mijn ouders zijn bijde overleden aan kanker
Geplaatst: Zo 22 Aug 2004 20:25
hallo allemaal mijn naam is sabrina 25j
Mijn vader is gestorven aan longkanker in 1998 na een leidensweg van 1jaar,ik heb het er heel moeilijk meegehad,ik maakte me helemaal gek
ik dacht dat ik zelf ook kanker had,maar na verschillende onderzoeken was er toch niets aan de hand.
Toen dat alles weer een beetje beter begon te lopen,en ik mijn leven weer had opgepakt werd mijn moeder ziek,het zou eerst om een maagontsteking gaan maar na onderzoeken kwamen ze erachter dat ze darmkanker had.
ik wist niet wat ik hoorde,het kon toch niet bestaan dat ik haar ook nog moest afgeven,wat moest ik zonder haar.
In maart 2001 stierf ze,en daar stonden we dan helemaal alleen,geen ouders meer,ik voelde me als een klein kind hulpeloos verloren,ik wilde niet meer leven,dat ze mij nu ook maar komen halen
het was moeilijk maar ik heb me er doorheen geslaan,ik moet er nog steeds hard aan werken, ik heb nun een zoontje van 19maanden ik vind het jammer dat ze hem niet meer hebben gezien.
we hebben pas tehoren gekregen dat mijn schoonvader ook kanker heeft
en dat het er niet zo goed uit ziet,wat moet ik nu ik weet niet of ik het nog een keer aankan.
de engste dingen spoken door mijn hoofd,alles komt weer boven en slapen kan ik slecht.
ik hoop dat er iemand is die mij raad kan geven want dat kan ik nu goed gebruiken.
groetjes Sabrina
[size=18][/size][size=12][/size]
Mijn vader is gestorven aan longkanker in 1998 na een leidensweg van 1jaar,ik heb het er heel moeilijk meegehad,ik maakte me helemaal gek
ik dacht dat ik zelf ook kanker had,maar na verschillende onderzoeken was er toch niets aan de hand.
Toen dat alles weer een beetje beter begon te lopen,en ik mijn leven weer had opgepakt werd mijn moeder ziek,het zou eerst om een maagontsteking gaan maar na onderzoeken kwamen ze erachter dat ze darmkanker had.
ik wist niet wat ik hoorde,het kon toch niet bestaan dat ik haar ook nog moest afgeven,wat moest ik zonder haar.
In maart 2001 stierf ze,en daar stonden we dan helemaal alleen,geen ouders meer,ik voelde me als een klein kind hulpeloos verloren,ik wilde niet meer leven,dat ze mij nu ook maar komen halen
het was moeilijk maar ik heb me er doorheen geslaan,ik moet er nog steeds hard aan werken, ik heb nun een zoontje van 19maanden ik vind het jammer dat ze hem niet meer hebben gezien.
we hebben pas tehoren gekregen dat mijn schoonvader ook kanker heeft
en dat het er niet zo goed uit ziet,wat moet ik nu ik weet niet of ik het nog een keer aankan.
de engste dingen spoken door mijn hoofd,alles komt weer boven en slapen kan ik slecht.
ik hoop dat er iemand is die mij raad kan geven want dat kan ik nu goed gebruiken.
groetjes Sabrina
[size=18][/size][size=12][/size]