Mijn arme vader
Re: Mijn arme vader
Riaw, dank je voor het meeleven.
Vandaag weer een vreemde dag. Het lijkt nu toch slechter met mn vader te gaan. Mijn moeder belde vanmiddag dat hij de krant pakte en steeds open en dicht deed, toen viel de krant op de grond en hij had dat niet door. Toen pakte hij zijn ipad maar hij kreeg het niet voor elkaar op te starten, hij kreeg het schuifje niet naar voren (bij een ipad moet je met een touchscreen een balkje naar voren schuiven om het scherm te deblokeren). Toen viel de ipad en ook dat had hij niet door. Daarna is hij gaan slapen. Ik kwam binnen om 4 uur en zag mijn moeder angstig aan het bed staan, mijn vader lag daar met omhooggedraaide ogen en zag er heel erg slecht uit, zeg maar dood. Mijn moeder kreeg hem niet wakker en heeft snel de dokter geroepen. Die kwam direkt en terwijl ze zijn pols pakt om op te meten, schiet hij ineens met een grote glimlach omhoog, klaarwakker. Daarna sliep hij toch steeds weer in en lag weer heel raar. Ongeveer 6 uur hebben we hem toen toch wakker gemaakt en toen ging het weer beter.
Was op dat moment niet zo geschrokken maar nu krijg ik ineens de bibbers. DAt heb ik altijd dat ik op het moment van paniek heel kalm blijf en gevoelloos en dat soms pas uren of dagen later de reaktie komt.
AFwachten maar weer. Wat denken jullie hiervan?, zou het einde toch snel komen?
Vandaag weer een vreemde dag. Het lijkt nu toch slechter met mn vader te gaan. Mijn moeder belde vanmiddag dat hij de krant pakte en steeds open en dicht deed, toen viel de krant op de grond en hij had dat niet door. Toen pakte hij zijn ipad maar hij kreeg het niet voor elkaar op te starten, hij kreeg het schuifje niet naar voren (bij een ipad moet je met een touchscreen een balkje naar voren schuiven om het scherm te deblokeren). Toen viel de ipad en ook dat had hij niet door. Daarna is hij gaan slapen. Ik kwam binnen om 4 uur en zag mijn moeder angstig aan het bed staan, mijn vader lag daar met omhooggedraaide ogen en zag er heel erg slecht uit, zeg maar dood. Mijn moeder kreeg hem niet wakker en heeft snel de dokter geroepen. Die kwam direkt en terwijl ze zijn pols pakt om op te meten, schiet hij ineens met een grote glimlach omhoog, klaarwakker. Daarna sliep hij toch steeds weer in en lag weer heel raar. Ongeveer 6 uur hebben we hem toen toch wakker gemaakt en toen ging het weer beter.
Was op dat moment niet zo geschrokken maar nu krijg ik ineens de bibbers. DAt heb ik altijd dat ik op het moment van paniek heel kalm blijf en gevoelloos en dat soms pas uren of dagen later de reaktie komt.
AFwachten maar weer. Wat denken jullie hiervan?, zou het einde toch snel komen?
Re: Mijn arme vader
Wat zou ik jou graag willen vertellen wanneer het moment daar is.
Echter het is niet te voorspellen.
Ik ben het met je eens dat het nu slechter lijkt te gaan.
Je loopt op je tenen en weet niet meer waar je de kracht vandaan moet halen om verder te blijven gaan.
Op zo'n moment moet je jezelf enkele minuten rust geven, wat je ook aan het doen bent, het kan altijd wel heel even wachten.
Blijf bijv. langer onder de douche staan en gun jezelf dat moment van even aan jezelf denken.
Dan vind je toch weer ergens kracht.
Om je toch een idee te geven, zodra je vader stopt met eten en drinken, ga je de laatste fase in.
Ik hoop dat je nu een kopje thee/koffie zonder morsen kunnen drinken
Echter het is niet te voorspellen.
Ik ben het met je eens dat het nu slechter lijkt te gaan.
