baarmoederhalskanker
Geplaatst: Wo 08 Apr 2009 06:58
Afgelopen vrijdag is mijn leven overhoop gehaald. Ik kreeg van mijn huisarts na een landelijke 5 jaar oproep voor een uitstrijkje de diagnose PAP 5 en ben daar vreselijk van geschrokken. Gisteren ben ik bij een gynaecologe geweest en na een inwendig onderzoek vertelde ze mij dat ze diverse tumoren gevoeld had, de grond wordt onder je voeten weg geslagen. Ik wilde voor verdere behandeling naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis en kan daar helaas pas 17 April voor de eerste intake terecht en de afgelopen nacht was vreselijk. Dat wachten is het ergste en de onzekerheid hoever het al is en wat er gaat gebeuren. Je weet zo weinig alleen krijg je constant te horen "sterkte ermee" waardoor je steeds verder in de put raakt. Ik merk dat ik meer behoefde heb aan gesprekken met lotgenoten want iedereen, hoe goed ook bedoelt, voelt niet wat iemand voelt die deze diagnose gekregen heeft.