22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Een forum voor baarmoederkanker, baarmoederhalskanker en eierstokkanker.
Snotteberry
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Zo 13 Jul 2014 03:23

22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor Snotteberry » Zo 13 Jul 2014 04:06

Ik ben een dame van 22 jaar jong. En wil mijn verhaal hier graag delen.

Zo'n 8 maanden geleden was mijn eerste bezoek bij de huisarts. Ik had bloedingen en dan vooral na de gemeenschap. De dag na de gemeenschap had ik ook onwijs last van mij buik. Het voelden aan als menstruatie kramp. Maar na dag 2 hield het op en was het weer over. Toch zat het me niet lekker. Ik besloot om naar de huisarts te gaan, en ook ik kreeg de hele lijst van soa's, uitstrijkjes en bloed prikken. Uit het uitstrijkje bleek ik pap3a te hebben. Ik schrok, het klonk in mijn oren vrij hoog. Maar na enig onderzoek gedaan te hebben bij vriendinnen en natuurlijk de arts viel het wel mee. De arts vertelden mij dat de pap al verhoogd kon zijn als je weerstand zwakker was. Wel stuurde hij mij naar de Gyneacoloog toe in het ziekenhuis. Hier stond ik best van te kijken want waarom moet ik dan naar het ziekenhuis? Ik ben naar het ziekenhuis gegaan en ze zei dat ze niks raars kon vinden. Ze vertelden mij dat ik over 6 maanden terug moest komen om opnieuw een uitstrijkje te doen. Ik weer een afspraak gemaakt bij de huisarts en het bleek nog steeds pap3a te zijn. Ze maakte zich wat zorgen. Waar ik niks van begreep, want de vorige keer waren ze zo rustig en was er naar mijn idee niks aan de hand. De dokter vertelden mij dat ze niet kunnen negeren dat er iets aan de hand is. Ze zei: het is goed dat het niet slechter is geworden, maar we kunnen niet zeggen dat er niks is. Vervolgens moest ik weer naar het ziekenhuis, ik heb gezegd dat ik nu naar een ander ziekenhuis wil, een ziekenhuis waar kennissen ook naartoe zijn gegaan. Ook omdat ik wilden dat er een heel ander iemand naar keek. Zonder enige informatie van hoe of wat kwam ik in het ziekenhuis terecht. Bang, ontwetend en helemaal geen informatie wat er nu eigenlijk zal gaan gebeuren. Ik was misselijk, gespannen heel mijn maag stond op zijn kop. Uiteindelijk kon ik dan naar binnen. Vervelend wat er gebeurde en ontspannen is moeilijk, maar het valt allemaal mee. Hij heeft een stukje weefsel weggehaald en moest 2 weken wachten. 2 heleee langen weken!! Uiteindelijk kreeg ik de uitslag: CIN2. Oke ik wist het kan CIN1, 2 of 3 zijn. Wat houd 2 dan in?! Ik heb een uur later terug gebeld om mijn vragen beantwoord te krijgen. Ze willen namelijk zo lang mogelijk wachten om het eventueel weg te halen. Ik heb een kinderwens en ze willen het zeker bij jonge dames zo min mogelijk behandelen. Nu schijn de kans erin te zitten dat het minder word, maar het kan ook zijn dat het gelijk blijf of erger word. Dus weer na 6 maanden een uitstrijk. Ik ben gefrustreerd, want waarom moet ik wachten. Ik wil er klaar mee zijn! Ik wil kinderen! Het voelt nu alsof mijn tijd tikt. Over 6 maanden is het dan erger? Of juist veel minder? Wanneer ze het eventueel weg moeten halen omdat het b.v. erger is geworden. Is het zwanger worden en blijven veel lastiger. Er gaat zoveel rond in mijn hoofd..

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor liddy » Zo 13 Jul 2014 13:50

Laat me je eerst proberen te gerust te stellen.
CIN1 is geen kanker, er is sprake van een lichte afwijking, geen behandeling, na 6 maanden uitstrijkje.
CIN2 is geen kanker, er is sprake van een duidelijke afwijking in cellen, arts kan kiezen voor behandeling of regelmatige controle.
CIN3 is geen kanker, er is sprake van ernstig afwijkende cellen. Dit kan een voorstadium zijn van kanker. Behandeling is zeker nodig.

Behandeling bij CIN2 is niet nodig. Een arts kan ervoor kiezen om toch een behandeling te doen:
- als de vrouw erg angstig is en de regelmatige controle een te grote belasting is.
- als de vrouw al ouder is.

Er is namelijk de mogelijkheid dat een behandeling een succesvolle zwangerschap bemoeilijkt.
Als je dan als arts weet dat het verantwoord is om met de behandeling te wachten, omdat het immers nog pas CIN2 is,
zal die arts zeker wachten met behandeling als er sprake is van een kinderwens.
Er is namelijk een heel grote kans dat het lichaam zichzelf weet te genezen. Er worden percentages genoemd van zo'n 80%.

