verlies dierbare
Geplaatst: Vr 06 Jun 2008 12:51
Hallo,
Het is erg triest om iemand te moeten verliezen, die je heel dierbaar was. Wij hebben het ook meegemaakt, vorig jaar. De vader van mijn zoon (mijn beste vriend), is overleden aan kanker. Het is een sluipmoordenaar, die soms al jaren aanwezig kan zijn en die zich dan plotseling openbaart. Natuurlijk zijn er signalen geweest, die ik ook wel serieus nam. Maar hij was angstig voor de arts of onderzoeken, misschien angst voor de waarheid. Na de diagnose heeft hij nog 5 maanden mogen leven. Helaas, door de medicijnen werd de kwaliteit van leven slecht en is hij op 11 november 2007 overleden.
Ik wens allen, die een mooi mens hebben moeten verliezen heel veel kracht toe. Mijn zoon en ik zorgen wat wij zelf in een goed balans blijven, zodat wij het verlies kunnen dragen en het plaatsje mogen geven en zo door mogen gaan met ons leven. Onze vriend dragen wij mee in ons hart, koesterend de vele herinneringen samen met hem. Een stukje is dood in ons, er ligt een schaduw over ons leven, maar toch zijn wij dankbaar voor alles en gaan positief verder en proberen weer te genieten van de dingen, die ons geschonken worden. Eens zullen wij weer verenigd zijn, onze vriend is ons voorgegaan en wacht op ons. Hij waakt over ons, wij voelen ons geleid.
Het is erg triest om iemand te moeten verliezen, die je heel dierbaar was. Wij hebben het ook meegemaakt, vorig jaar. De vader van mijn zoon (mijn beste vriend), is overleden aan kanker. Het is een sluipmoordenaar, die soms al jaren aanwezig kan zijn en die zich dan plotseling openbaart. Natuurlijk zijn er signalen geweest, die ik ook wel serieus nam. Maar hij was angstig voor de arts of onderzoeken, misschien angst voor de waarheid. Na de diagnose heeft hij nog 5 maanden mogen leven. Helaas, door de medicijnen werd de kwaliteit van leven slecht en is hij op 11 november 2007 overleden.
Ik wens allen, die een mooi mens hebben moeten verliezen heel veel kracht toe. Mijn zoon en ik zorgen wat wij zelf in een goed balans blijven, zodat wij het verlies kunnen dragen en het plaatsje mogen geven en zo door mogen gaan met ons leven. Onze vriend dragen wij mee in ons hart, koesterend de vele herinneringen samen met hem. Een stukje is dood in ons, er ligt een schaduw over ons leven, maar toch zijn wij dankbaar voor alles en gaan positief verder en proberen weer te genieten van de dingen, die ons geschonken worden. Eens zullen wij weer verenigd zijn, onze vriend is ons voorgegaan en wacht op ons. Hij waakt over ons, wij voelen ons geleid.