Hoofdwebsite Stichting DiagnosekankerRietepiet heeft net mijn huid ingesmeerd met Daivonex.
zalf voorgeschreven in verband met mijn psoriasis.
om te voorkomen dat dat spul meteen op mijn ondergoed plakt, even een tijdje in natuurlijke staat vertoeven.
heb tijd om een stukje te tikken.
je ben net thuis van vakantie in La douce France.
kinderen willen opa en oma verslag uitbrengen.
weten het nummer niet precies.
pa brengt uitkomst.
"wacht maar, dan bel ik wel.
daarna kunnen jullie het gesprek overnemen"
je ziet aan de ogen van Maud dat zij het niet helemaal vertrouwd.
vooral niet als je een zakdoek over het mondstuk legt.
ma neemt aan.
"ici Paris. Je parle avec la familie Landouw? "
Pa heeft aan de Sorbonne in Parijs gestudeerd.
Spreekt vloeiend frans.
"Ma, Max, kom gauw. Parijs aan de lijn!"
"un moment s' il vouw plait."
"Hallo, pa of ma, wie is er aan de lijn?"
het is dus maatje.
"moet je horen, wij zijn in Parijs gestrand.
blut.
kunnen jullie geld overmaken?"
"Max, schiet nou op.
Ron aan de lijn.
In Parijs.
we moeten telegrafisch geld overmaken"
Rietepiet vindt het welletjes.
rukt de hoorn uit je hand.
"Nee hoor ma.
niets aan de hand.
Ron maakt weer comedie."
"die za...piep.
hij wordt nog eens mijn dood.
een hartverlamming krijg ik van hem"
neem het gesprek weer over.
"kom op ma.
een onschuldig geintje.
moet toch kunnen in deze tijd.
weet je wat: ik kom even langs, krijg je een dikke kus en een knuffel.
daarna zand erover"
"o ja? nou jochie.
een dikke knuffel met een dikke deegroller kun je krijgen"
oef, daar kan ik me voorlopig beter niet vertonen.
maar: eind goed al goed
(zoals zo vaak)
(PS: ik gebruik het nu wel, maar wat drukt dat groene gezichtje eigenlijk uit)
, dan bedoel je "ik weet zeker dat ik je te pakken heb genomen, als een duveltje uit een doosje komen".