn best. Nu zijn we bezig met mijn moeder d'r huis leeg halen want op 28 april moet ie opgeleverd worden. VRESELIJK gewoon. Hoeveel kan je eigenlijk hebben?

Ik moet het een plekje gaan geven maar ik weet niet hoe

Veel liefs Brennie

[Gast]

lieve Brenni,

geef het tijd, nu pas komt het besef dat ze er echt niet meer is.
In het begin wordt je geleefd en nu krijgen je gevoelens eindelijk kans om door te dringen.
Als je wilt praten kun je altijd bij mij terecht.
Je staat niet alleen.

liefs Yvonne

[stoffeltje]

hallo bren,
sorry dat ik zo laat reageer.
een leegte val je dan in.
eerst alles regelen dan komt je gevoel het is echt.
de emotie"s daarbij.
veel praten als je kan.
het duurt lang het verwerken dat is niet zomaar over.
gun het de tijd en hou je niet groter door het in te houden.het komt er later en pijnlijker uit,prop het niet in een rugzak.
zelf maakte ik die <fout> wel,het sloeg toen op mijn zwakke punt mijn epilepsie.
denk terug aan de mooie momenten en huil om de pijn en gemis.
vreselijk veel sterkte en liefs anita.