endeldarmkanker dreunt na
Geplaatst: Do 20 Jun 2013 09:12
Ik was net na 20 jaar werken weg gereorganiseerd en genoot 3 weken van mijn vrijheid toen ik in de ochtend bloed bij de ontlasting vond. Meteen de huisarts gebeld, na enig aandringen kon ik terecht.
Vier dagen later was ik bij de mdl arts voor een colonscopie. Ik zag op de monitor mijn darm passeren en daar was de tumor in beeld. Een rode zweer die ik inmiddels naar de hel wens. De arts kwam een half uur later met zijn bevindingen en we wisten meteen dat het mis was. Twee dagen later een mri en de dag daarna een ct-scan.
Voorlopige diagnose was foute boel. Door feestdagen, kroningsdag, hemelvaart en pinksteren ging het even in de vertraging. Volgens de arts zou het 5 maal bestralen worden en daarna opereren en klaar. Maar dat ging natuurlijk anders. Enige verdachte lymfeklierenl leidden tot het lange traject. Dat is 25 maal bestralen en 200 pillen slikken (Xeloda) natuurlijk in dagelijkse doses. De naam van het middel is mooi maar de bijwerkingen in combinatie met bestraling zijn minder.
Inmiddels ben ik bijna aan het einde van het voortraject dat leidt naar een operatie waarschijnlijk in september.
Ik neem het maar dag voor dag. Slapen gaat moeizaam, ik zit veel op het toilet. Ik kan daar al krampend met gemak de hele krant doorlezen. Ik kan er wel lekker zitten itt op een stoel want ik heb pijn aan mijn stuitje sinds een half jaar. Heeft ws met die kanker te maken maar zeker is het niet. Tegen de pijn kreeg ik eerst tramadol, daar werd ik alleen maar dol van. Daarna oxynorm maar dat legt de darmen stil met als gevolg nog meer krampen, niet normaal meer. Ik gebruik nu alleen nog paracetamol dat moet maar zo.
Ik sleep me naar het einde van de kuur en hoop dat ik daarna nog even op vakantie kan. Je leven staat wel op zijn kop maar ik heb goede hoop dat het weer goed komt.
Ik bericht wel verder over het al of niet vrolijke vervolg
Vier dagen later was ik bij de mdl arts voor een colonscopie. Ik zag op de monitor mijn darm passeren en daar was de tumor in beeld. Een rode zweer die ik inmiddels naar de hel wens. De arts kwam een half uur later met zijn bevindingen en we wisten meteen dat het mis was. Twee dagen later een mri en de dag daarna een ct-scan.
Voorlopige diagnose was foute boel. Door feestdagen, kroningsdag, hemelvaart en pinksteren ging het even in de vertraging. Volgens de arts zou het 5 maal bestralen worden en daarna opereren en klaar. Maar dat ging natuurlijk anders. Enige verdachte lymfeklierenl leidden tot het lange traject. Dat is 25 maal bestralen en 200 pillen slikken (Xeloda) natuurlijk in dagelijkse doses. De naam van het middel is mooi maar de bijwerkingen in combinatie met bestraling zijn minder.
Inmiddels ben ik bijna aan het einde van het voortraject dat leidt naar een operatie waarschijnlijk in september.
Ik neem het maar dag voor dag. Slapen gaat moeizaam, ik zit veel op het toilet. Ik kan daar al krampend met gemak de hele krant doorlezen. Ik kan er wel lekker zitten itt op een stoel want ik heb pijn aan mijn stuitje sinds een half jaar. Heeft ws met die kanker te maken maar zeker is het niet. Tegen de pijn kreeg ik eerst tramadol, daar werd ik alleen maar dol van. Daarna oxynorm maar dat legt de darmen stil met als gevolg nog meer krampen, niet normaal meer. Ik gebruik nu alleen nog paracetamol dat moet maar zo.
Ik sleep me naar het einde van de kuur en hoop dat ik daarna nog even op vakantie kan. Je leven staat wel op zijn kop maar ik heb goede hoop dat het weer goed komt.
Ik bericht wel verder over het al of niet vrolijke vervolg