mijn moeder heeft kahler!

[mriekje]

Hallo,

Ik ben marieke en ben 28 moeder van 2 kinderen en in verwachting van nr 3, mijn moeder is 3 jaar geleden met kahler geconfronteerd,

We hoorde dat ze Kahler had en hoorde in bijna dezelfde ademhaling dat omdat ze zwaar hartpatient is er behalve pillen niet veel aan te doen was zoals transplantatie etc.

De eerste periode was onwerkelijk (nog altijd wel eigenlijk) na de eerste kuur met oa thalidomide ging het een jaartje beter, Nu zjn we helaas op een eindstation aangekomen dit is iets waar ik heel moeilijk tot eingenlijk niet weet mee om te gaan!

Tijdens de laatste punctie bleek het beenmerg 99% vol te zitten en hij prikte niet in een haart, dusja ...

Nu lig ze in het ziekenhuis en komt trg naar huis maar ze wil er dus ook niet aan dat het zo slecht gaat, veel van wat ik regel of wil regelen wil ze niet of is totaal onnodig in haar ogen , ook dit is iets wat ik erg moeillijk vind,

Ik hoop met iemand in contact te komen die hetzelde ervaart , mijn verhaal is vast heel rommelig enzo maar dat komt door de stres denk ik

Kuss marieke

[liddy]

Je leert van alles op school, echter je leert niet hoe om te gaan met ziekte en meer.
Het is zo moeilijk voor jou dat je moeder haar proces zo anders ervaart als jij.
Nu is het ook heel veel gevraagd van iemand om te erkennen dat zijn/haar leven niet oneindig is, maar dat het einde in zicht komt.
Dit kan bewust of onbewust gebeuren. Echter het druist zo in tegen haar gevoel dat ze jou moet achter moet laten.
Het is haar recht om er zo tegen te kijken, hoe krom dat jij misschien ook overkomt.
De kunst is nu om bij jouw mening te blijven en tegelijkertijd de mening van je moeder te respecteren.
Ik vraag jou dus niet om het met je moeder eens te zijn. Gun haar haar andere mening.
Schrijven lucht je hopelijk op. Het helpt je om je gevoelens meer op een rijtje krijgen.
Voel je vooral welkom hier, juist nu.