Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankerhet is hartje zomer, lang, lang geleden.
schoonmama heeft een tuinhuis op een volkstuin complex in Sloten, tegen Badhoevedorp aan.
vergt veel onderhoud.
schoonma is al aardig op leeftijd.
kan het niet meer bolwerken.
dus al weken ieder weekeind: helpen.
dakbedekking vervangen, hout afschuren, grondverf, schuren, plamuren, verflaag, schuren, tweede verflaag, soms derde.
snoeien, spitten, knippen, composthoop bijwerken, onkruid wieden, bemesten van (nieuwe) planten.
noem maar op.
overigens wel leuk werk.
Rietepiet heeft (net als de gehele schoonfamilie) groene vingers.
iedereen heeft dus een nuttige taak.
de kinderen vermaken zich elders op het complex.
af en toe patates frites en ijs halen.
uiteindelijk alles in orde.
we gaan terug naar huis.
krijgen een forse stapel tijdschriften mee.
je legt die even op het dak van de combi.
iedereen stapt in.
kinderen worden extra gecontroleerd: zitten die wel goed in de gordels?
portieren dicht, motor starten.
kunnen we veilig wegrijden?
ja, richting aangeven, karren maar!
in de achteruitkijkspiegel zie je een chaos van papier.
"moeten jullie nou even kijken.
dat is toch gewoon a sociaal?!
dat papier wordt gewoon op straat gegooid!"
klinkt de droge stem van jouw dochter:
"pa, als ik jou was zou ik de auto maar even aan de kant zetten en de rommel zelf opruimen.
dat zijn namelijk de tijdschriften die wij hebben meegekregen.
heb jijzelf op het dak gelegd.
daarna vergeten"
bij de opvoeding hoort het goede voorbeeld geven.
stoppen, uit de auto, rommel opruimen.
komt nog bij: geen van de tijdschriften valt binnen jouw interesseprofiel.
wel te rusten allemaal plus fijne dagen.
