Diagnose Kanker lotgenotenforum

Ik wil heel graag mijn verhaal kwijt, dat doe ik dus hier.
Mijn partner, wij zijn niet getrouwd en pas 2,5 jaar gelukkig samen. Na het overlijden van mijn man aan longkanker heb ik deze lieverd ontmoet.
We zouden aankomende zomer gaan samenwonen, maar helaas zit dat er niet meer in.
Na vage klachten in de buik en veel moeheid is Henk naar de huisarts gegaan, eerst maagtabletten geprobeerd, maar dat hielp niet.
Na bloedafname is hij met spoed naar het ziekenhuis gegaan en na veel onderzoeken en een heel onzekere tijd werd na 2 weken een tumor aan de alvleesklier ontdekt.
Verder onderzoek voor eventuele operatie volgde, maar helaas is Henk niet meer te behandelen. De uiteindelijke uitslag kregen wij de week voor Kerst.
We hebben samen met zijn en mijn kinderen een heel fijne Kerst gevierd en Henk besloot om samen met mij op vakantie te gaan.
We zijn 14 jan voor 10 dagen naar Tenerife gegaan.Het was een heerlijke vakantie, Henk voelde zich redelijk, kon aardig eten en viel niet meer af.
We zijn nu weer thuis en Henk regelt alles zelf voor de crematie, maar ook de geldzaken enz. Het is heel knap dat hij dat allemaal doet, maar voor hem een verwerking.
Ik merk wel dat hij verandert in gedrag en hij levert nu heel veel in. Hij is niet neerslachtig maar zegt zelf wel dat het hard achteruit gaat.
Hijis vreselijk moe en krijgt nu vaker pijn, het eten gaat redelijk al is hij wel vaker misselijk.
We hopen samen nog een paar mooie maanden te hebben, we leven van dag tot dag en halen eruit wat erin zit.
Positief denken is natuurlijk gemakkelijk gezegd en dat proberen we ook wel, maar wij denken realistisch en weten dat het niet zo lang meer duurt.
We gaan goed met de situatie om en doen nog leuke dingen.
Dit verhaal wilde ik gewoon even kwijt, omdat ik niet graag bij mijn kinderen klaag. Het is een heel zware tijd en ik moet nu voor de tweede keer een geliefde afstaan.
Ik heb enkele ervaringen gelezenen zie dat ik niet de enige ben met deze zorgen.
Ik wens iedereen die iemand heeft die ernstig ziek is heel veel sterkte.
gr Ria

hoi ria,
zwaar dit zo 2 maal mee te moeten maken.
je kan hier altijd komen,er zijn idd. lotgenoten die soortgelijke situatie"s meemaken.
het geeft voor jou en ook voor hun een gevoel er niet alleen voor te staan.
weer in die 8baan van gevoelens waar je amper uit bent!
je bent een sterke vrouw,geniet zoals je zelf al schreef met de dag.
en wat sterk van henk dat hij zelf al zijn wensen kenbaar maakt en het regelwerk doet.
veel geluk en geniet van het moment!
stoffeltje..

Ja, ik ben een van die vrouwen die ook 2x een man aan kanker heeft afgestaan.
Bij mij hielp de ervaring die ik opgedaan had bij mijn eerste man me bij het ziekzijn van mijn tweede man.
Miscchien ervaar jij dat ook zo.
Schrijf hier gerust, 'klaag' gerust, hier word je begrepen.
En het van je af schrijven, helpt menigeen.

Danjewel voor jullie lieve woorden.
Liddy jij hebt dit ook meegemaakt, ik heb inderdaad wel iets aan mijn vorige ervaring, alhoewel ik er nu veel meer moeite mee heb.
De personen zijn anders, de ziekte is anders. Nu gaat het allemaal veel sneller. Ik ga Henk als het kan net als Piet tot het einde zelf verzorgen.
We gaan er nog even het beste van maken.

groetjes Ria

Lieve Ria,

Ik vind het heel bijzonder dat je dit kunt doen. Ik wens je heel veel sterkte.

Liefs Marij