Hoofdwebsite Stichting Diagnosekanker17 maart 2005 is mijn moeder op 55 jarige leeftijd overleden aan uitgezaaide melanoom.
Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze er niet meer is. Je moet door met het "gewone" leven,heb namelijk zoontje van 5. Maar het liefst zou ik ook even bij de pakken neer willen zitten....
Mn moeder is de laatste weken van haar leven pas echt heel erg ziek geworden en die weken spoken nu constant door mn hoofd, heel raar allemaal.
Mn vader huilt nog iedere dag om haar, dit vind ik nog het moeilijkste om mee om te gaan. Wie kan mij zeggen hoe ik mn vader het best kan steunen/ helpen. Is het normaal dat hij iedere dag een paar keer vol schiet met emotie en tranen?
Alvast bedankt voor de reactie.
Gr, Tika
Mamma ik mis je zo....
-
miep
Hallo Tika.
Alsnog gecondoleerd met t verlies van je moeder...
Je mag denk ik best eens een dag bij de pakken neerzetten.
Misschien kun je je zoontje eens een dagje naar een vriendin of
familielid brengen, zodat je eens een dag helemaal voor jezelf
hebt om te doen wat je wilt.
Al huil je bv de hele dag of misschien vind je t fijn om eens een
dagje foto's te kijken of gewoon een dag NIX doen..?
Wat betreft je vader.. Ik denk dat t heel normaal is dat hij er nog veel om huilt.
Iedereen gaat er ook anders mee om.
Als hij helemaal nÃet huilde zou je je misschien nog meer zorgen maken?
Maar misschien wil je vader wel eens met de huisarts praten?
(dat ligt natuurlijk aan de band die jullie met de huisarts hebben)
En als hij dat fijn zou vinden dan kan de huisarts misschien iemand inschakelen die er in gespecialiseerd is om met mensen te praten die hier behoefte aanhebben. Bv een psycholoog ofzo.
Dus ik denk dat ik dát eventueel zou proberen voor te stellen aan mn vader en anders zou ik m toch maar in zn waarde laten zo. Misschien voelt hij zich wel weer even erg opgelucht als hij weer eens ''goed'' heeft kunnen huilen?
En je schrijft dat je mam erg ziek is geweest die laatste weken..
Heeft ze ook veel pijn gehad??
Ik wil jou, en de verdere fam. héél veel sterkte wensen.
Groetjes Miep
Alsnog gecondoleerd met t verlies van je moeder...
Je mag denk ik best eens een dag bij de pakken neerzetten.
Misschien kun je je zoontje eens een dagje naar een vriendin of
familielid brengen, zodat je eens een dag helemaal voor jezelf
hebt om te doen wat je wilt.
Al huil je bv de hele dag of misschien vind je t fijn om eens een
dagje foto's te kijken of gewoon een dag NIX doen..?
Wat betreft je vader.. Ik denk dat t heel normaal is dat hij er nog veel om huilt.
Iedereen gaat er ook anders mee om.
Als hij helemaal nÃet huilde zou je je misschien nog meer zorgen maken?
Maar misschien wil je vader wel eens met de huisarts praten?
(dat ligt natuurlijk aan de band die jullie met de huisarts hebben)
En als hij dat fijn zou vinden dan kan de huisarts misschien iemand inschakelen die er in gespecialiseerd is om met mensen te praten die hier behoefte aanhebben. Bv een psycholoog ofzo.
Dus ik denk dat ik dát eventueel zou proberen voor te stellen aan mn vader en anders zou ik m toch maar in zn waarde laten zo. Misschien voelt hij zich wel weer even erg opgelucht als hij weer eens ''goed'' heeft kunnen huilen?
En je schrijft dat je mam erg ziek is geweest die laatste weken..
Heeft ze ook veel pijn gehad??
Ik wil jou, en de verdere fam. héél veel sterkte wensen.
Groetjes Miep
Terug naar “Voor kinderen die hun ouders verloren zijn”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten