piraterij op het Abcoudemeer

Dit forum is bedoeld om positiieve verhalen te psten. Verhalen waardoor een glimlach op je gezicht komt en je even je zorgen vergeet. Denk aan:
kwajongens streken, grappen die uitgehaald zijn, leuke avonturen, positieve belevenissen bij hun ziekte, fijne herinneringen, positieve belevenissen in deze voor ons toch donkere dagen
r.landouw
Lid
Berichten: 453
Lid geworden op: Ma 17 Aug 2009 10:12

piraterij op het Abcoudemeer

Berichtdoor r.landouw » Ma 02 Nov 2009 14:39

ben weer bezig met mijn hobby.
heb dus even de tijd.

mooie zomer.
grote vakantie.
geld als water (voor mijn doen dan), door mijn baantje.
veel visite, logees.
allemaal jongelui met vakantie.
uit Maastricht, Vaals, Roermond, maar ook uit Apeldoorn en Franeker
moeten wel op de grond slapen, juist daardoor dolle pret.
"wat zullen we vandaag doen?"
"naar het zwembad Abcoude" (open natuurbad)
zo gezegd zo gedaan.
fietsentekort opgelost door fietsen te huren.
zwembad is wel leuk, maar toch ook een beetje saai.
hoe op te lossen?
bootjes en kano's huren.
tof idee.
ja, maar wat nu?
"Piraatje spelen"
goed.
zaken eerlijk verdeeld, menskracht en materiaal.
een kano een piratenschip, een roeiboot een rijke zwaar beladen koopvaarder.
en omgekeerd.
daar gaan wij.
"ship ahoy! wij zijn piraten. geef je over. zo niet, dan volgt na verovering het kielhalen"
waar wij geen van allen rekening mee hebben gehouden: een van de logees neemt het letterlijk.
wordt zo bang dat hij uit de roeiboot springt.
wij met de piratenkano er op af.
de sufferd klemt zich vast aan ons vaartuig.
die kiept prompt om.
nu liggen onze kleren, ons schoeisel en proviand op de bodem.
duiken helpt niet.
het enige dat wij naar boven halen is modder.
tja, zit niets anders op dan de rest van de kleren te verdelen.
aldus in heel andere kledij naar huis.
mijn tenue?
wijde verkleedrok en zomerjack van mijn tweelingzusje.
wel veel bekijks hoor.
de rok waait voortdurend omhoog.
heb daaronder een bruine zwembroek.
realiseer me te laat , dat het net is of ik er niets onder aan heb, vanwege de schutkleur.
toch maar naar huis.
helaas: wekt ook de belangstelling van een agent.
volgt een woeste achtervolging te fiets door Amsterdam.
maar in Centrum, dat ik op mijn duimpje kende, raakte ik hem kwijt.
voor alle veiligheid toch maar even verscholen in de loodsen achter Centraal station.
pas toen het donker was op huis aan.
wat een ongewoon spannende, leuke dag.
zal maar niet verklappen hoe die eindigde.

Terug naar “De kracht van het positief denken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten