Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankernet terug van viering geboortedatum Kyara.
toch nog altijd met tranen in de ogen, pijn in de buik.
ach, zo'n leuke gedenksteen: Nijntje op een wolkje omringd door een aantal sterretjes.
maar zo'n klein grafje.
we hebben onder andere bolletjes geplant, leuke beeldjes van elfjes, vlinders, lieveheersbeestjes neergezet, kaarsen gebrand.
wat kapot is gegaan vervangen, onkruid gewied, afgevallen bladeren weggehaald.
het was helaas afschuwelijk koud, harde wind, plensregen.
ik moest me al gauw verontschuldigen.
dus korter dan we gewend zijn.
ook niet even naar een ontspanning voor een kopje thee en een versnapering.
meteen door naar het onderkomen in Goes.
we hebben Serena een leuk spannend jeugdboek gegeven.
Tenslotte is die ook jarig, toch?
een paar weken geleden kwam het gesprek op "die enge ziekte" (uitdrukking van Serena)
ik wist niet dat Serena niet wist wat opa scheelde.
dus heb ik er ronduit over gesproken.
ze werd wit om haar neus.
wat een stommiteit van mij zeg.
aan de andere kant: je kunt het niet verborgen houden voor haar.
later dringt het pas goed tot je door wat Rietepiet en de andere gezinsleden moeten doormaken.
haar vader gestorven aan kanker.
op haar veertiende een deel van de gezinsverzorging voor haar rekening moeten nemen.
een beetje prettig gestoorde partner.
haar echtgenote eenmaal bijna verloren door een verkeerde diagnose, kleindochter plotseling kwijt, nu haar man weer in de problemen.
wat een sterk karakter.
om Maud en Serena niet te vergeten.
die hebben toch ook het een en ander te verwerken?
neen, ik mag alleen maar dankbaar zijn zulke steunpilaren te hebben.
volgende keer leukere verhaaltjes, ja?
wel te rusten allemaal.
