Diagnose Kanker lotgenotenforum

Bijna 3 jaar geleden overleed mijn zus aan kanker. We wisten het 4 maanden en toen was het al voorbij. Ze was 30 jaar. Mijn vader kampte toen al jaren met een depressie. 4 jaar daarvoor kreeg hij longkanker en zou niet lang meer te leven hebben. Uiteindelijk was hij genezen verklaard. Mijn zus was een half jaar dood en toen kreeg mijn vader een hartstilstand als gevolg van de chemo in combinatie 45 jaar suikerziekte.
Daarna was het veel geregel met de verkoop van het huis van mijn moeder. Het kopen van een nieuw huis voor haar. De inrichting. Daarna heb ik zelf een huis gekocht. Ben ik een opleiding gaan doen. In een nieuwe relatie gestapt en al vlot gaan samenwonen. Nu is het ruim 2 jaar na het overlijden van mijn vader en heb ik weer rust gevonden in mijn leven. Nu droom ik geregeld over mijn vader. Heb ik geregeld huilbuien. Om de kleinste dingen kan ik helemaal van streek zijn. Zo gaan er weer een paar weken voorbij dat ik nergens last van heb en dan heb ik zomaar twee huilbuien in een week. Heel vervelend en ik weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan. Heeft iemand hier ervaring mee?

Het klinkt alsof jij na het overlijden van je vader van het een in het ander gerold bent.
Al die tijd heb je geen tijd gehad om stil te staan bij het overlijden van je vader.
En nu je in rustiger vaarwater bent beland, komen gevoelens waar je al die tijd geen tijd voor had, als een duiveltje uit een doosje.
Net nu je er absoluut niet op gerekend had. Je het idee had dat je eindelijk alles af had.
Je maakt nu alsnog het uitgestelde rouwproces door met alles wat daarbij hoort.
Het is dus helemaal niet vreemd.
Soms lukt het om door te begrijpen dat het heel normaal is en door er over te praten in de omgeving om er op eigen kracht doorheen te komen.
Een ander heeft er hulp bij nodig. Kijk het even aan en ga zo nodig met je huisarts praten over je gevoelens en bekijk samen met hem/haar wat je nodig hebt.
Succes.