hallo allemaal.
een komisch voorval wil ik jullie niet onthouden.
gauw even doorbrieven, voor ik het vergeet.
je woont nog bij je ouders op de Prinsengracht.
zusjelief is al het huis uit.
heeft een puppie.
een tekkel genaamd Bonnie.
even jong als eigenwijs.
hij weet alles beter.
om wanhopig van te worden.
hij wordt wel ouder, maar het tegendeel van minder eigenwijs.
soms moet ik hem uitlaten.
fijn, leuk, gezellig wandelen.
nou, forget it.
los laten lopen: fout heeft mij een paar uur nachtrust gekost
meneer ging er als een speer vandoor.
grachten verder kreeg ik hem eindelijk weer in het vizier, alsof hij mij uitdagend stond uit te lachen.
dat deed hij overigens ook.
maar goed: op een zondag Rietepiet en jij op de brommer de stad uit.
Bonnie in een tas, stevig omwikkelt.
ontsnappen onmogelijk.
"Rietepiet, zit nu eindelijk eens stil.
dadelijk tuimelen wij door dat wiebelen de sloot in"
"wat nou? ik zit stil. dat is Bonnie hoor!"
"ja wacht even, nou krijgt dat arme beest de schuld"
"nou, misschien arm maar ook heel stout en eigenwijs.
hij hapt naar de grashalmen aan de kant van de weg.
vandaar...."
uiteindelijk langs een stil weggetje, ver van de bewoonde wereld Bonnie losgelaten.
en jawel hoor: als een speer er van door.
je doet niet eens moeite hem terug te lokken. toch vergeefse moeite.
hij komt heus wel terug, als het meneertje zo uitkomt.
verwoed geblaf in een weiland.
Bonnie, onze onversaagde held stormt op een grote koe af.
Dat beest staart hem aan, loeit, gaat rustig verder met grazen.
loopt een stukje verder, grazen, stukje verder, grazen.
en zo vervolgens.
Bonnie vindt het een leuk spelletje.
rent met die koddige korte pootjes om het beest heen.
steeds verder richting sloot.
sloot is met een laag kroos bedekt.
Bonnie heeft niets in de gaten.
heeft ook niets te maken met onze alarmkreten.
ziet het verschil tussen gras en kroos niet.
hupsakee, kopje onder.
dat hoogst verontwaardigde, verongelijkte gezicht van hem.
je kunt je natuurlijk niet inhouden.
lachen, gieren brullen.
Bonnie helemaal beledigd.
hij heeft op de terugweg geen woord met ons gewisseld.
wel te rusten allemaal.
Ron.
Bonnie de stiernvechter
-
- Lid
- Berichten: 1370
- Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
- Locatie: bennebroek
Re: Bonnie de stiernvechter
het was dus geen waterrat.
thuis hadden we een hond die overal het water in wou om achter de eenden aan te gaan
arma dieren.
Terug naar “De kracht van het positief denken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten