handelsgeest van Patrick

[r.landouw]

vakantie.
op naar La Douce France.
fijn weer, genieten van rust, zon en perziken.
kinderen vermaken zich kostelijk met een heleboel speelkameraadjes.
zwerven de hele dag over het terrein. (denkt pa)
komen op een middag een paar medekampeerders tegen die belangstellend vragen: :"hoe vonden jullie de markt in Nontron?"
"hoezo? was er markt dan?'
o, zijn jullie niet geweest?'
"wel neen, hoe komen jullie daarbij?'
"nou, wij zagen Patrick daar, bij een marktkraam. zodoende."
Patrick zo snel mogelijk ter verantwoording geroepen. Om uitleg gevraagd.
Wat blijkt: tijdens zijn omzwervingen is hij een bakker tegengekomen die wel wat hulp kon gebruiken.
niemand wilde, behalve Patrick.
die had er wel oren naar, maar: voor niets gaat de zon op.
de deal werd bezegeld met een plechtige handdruk.
hij speelde op de bewuste markt voor broodbezorger.
had van pa opgevangen dat die in het verleden ook een bakkerswijk had gereden.
"ja maar Pat, dat was in Nederland. om studieboeken te betalen."
"nou en pa, dit is in Frankrijk, om wat extra snoepgeld te verdienen"
zo'n kind geef je toch een fata?
toch wel initiatiefrijk.
hoe hij een en ander voor elkaar heeft gekregen in een vreemde taal?
"dat was wel lastig. maar met handen, voeten en gebarentaal kom je een heel eind""