Het is allemaal verwarrend voor je. Er gebeurt te veel in te korte tijd.
Logisch dat je het niet allemaal kunt behappen.
En dan het lange wachten op uitslagen, maakt het er beslist niet makkelijker op.
Daar kunnen heel veel vrouwen hiervan meepraten.
Wat enorm goed van je dat je je gevoel hebt laten spreken en naar een ander ziekenhuis bent gegaan.
Natuurlijk wil je er mee klaar zijn.
Echter weet dat je een grote kans hebt op spontane genezing zonder behandeling.
Waardoor je kinderwens geen enkel risico loopt.
Probeer jezelf te ontspannen. Eet gezond, beweeg regelmatig, neem op tijd rust en wees matig met alcohol.
En schrijf je gevoelens van je af.
Weet dat je hier van harte welkom bent.

Snotteberry
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Zo 13 Jul 2014 03:23

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor Snotteberry » Zo 21 Feb 2016 01:43

Nu 2 jaar verder ben ik nog steeds onder behandeling. In de tussentijd heb ik een colposcopie gehad en hebben ze 5 lis-excisie's genomen de uitslag daarvan was CIN 2. Na een half jaar weer een nieuw uitstrijkje en ik was zo positief maar helaas kreeg ik deze week de uitslag en het is nog steeds pap 3a met toevoeging p4. Omdat dit vorige keer p5 was hopen ze dat mijn lichaam zelf strijd tegen de fouten cellen. Ik weet dat het allemaal veel erger kan. Maar ik word ondertussen wel gefrustreerd dat het zolang duurd en de colposcopie niet heeft geholpen. Nu weer een half jaar wachten, en hopen op het beste.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor liddy » Zo 21 Feb 2016 14:37

Nou, ze houden jou ook wel bezig.
Als de P5 naar P4 is gegaan, is inderdaad het beleid om over een half jaar weer te controleren.
Op zich is dat een felicitatie waard.
Je lichaam lijkt op de goede weg, maar die spanning steeds, dat moest verboden worden.
Natuurlijk kan het erger, echter jij hebt er maar mee om te gaan.
En dat dit je moeite kost, is heel begrijpelijk. Krop het niet op, doe er iets mee.
Ga vooral nu buiten lopen, opboksen tegen de wind is een goede om je frustratie kwijt te raken.
Succes.

Snotteberry
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Zo 13 Jul 2014 03:23

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor Snotteberry » Wo 24 Feb 2016 01:52

Dankjewel Liddy. Beetje bij beetje gaat het steeds beter om het een plekje te kunnen geven. Bij mijn eerste uitslag van mijn onderzoek was ik helemaal onderste boven. Je weet niet wat je overkomt, en wat het is. Gelukkig sta ik er nu heel anders in, en ben ik er zeker niet meer dagelijks mee bezig. Maar op het moment van de uitslag is het toch altijd weer slikken. Ook dit zal steeds beter gaan, het hoort nu bij me. En ze houden me in de gaten. En dat dat nog wel even zal duren, dat is ook maar goed. Ik ben er op tijd bij geweest en ben toch blij dat het allemaal mee valt.

26jarige
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Za 27 Feb 2016 22:19

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor 26jarige » Za 27 Feb 2016 22:39

Hi Snotteberry,
Ik denk dat ik redelijk begrijp wat je doormaakt. Zelf heb ik in maart 2015 te horen gekregen dat ik pap 3b, cin 2 had. Na colposcopie en dat er wat 'hapjes' waren weggenomen, mocht ik weer gaan. In september bij nieuw uitstrijkje kwam er pap3a cin1 uit, dus dat was voor mij al goed nieuws.
Het is lastig om informatie te krijgen over wat er nou precies gebeurd in je lichaam.. Ook ik kan het over het algemeen goed loslaten (al denk ik wel dat ik onbewust veel stress heb). Nu heb ik op 2 maart weer een uitstrijkje en kan nu al nergens anders meer aan denken. Het is zo eng, mijn klachten waren bloedingen en buikpijn na gemeenschap, gelukkig heb ik daar bijna nooit meer last van :).
Het is ook zo raar dat ik steeds nieuwe dingen leer; bij mij heeft nog nooit iemand gesproken over p4, p5 of wat dan ook.
Hoe gaat dat nu met jou, kan je het makkelijk loslaten, nu je weer een half jaar moet wachten tot volgende test?

Ik kan in ieder geval niet wachten tot ik over (uiterlijk) 3,5 week de uitslag weer hoor! Uitslag en eventuele behandeling kan ik wel accepteren, maar dat constante wachten is ontzettend vervelend!
Succes ermee & hopelijk ben je er snel vanaf!
Groetjes

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: 22 jaar, pap3a, CIN2 en veel frustraties.

Berichtdoor liddy » Zo 28 Feb 2016 13:31

Al dat wachten, het moest verboden zijn.
In een uitslag bij onderzoek naar baarmoederhalskanker kan de KOPAC score vermeld worden.
De P staat voor Plaveiselepitheel, dit is een vorm van cellen die in het hele lichaam voorkomen.
Op deze plek worden cellen bedoeld die op de overgang van de vagina naar de baarmoederhals zitten.
Juist door het laatste uitstrijkje pap3a cin1 ziet het er heel goed voor je uit.
Maar daarmee is het wachten niet meer vervelend.
Je wilt zekerheid, heel begrijpelijk.
Al dat wachten, het moest verboden zijn.


Terug naar “Baarmoeder-, baarmoederhals- en eierstokkanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten