Verloren

Ben je tussen de 18 en 26 jaar en heb je een van je ouders verloren? Dan kun je hier terecht.

Heb je behoefte aan mailcontact met anderen,
Surf naar: http://www.diagnose-kanker.nl/lotgenote ... verwerking
Er is daar een speciale mailgroep voor jullie.
Deze mailgroep heet "Rouwverwerking kinderen van een overleden ouder, broer of zus" afgekort "Rouwverwerking-KvOOBZ" en is bedoeld voor "Kinderen van overleden ouders, broers en zussen".
Anthony
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 19 Sep 2006 01:58
Locatie: dordrecht

Verloren

Berichtdoor Anthony » Di 19 Sep 2006 02:44

Hallo
mijn naam is anthony
ik ben 20 jaar
Ons gezin bestond uit mijn moeder (55jaar) en mijn zus (20 jaar)
ik ben mijn moeder verloren op 11-02-2006 aan slokdarm/long kanker
Op de dag dat we het te horen kregen van het ziekenhuis storte mijn wereld in..
ik wist niet wat ik moets doen
het leek of ik geen lucht meer kreeg, alles om me heen vervaagde en ik van binnen gilde ik om hulp en steun maar niemand die me kon helpen..
de eerste 3 maanden na dat we het gehoord hadden probeerde ik mijn moeder te ontwijken, ik wou haar niet meer zien of spreken, ik dacht bij me zelf als ik haar ontwijk dan zie ik het vast niet in of dan is het niet waar wat er gebeurde..
maar na die tijd begon mijn moeder verschijnselen te krijgen dat zo echt achteruit ging.. en toen kwam bij mij de klap zo hard aan ik moest het in me hoofd een plek gaan geven dat het echt was.. geen geintje .. maar pure waarheid.. :(
en sinds de dag dat ik die dingen zag ben ik haar gaan helpen.. ik had mijn school een bericht gestuurd dat ik vanaf die betreffende dag niet meer zou komen in verband met mijn moeder..
Toen begon de hell...
steeds sneller en sneller begon mijn moeder dingen niet meer te kunnen.. tot momenten dat ze zelfs weg viel en stukken niet meer wist..
dat heeft ongeveer 2 maanden geduurt. na die 2 maanden begon zelfs haar lichaam te weigeren.. ze kom niet meer staan of lopen,
maar hoe verder we gingen in de tijd hoe slaper en kwetsbaarder mijn moedere werd en opeen gegeven moment kom mijn moedere niet meer praten of kijken.. ze was op dat moment denk ik niet meer aanwezig..

Er was zelfs een keer dat ik haar verplaatste en haar ogen waren altijd gesloten omdat ze ze niet meer kon open houden.
dat door de beweging haar ogen open vielen en ik keek haar aan..

DIE BLIK die ik in haar ogen zag.. dat was totale afwezigheid het voelde of ze dwars door me heen keek. en dat deed mij zoveel pijn van binnen DIE BLIK WAS HET MES STEEK DOOR MIJN HART,

ik ben uit verdriet naar me kamer gerent en ben toen totaal door het lint gegaan. ik ben uit verdriet en boosheid op mijn muur gaan slaan en ging door tot er op een gegeven moment bloed op mijn muur zat en er stukken beton uit de muur vielen, me vuisten waren helemaal kapot ,,zo boos en verdrietig was ik >>ik had het niet meer..
mijn lieve moeder is overleden op 11-02-2006.. en tot op de dag van vandaag kan ik me zelf nog steeds niet plaatsen.. heel mijn leven is compleet veranderd.. ik ben de jongen niet meer die ik was.. ik ben compleet 100% omgeslagen van lieve rustig jongen tot zeer agressieve snel geirriteerde jongen :cry: als het iets fout gaat raak ik zo snel uit me vel en word zo boos dat ik helemaal door het lint gaat alles om me heen gaat kapot omdat ik boos word:S
Heel me kamer alles was kapot gegaan stoelen vlogen door me kamer, ik sloeg uit boosheid stukken beton uit de muus:( gewoon om me af te reageren en niemand in me omgeving te pijnigen.
Me pc en beeldscherm was me alles. me hobby me bezig heid..
zelfs die ging door me kamer, me beeldscherm heb ik door 2je geslagen in zoon driftbui.
Ook voelde ik me nergens meer zo als vroeger..
vroeger kon ik lachen om alles nu leef ik met een constante pijn in me hart en met de gedachten waar doe ik het allemaal voor.
ik moet me zelf nu laten dwingen door andere om verder te gaan
ik zelf het zo iets van het zal allemaal wel... ik was zelfs zo wanhopig geworden dat ik zelfs bij het spoor ben gaan staan.. in de hoop dat ik geraakt zou worden en dichter bij mijn moeder kon zijn.. maar toch hield me iets tegen, de gedachte dat mijn zus alleen zou zijn op deze (SORRY) Graf planeet..voor haar wil ik nog wel blijven..
maar ik weet echt niet meer wat ik moet doen. om weer de oude ik van vroeger te worden :( en dit alles een plaats te geven.. om dit te verwerken
Praten helpt niet bij mij want hoe meer ik er over prate wat erallemaal was gebeurt met onze huis arts hoe meer boosheid het in me opwekte.
de enige manier hoe ik me kan uiten was met agressie. dat is de enige manier hoe ik me TIJDELIJK beter ginge voelen..
maar NU verder.. ik weet niet meer wat ik moet doen..
ik wil niks meer ik kan niet meer
alles voor niets en voor niemand
Ik had belooft aan mijn moeder dat ik later een goede baan zou krijgen en me school zou afmaken..
Resultaat.? school gaat slecht omdat ik me intresse in alles ben verloren.
Prive gaat alles slecht omdat ik me geen houding meer kan geven.
mijn gevoel is nu waarom nog waar doe ik het voor.
ik deed altijd zo me best op school en overal om te laten zien dat ik het toch wel kon want ik ben nooit het makkelijkste kind geweest.
Maar mijn moeder heeft me zo super en fantastiche opgevoed dat ik met veel moeite verder moet..


MAAR IK KAN NIET MEER>> MIJN KAARSJE (MIJN MOEDER) IS GEDOOFD :(
Laatst gewijzigd door Anthony op Ma 14 Mei 2007 23:52, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
jodyi
Lid
Berichten: 499
Lid geworden op: Za 15 Mar 2003 19:56

Berichtdoor jodyi » Di 19 Sep 2006 09:28

hoi Anthony,
je weet niet wat je moet doen schrijf je.. Nou je moet gaan verwerken. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar zo gaat het niet langer. Als het verwerken niet alleen gaat, moet je het samen doen. Ga naar je huisarts en geef aan dat het zo niet langer gaat. En kijk of je bij een psycholoog terecht kan. Hij of zij kan je misschien handvaten geven hoe je dit allemaal een plekje kan geven. Of misschien kun je via de thuiszorg organisatie een cursus vinden met lotgenoten.
En kijk ook eens voorop www.diagnose-kanker.nl , bij inhoud van de website, en dan onder het kopje rouwverwerking. Hier staan ook goede sites waar je als jongere terecht kan.
heel veel sterkte in elk geval
jodyi
*.* -- pluk de dag want het kan zo ineens de laatste zijn! --uit: Rood, marco borsato *.*

Anthony
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 19 Sep 2006 01:58
Locatie: dordrecht

Berichtdoor Anthony » Di 19 Sep 2006 09:49

hoi jodyi

bedankt voor je tip..
maar dat is ook iets wat niet gaat..
dat staat ook niet vermerld in mijn verhaalt anders heb ik straks aardig wat tekst staan..
maar mijn moeder wou graag euthernasie en dat heeft ze toen aangevraagt toen ze nog helemaal 100 % inorde was..
onze huis arts heeft ons gezegt dat hij vanaf het beging tot het einde ons zou helpen hij was ook de man waar mijn moeder helemaal weg van was als huisarts.. ze vond het heel goed en aardig... tot op de datum toen me moeder niks meer kon (kastplantje) werd.. toen trok hij zich ondanks dat hij alles had goed gekeurd en getekent had terug.. der is zoveel fout gegaan bij die huis arts.. op die betreffende dag was die huisarts bij ons thuis.. en ik heb hem toen laten zien hoe goed mijn moeder was.. ik heb hem gezegt dat ik gelukkig voor hem goed opgevoed was door die zieke vrouw die op dat moment voor hem lag.. want als ik dat niet had geweest had die huisarts heel slecht uit mijn huis gekomen waarschijnlijk via een ambulance...

Die arst heeft mijn moeder zo slecht behandeld en hij heeft met haar alles van A TOT Z afgehanld zodat als me moeder niks meer kon dat hij haar zou helpen met euthernasie.. en dan op het laatste moment zegt hij van IK CITEER!!! NEE dit gaat niet werken zo ik stop er mee...ik trek me terug E
n we hebben het na gevraagt bij andere artsen wat hij gedaan had was een fout die hij eigenlijk niet mog maken..

toen hij dat zei toen kreeg ik een rood doek voor me ogen.. me familie was ook bij ons thuis en die hebben zelfs gezegt Anthony we hebben je boos gezien maar dit was gewoon erg ze vonden me zelfs eng... ik was zoo bos geworden dat toen ik weer een beetje kalm werd gewoon zware hoofdpijn had van de druk die ik opgebouwd had.. :?

en door die dingen allemaal wil ik niet meer naar een huis arts of psycholoog of een van die organisaties


Terug naar “Rouwverwerking jonge volwassenen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten