als kaner niet te genezen is

[mien]

Ik heb een vraag aan jullie.
Hoe gaan jullie ermee om, als jezelf weet dat je niet beter wordt ( artsen hebben me 1 jaar gegeven ) maar mensen om je heen willen daar niet aan.
Die zeggen dan ach, bij die en die is het ook over gegaan of na de 2 de chemo is het toch minder geworden dus zullen ze het laatste ook wel weg krijgen.
Heb het idee dat ik konstant mezelf aan het verdedigen ben.
Is het omdat een ander het niet accepteren wil, of is het omdat ze de kop in het zand steken.
Zelf ben ik bezig positief te blijven en te genieten van de dingen die ik nog wel kan. Als ik bv de stad in ben geweest, krijg ik te horen "zie het gaat beter" nog even en je bent genezen.

Groetjes

[Justagirl1970]

Wat ik me afvraag is hoe artsen kunnen zeggen dat je nog een jaar te gaan hebt. Mijn artsen geven aan 6-12 maanden, een hele periode, omdat ze geen flauw idee hebben hoe het zal gaan lopen.
In de Psychologie van deze maand (geloof ik) stond ook een stuk over een vrouw die er echt vanuit ging dat ze een jaar had omdat de artsen dat gezegd hadden. Die was zich al aan 't voorbereiden op het afscheid van al haar gezins- en familieleden.
Het lijkt me raar dat artsen zo exact aan kunnen geven hoe lang het duren gaat...
Thea

[Renee]

Bij mij wilden ze sowieso niet aan de prognose. Maar dan ook totaal niet. Vond ik eerst niet fijn want ik 'plan' graag. Later vond ik het wel weer fijn want anders ga je zo lopen aftellen en bovendien: het is een grillige ziekte dus hoe kunnen ze er iets over zeggen? Nou ja, soms wel maar zekerheden hádden we al niet in het leven en in deze situatie eigenlijk nog minder.

Maar om terug te komen op dat mensen het niet accepteren: kan me voorstellen dat dat héél irritant is. Ik heb gelukkig tot dusver nog maar 1 reactie gehad die daarop leek.
Nu moet jij mensen er op gaan voorbereiden dat het niet te genezen is, en/of jezelf zelfs gaan verdedigen ofzo. Ik merk ook wel dat ik sommige mensen uit de put moet praten terwijl het mij overkomt. Gek is dat...

Sja, ik zou zeggen: een keer proberen wel door te dringen en laat verder maar. Geniet inderdaad van de dingen die je kan doen en laat ze maar denken. Geen energie aan verspillen. Toch? Lekker positief blijven zelf!

Groetjes
Renée

[jodyi]

Hoi thea,

voor wat betreft die prognose; ik denk dat veel mensen een prognose nodig hebben.. het ook een beetje 'eisen' van de arts. Als een soort houvast. Net ook een beetje als Renee al schrijft.
Maar eigenlijk zouden ze het nooit moeten doen! Want ze kunnen het gewoon niet weten. Dezelfde ziekte in een ander lichaam kan zoveel verschil maken!
Indertijd toen ik de diagnose kanker kreeg; vertelde m'n huisarts al dat ze aan een bepaalde kankersoort dachten. Toen ik echter met de oncoloog hierover sprak nam hij alles terug. Eerst de uitslagen afwachten.. dan pas kon er wat concreets gezegd worden. Als er echt bewijzen voor zijn. Op dat moment was dat niet zo fijn.. maar wel goed! En met prognoses zouden ze gewoon ook niet voor hun beurt moeten praten omdat je het gewoon nooit weet.

En mien, nog even een reactie op jou; ik denk dat het een stukje angst is. Ze willen het gewoon niet weten denk ik.. het komt te dichtbij, ze weten niet hoe ze er mee om moeten gaan. Positief blijven praten is veel gemakkelijker dan luisteren naar iemands verhaal als het niet goed gaat.
Ik hoop alleen wel dat je ook mensen om je heen die wel naar je luisteren, het wel accepteren en je behandelen zoals je behandeld wilt worden!

sterkte!
Jodyi