Je loopt op je tenen en weet niet meer waar je de kracht vandaan moet halen om verder te blijven gaan.
Op zo'n moment moet je jezelf enkele minuten rust geven, wat je ook aan het doen bent, het kan altijd wel heel even wachten.
Blijf bijv. langer onder de douche staan en gun jezelf dat moment van even aan jezelf denken.
Dan vind je toch weer ergens kracht.
Om je toch een idee te geven, zodra je vader stopt met eten en drinken, ga je de laatste fase in.
Ik hoop dat je nu een kopje thee/koffie zonder morsen kunnen drinken
Re: Mijn arme vader
Hoi Liddy, dank je voor je eerlijke antwoord.
Ik weet niet hoe dat bij mn vader zal gaan, hij krijgt sondevoeding dus dat is een kwestie van 3 spuitjes met voeding door de sonde. Weet niet of je dit echt eten kunt noemen?
Ik weet niet hoe dat bij mn vader zal gaan, hij krijgt sondevoeding dus dat is een kwestie van 3 spuitjes met voeding door de sonde. Weet niet of je dit echt eten kunt noemen?
Re: Mijn arme vader
Sondevoeding is voeding, al maakt de hoeveelheid ook wel wat uit.
Als het nu 3 kleine spuitjes zijn, dan is dat te weinig voeding, echter op deze manier heeft je vader geen gevoel van honger.
En dat is heel plezierig voor hem.
Hij staat toe dat de sondevoeding gegeven wordt. Het kan zijn dat hij de sondevoeding gaat weigeren.
Dwing hem dan niet tot voeding, echter accepteer dan dat zijn lichaam aangeeft dat voeding niet meer hoeft.
Het is zo dubbel, je wilt hem nog niet verliezen, dus wil je dat hij blijft eten en drinken.
Aan de andere kant vind je het ook goed, als het nu wel zover zou zijn, dan kan hij de strijd opgeven.
Daarom blijf naar kleine momenten zoeken om nog mooie herinneringen op te bouwen.
Zoals die mooie grote glimlach bij het wakker worden vanmiddag.
Hij had vast net een hele fijne droom gehad.
Als het nu 3 kleine spuitjes zijn, dan is dat te weinig voeding, echter op deze manier heeft je vader geen gevoel van honger.
En dat is heel plezierig voor hem.
Hij staat toe dat de sondevoeding gegeven wordt. Het kan zijn dat hij de sondevoeding gaat weigeren.
Dwing hem dan niet tot voeding, echter accepteer dan dat zijn lichaam aangeeft dat voeding niet meer hoeft.
Het is zo dubbel, je wilt hem nog niet verliezen, dus wil je dat hij blijft eten en drinken.
Aan de andere kant vind je het ook goed, als het nu wel zover zou zijn, dan kan hij de strijd opgeven.
Daarom blijf naar kleine momenten zoeken om nog mooie herinneringen op te bouwen.
Zoals die mooie grote glimlach bij het wakker worden vanmiddag.
Hij had vast net een hele fijne droom gehad.
Re: Mijn arme vader
moest ook aan jou denken!
Re: Mijn arme vader
Ook ik denk aan jou
Re: Mijn arme vader
Lieve Angelique en Riaw, lief van jullie doet met goed.
Was net in het hospice en gister 6 mensen overleden waarvan ik er 3 wel eens sprak. 1 man was nog maar 52. Was daar pas 4 weken en wist pas sinds 5 weken dat hij een hersentumor had. 1 hele lieve mevrouw uit Gana die tegenover mijn vader zat, denk ook nog maar net 60 en 1 man van 35. Heel erg. Ga geen praatjes meer met mensen maken want dit trek ik er niet meer bij.
Het gekke is dat er in mei wel 30 mensen zijn overleden waar ik van 3 maar iets wist. De rest niets van gemerkt. Als mensen daar overlijden worden ze namelijk s ochtends vroeg weggehaald werd mij toen verteld. Veel mensen zitten ook op hun kamer dus die zie je niet.
Was net in het hospice en gister 6 mensen overleden waarvan ik er 3 wel eens sprak. 1 man was nog maar 52. Was daar pas 4 weken en wist pas sinds 5 weken dat hij een hersentumor had. 1 hele lieve mevrouw uit Gana die tegenover mijn vader zat, denk ook nog maar net 60 en 1 man van 35. Heel erg. Ga geen praatjes meer met mensen maken want dit trek ik er niet meer bij.
Het gekke is dat er in mei wel 30 mensen zijn overleden waar ik van 3 maar iets wist. De rest niets van gemerkt. Als mensen daar overlijden worden ze namelijk s ochtends vroeg weggehaald werd mij toen verteld. Veel mensen zitten ook op hun kamer dus die zie je niet.
Re: Mijn arme vader
Ja dat is erg confronterend,en snap dat je dat niet trekt,je gaat je al snel verbonden voelen met mensen en dan lijdt je er onder dat ze weg vallen,terwijl je zelf al genoeg leed hebt.
Re: Mijn arme vader
Heftig allemaal hoor. Ook ik denk aan je!
Re: Mijn arme vader
DAnk je Riaw. En jij ook Sonjas, heel lief van je, zeker omdat je zelf al genoeg verdriet te verwerken hebt. Gaat het wel met jullie en je vader?. Lijkt me heel erg zwaar als het dan zover is. Hoewel je het weet en ziet aankomen en soms ook wel denk"" het leiden is te erg laat het maar afgelopen zijn". Als het dan echt zo is lijkt me dat toch niet te bevatten. Ik ervaar dit tenminste zo. Ik weet verstandelijk dat mijn vader doodgaat, ik zie het ook aan hem en toch kan ik met het gewoon niet voorstellen.
Je gaat dan echt ook zo denken van waar zou hij nou heengaan en hoe moet dat voor hem zijn als het dan echt gebeurd is. Hele rare gedachtes kan je zo hebben.
Je gaat dan echt ook zo denken van waar zou hij nou heengaan en hoe moet dat voor hem zijn als het dan echt gebeurd is. Hele rare gedachtes kan je zo hebben.
Re: Mijn arme vader
Jada,
Het is voor mij ook niet te bevatten.. Er staat een foto van mijn moeder op de kast, de laatste maanden was ze zó verandert dat ze nauwelijks nog op de foto lijkt. Ik sta dan naar m'n moeder te kijken maar mijn verstand zegt iets heel anders.. Hier thuis gaat alles maar door; huishouden/boodschappen/kinderen naar school.. Pas als ik bij mijn vader ben of hij hier dan valt het kwartje pas. Anders is het net of ik verdoofd ben..
Met mijn vader gaat het wel, hij is nu vanalles aan het regelen en dingen op aan het zeggen. Wsl gaat hij volgende week weer werken, dan heeft hij afleiding. Het is geen man die stil kan zitten, dan kan hij beter weer aan de gang gaan.
Gr Sonjas
Het is voor mij ook niet te bevatten.. Er staat een foto van mijn moeder op de kast, de laatste maanden was ze zó verandert dat ze nauwelijks nog op de foto lijkt. Ik sta dan naar m'n moeder te kijken maar mijn verstand zegt iets heel anders.. Hier thuis gaat alles maar door; huishouden/boodschappen/kinderen naar school.. Pas als ik bij mijn vader ben of hij hier dan valt het kwartje pas. Anders is het net of ik verdoofd ben..
Met mijn vader gaat het wel, hij is nu vanalles aan het regelen en dingen op aan het zeggen. Wsl gaat hij volgende week weer werken, dan heeft hij afleiding. Het is geen man die stil kan zitten, dan kan hij beter weer aan de gang gaan.
Gr Sonjas
Re: Mijn arme vader
hoi Jada, heb net alles vanaf 10 juni gelezen, wat een toestand he. Vind wel heel goed dat je eerlijk en rechtstreeks naar je vader toeblijft, respect daarvoor !
