waarom? kan ik daar wat aan doen? wat heb ik misdaan?

[r.landouw]

beste lotgenoten.
even een beschouwing met een serieuze ondertoon.
wij zijn al betrekkelijk vroeg naar Nederland teruggekeerd, omdat pa de bui in de gordel van smaragd al lange tijd zag hangen.
wij werden voor de keus gesteld: of de Indonesische nationaliteit, dan konden wij daar blijven; of Nederlander blijven, maar dan weg.voor ons was het eigenlijk geen keus. dus naar Nederland.
dat betekende voor de zoveelste maal moeizaam een bestaan opbouwen.
teleurstellend was de verborgen rassendiscriminatie. toen al.
min of meer openlijk werd het toen het ernst werd tussen mijn vriendin en mij.
wel achter je rug om, niet met open vizier.
verweer nauwelijks mogelijk.
tegen haar moeder:
"weet je wel dat je dochter omgaat met zo'n zwartjoekel? straks zit zij met kind en is hij met de noorderzon vertrokken!"
of:
"ik wil me nergens mee bemoeien, maar ze gaat om met zo'n zwartje. 't is maar dat je het weet"
wat te denken van een opmerking: "rot toch op naar die smerige Soekarno van jou"
in en in triest. niet bepaald getuigend van veel innerlijke beschaving.
ik heb Rietepiet altijd voorgehouden dat dit voorkomt deels uit onwetendheid (angst voor het onbekende), deels uit sinnekinne.
misschien zelfs met de beste bedoelingen.
in ieder geval schoot het zijn doel voorbij, want de band werd er alleen maar inniger door.
later, ik leverde toen al volop een bijdrage aan het arbeidsproces, werd de situatie soms nijpend.
bedreigd, zowel telefonisch als lijfelijk, uitgescholden voor "He, Sambo" of "he, Sammieboy", achtervolgt door een woedende automobilist.
In Den haag. hij had veel pech, eindigde in een plantsoen.
maar voor alles: de steun van landgenoten, van welke kleur dan ook, vrienden zowel als onbekenden.
die het voor je opnemen, je te hulp schieten, je soms met lijf en leden beschermen.
dat is toch hartverwarmend?
vanzelfsprekend worden de beelden gekleurd naarmate de tijd verstrijkt.
bij mij vooral positief, omdat ik die instelling nu eenmaal heb.
ik heb de neiging het onaangename te "vergeten", alles rooskleurig te zien.
vooral in deze tijd geen negatieve eigenschap. vind ik.