Het klinkt allemaal nogal heftig , leef met je mee.
Meld me morgen weer, lage accuspanning !
lieve groeten Monique
Het klinkt allemaal nogal heftig , leef met je mee.
Meld me morgen weer, lage accuspanning !
lieve groeten Monique
Re: Mijn arme vader
Het is maar goed, Jada, dat je er geen voorstelling van kunt maken.
Want het loopt altijd weer anders dan je denkt.
Heel raar, je ziet het aankomen en toch het moment zelf zal je verrassen.
Geniet van de mooie momenten die zijn.
Want het loopt altijd weer anders dan je denkt.
Heel raar, je ziet het aankomen en toch het moment zelf zal je verrassen.
Geniet van de mooie momenten die zijn.
Re: Mijn arme vader
Allereerst excuses aan een aantal mensen waar ik niet op heb gereageerd. Echter dit kwam omdat het sinds 2 dagen weer ellende was. Maandag en Dinsdag waren gevuld met in het ziekenhuis zitten omdat mjn vaders sonde eruit was gevallen. Eindelijk dinsdagmiddag de oplossing.
Vannochtend heeft mijn vader een beroerte gekregen. Ze stonden net voor de deur van hun huis toen hij wegzakte. Snel is mijn moeder met mijn man en mijn vader naar het hospice gereden. 112 wou namelijk niet dat hij naar het hospice werd gebracht. Ze wilden hem alleen naar het ziekenhuis brengen. Sindsdien wordt hij in slaap gehouden en weten we morgenochtend of hij zich nog zal herstellen. Ik vrees echter het ergste en aan de andere kant is het misschien ook wel goed zo. Geestelijk is hij er dan niet meer bij en hij slaapt dan rustig in. Beter dan de gruwel van een fatale bloeding, stikken of andere senario's die ons zijn verteld in de afgelopen tijd.
Enerzijds bid ik vannavond om hem nog ietsje langer te mogen houden, anderzijds bid ik dat het afgelopen zal zijn. Heel dubbel dus.
Ik hou jullie op de hoogte.
Vannochtend heeft mijn vader een beroerte gekregen. Ze stonden net voor de deur van hun huis toen hij wegzakte. Snel is mijn moeder met mijn man en mijn vader naar het hospice gereden. 112 wou namelijk niet dat hij naar het hospice werd gebracht. Ze wilden hem alleen naar het ziekenhuis brengen. Sindsdien wordt hij in slaap gehouden en weten we morgenochtend of hij zich nog zal herstellen. Ik vrees echter het ergste en aan de andere kant is het misschien ook wel goed zo. Geestelijk is hij er dan niet meer bij en hij slaapt dan rustig in. Beter dan de gruwel van een fatale bloeding, stikken of andere senario's die ons zijn verteld in de afgelopen tijd.
Enerzijds bid ik vannavond om hem nog ietsje langer te mogen houden, anderzijds bid ik dat het afgelopen zal zijn. Heel dubbel dus.
Ik hou jullie op de hoogte.
Re: Mijn arme vader
Hoi Jada,
wat heftig weer.
En ik begrijp het dubbele gevoel heel goed.
Ik denk aan jullie en heel veel sterkte.
liefs van mij
wat heftig weer.
En ik begrijp het dubbele gevoel heel goed.
Ik denk aan jullie en heel veel sterkte.
liefs van mij
Re: Mijn arme vader
Jada, excuses zijn echt niet nodig.
Mijn medeleven gaat naar jullie uit.
Vergeet vooral niet om ook aan jezelf te denken.
Mijn medeleven gaat naar jullie uit.
Vergeet vooral niet om ook aan jezelf te denken.
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: Mijn arme vader
hoi allemaal,
ben zelf wat minder op forum met antwoorden,maar ik denk wel aan jullie!
wens jullie heel veel sterkte.
stoffeltje
ben zelf wat minder op forum met antwoorden,maar ik denk wel aan jullie!
wens jullie heel veel sterkte.
stoffeltje
Re: Mijn arme vader
Heel dubbel en zeker herkenbaar!!!!!
Sterkte!
Liefs Sonjas
Sterkte!
Liefs Sonjas
Re: Mijn arme vader
hoi, blijft een toestand dus. Ik herken dat dubbele gevoel heel erg ! Het is mooi dat hij nu even niets meekrijgt maar je wilt hem ook nog zo lang mogelijk bij je houden, maar je gunt hem ook rust, maar.......
sterkte voor jou en je familie !
sterkte voor jou en je familie !
Re: Mijn arme vader
Inderdaad heel erg dubbel,nogmaals sterkte ik denk aan je
Re: Mijn arme vader
Mijn vader is niet meer wakker geworden en ligt nu officeel in coma. Zijn voeding is definitief gestopt en het is nu wachten op het einde. Heel erg maar we zijn toch heel dankbaar dat hij op deze manier zal sterven. Zonder bewustzijn en diep in slaap.
Alleen toch nog onverwacht en nog steeds niet te bevatten.
Ik hou jullie op de hoogte
Alleen toch nog onverwacht en nog steeds niet te bevatten.
Ik hou jullie op de hoogte
Re: Mijn arme vader
Het is inderdaad heel erg,
maar ik ben blij dat hij verder niet hoeft te lijden.
geen rare fratsen meer.
Ik zal vanavond een kaarsje voor hem branden.
Gewoon omdat ik aan jullie denk.
Kan me voorstellen dat het allemaal niet te bevatten is,
ik leef met jullie mee.
sterkte gewenst.
x
maar ik ben blij dat hij verder niet hoeft te lijden.
geen rare fratsen meer.
Ik zal vanavond een kaarsje voor hem branden.
Gewoon omdat ik aan jullie denk.
Kan me voorstellen dat het allemaal niet te bevatten is,
ik leef met jullie mee.
sterkte gewenst.
x
Re: Mijn arme vader
Och, Jada, zo ineens.
Blijf vooral tegen je vader praten, streel zijn handen, enz.
Vertel hem wat je doet.
Soms kun je merken dat het toch doordringt.
Blijf vooral tegen je vader praten, streel zijn handen, enz.
Vertel hem wat je doet.
Soms kun je merken dat het toch doordringt.
Re: Mijn arme vader
Waar ik je nog voor wil waarschuwen is het volgende:
Het kan zijn dat er bij het heengaan kortsluiting in de hersenen optreedt.
Dat uit zich dan in een soort van epileptische aanval.
Je vader heeft hier geen weet van, hij is dan al heen, echter voor jullie
kan het heel heftig overkomen, zeker als je niet weet dat het kan gebeuren.
Nu het einde zo dicht nadert, zijn het heel kleine dingen die je voor je vader kunt doen die je veel voldoening geven.
Zijn lippen insmeren met lipbalsem, zijn hielen inwrijven met crème, zorgen dat de deken/dekbed niet te strak om zijn voeten zit.
Kortom, het hem zo comfortabel maken.
Het kan zijn dat er bij het heengaan kortsluiting in de hersenen optreedt.
Dat uit zich dan in een soort van epileptische aanval.
Je vader heeft hier geen weet van, hij is dan al heen, echter voor jullie
kan het heel heftig overkomen, zeker als je niet weet dat het kan gebeuren.
Nu het einde zo dicht nadert, zijn het heel kleine dingen die je voor je vader kunt doen die je veel voldoening geven.
Zijn lippen insmeren met lipbalsem, zijn hielen inwrijven met crème, zorgen dat de deken/dekbed niet te strak om zijn voeten zit.
Kortom, het hem zo comfortabel maken.
Re: Mijn arme vader
Sterkte Jada, ik denk aan jullie... Kaarsjes branden, voor je vader en voor jullie...
Dag lieve mama.. Ik ben zo verschrikkelijk trots op je!!
Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast