Als partner van ex-kankerpatient

Is er leven na de kanker?
M.a.w. hoe ervaar jij het, hoe anderen?


diethaveman
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Za 04 Nov 2006 14:13
Locatie: groningen
Contact:

Als partner van ex-kankerpatient

Berichtdoor diethaveman » Za 04 Nov 2006 14:26

Hoi,

Mijn man heeft de afgelopen zomer doorgebracht in het ziekenhuis. Voor de tweede keer diagnose teelbalkanker. Dit keer uitgezaaid, waardoor hij drie chemokuren moest. Hij is genezen, maar zo makkelijk het leven daarna weer oppakken gaat niet, hebben we gemerkt.

Ik heb vooral gemerkt dat ik mijn ambitie verloren ben en dat vind ik erg moeilijk. Ik ben 25 en heb mijn eerste baan na 4 jaar studie. Nu probeer ik mijn werk weer op te pakken en probeer om te gaan met het verlies van mijn ambitie. Nou dat valt niet mee!!!

Voor wie zich hierin herkent, of wie gewoon nieuwsgierig is, bekijk dan mijn weblog. En misschien heeft iemand hier tips voor, omgaan met het leven nadat je partner voor de tweede keer is genezen van kanker?
Sinds augustus is mijn man voor de tweede keer in zijn leven genezen van kanker, na 3 chemokuren. Ons leven stond op de kop en eigenlijk nog steeds. In een weblog houd ik de ontwikkelingen van mijn eigen terugkeer naar het 'normale' leven bij.

http://engelsesetter.punt.nl

Maartje
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Do 05 Okt 2006 20:45

partner teelbalkanker

Berichtdoor Maartje » Wo 15 Nov 2006 22:17

Beste Diet,

Ik kan me het voorstellen dat het heel moeilijk is om je gewone leven weer op te starten.
Bij mijn man is 6 weken geleden teelbalkanker ontdekt, diezelfde dag teelbal verwijderd. En nu heeft hij 13 keer bestralingen gehad.
Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen, maar dat wil niet zeggen dat mijn man genezen is. Hij is heel erg moe en misselijk van de bestralingen en voelt zich somber. Dat heeft hij voor de ziekte nog nooit gehad.
Als partner vind ik het niet makkelijk allemaal. Wij hebben twee jonge kinderen die ook de nodige aandacht nodig hebben en vooral voor de oudste is het moeilijk te vatten wat er allemaal met haar vader aan de hand is.
De reacties die we uit onze omgeving krijgen zijn zeer wisselend. In eerste instantie was iedereen heel meelevend, begripvol. Maar nu denken ook veel mensen dat mijn man misschien wel misselijk en moe is, maar daarnaast heel gelukkig mag zijn omdat de prognose zo goed is en de kanker nu immers verwijderd is. Alle aandacht gaat logischer wijze ook naar hem uit, maar naar mij als partner wordt veel minder gevraagd terwijl er ook veel op "mijn dak" komt. Confrontatie in het ziekenhuis met andere kankerpatienten, confrontatie met een zieke man, spanning voor de uitslagen, 13 maal op en neer voor de bestraling.

Ben tijdelijk gestopt met werken maar wil binnenkort weer beginnen maar is niet makkelijk. Weet ook niet wanneer het juiste moment is.
Kanker verandert wel alles.

diethaveman
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Za 04 Nov 2006 14:13
Locatie: groningen
Contact:

heel begrijpelijk allemaal

Berichtdoor diethaveman » Za 18 Nov 2006 20:34

Inderdaad: de diagnose kanker in je leven verandert echt alles.

Mijn man heeft zes jaar geleden ook voor de eerste keer teelbalkanker gehad die ook niet uitgezaaid was, maar moest ook bestraling. Dus allemaal heel herkenbaar. Ook nu reageerde iedereen alsof het feest was toen we hoorden dat er volgens het bloed geen kanker meer was.
Zelf voel je je helemaal niet blij. Heel dubbel is dat. Toen ik korte tijd daarna vrij nam van mijn werk, zei iedereen: 'Geniet er maar van, samen.'

Weet je? Personen die niet weten hoe het is om aan die kant van het leven te staan, zullen nooit kunnen bevatten hoe het voelt. Je ziet de zware kant van het leven; al die zieke mensen op die afdeling. En dan meteen blij zijn als het weg is???? Dat is gewoon niet haalbaar, je kiest er namelijk niet zelf voor dat dit je overkomt. En je moet eerst eens gaan bevatten dat het je is overkomen en het een 'plekje' geven. Hoop en zekerheid opnieuw opbouwen voor de toekomst. En dat zal stukje bij beetje wel weer komen.

Hoop dat het met jullie steeds weer wat beter mag gaan. En probeer al die reacties van mensen maar een beetje te zien als clichés die horen bij de situatie....... maar soms mag je best eens kwaad worden of heel verdrietig! Maar misschien is dat met 2 kleine kids erbij wat lastiger..

STERKTE

en als je es wilt mailen: diethaveman@yahoo.com
Sinds augustus is mijn man voor de tweede keer in zijn leven genezen van kanker, na 3 chemokuren. Ons leven stond op de kop en eigenlijk nog steeds. In een weblog houd ik de ontwikkelingen van mijn eigen terugkeer naar het 'normale' leven bij.



http://engelsesetter.punt.nl

diethaveman
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Za 04 Nov 2006 14:13
Locatie: groningen
Contact:

Berichtdoor diethaveman » Ma 05 Feb 2007 20:32

Even weer een berichtje van mij. Eigenlijk weet ik niet of hier nog vaak mensen dit lezen, maar goed.

De tijd gaat snel.
Ben inmiddels alweer aan het werk als zijnde 'hersteld', heb mijn contract om laten zetten naar een parttime contract en ook dat is toch wel wennen.
Omgaan met mijn tijd, omgaan met toch nog een verminderd energieniveau. Maar ik merk dat het steeds beter gaat. De teleurstelling van eerder heb ik opzij gezet.

Ook met mijn man gaat het steeds beter. Hij heeft een goede conditie opgebouwd door het revalidatieprogramma Herstel & Balans. Zo nu en dan gaan we weer eens naar de kroeg zelfs! Een nieuwe structuur hebben we in ons leven. Eigenlijk is alles wel veranderd, maar uiteindelijk weten we ook van ons 'nieuwe' leven weer te genieten en daar zijn we allebei heel blij om.
Humor en lol in ons leven hebben we ook weer teruggevonden!

Met ups en downs proberen we de draad weer op te pakken!


groetjes Diet
Sinds augustus is mijn man voor de tweede keer in zijn leven genezen van kanker, na 3 chemokuren. Ons leven stond op de kop en eigenlijk nog steeds. In een weblog houd ik de ontwikkelingen van mijn eigen terugkeer naar het 'normale' leven bij.



http://engelsesetter.punt.nl

Solist
Lid
Berichten: 34
Lid geworden op: Za 09 Apr 2005 21:23
Locatie: Zuid Holland

Berichtdoor Solist » Di 06 Feb 2007 18:23

diethaveman schreef:Even weer een berichtje van mij. Eigenlijk weet ik niet of hier nog vaak mensen dit lezen, maar goed.
Humor en lol in ons leven hebben we ook weer teruggevonden!
Met ups en downs proberen we de draad weer op te pakken!


Nou als je kijkt bij de teller zie je dat je bericht bijna 500 keer bekeken is :D
Fijn dat jullie de draad weer hebben opgepakt. Dat valt best wel niet mee.
Ups en downs zullen altijd wel blijven met en zonder kanker :roll:
Neem maar lekker afscheid van de kanker en dit forum :P 4
Recht is iets kroms dat verbogen is!

Gebruikersavatar
Jacques Smeets
Lid
Berichten: 34
Lid geworden op: Wo 29 Nov 2006 18:28
Locatie: Elsloo Lb
Contact:

Berichtdoor Jacques Smeets » Di 06 Feb 2007 18:29

Hallo Diet,

De berichten worden wel gelezen, dat kun je wel zien aan de aantallen.
Er wordt echter relatief weinig gereageerd, maar dat zal z'n betekenis hebben, daar ben ik van overtuigd.
Kanker is niet iets waar je zó gemakkelijk over schrijft en je verschuilen achter anonimiteit heeft al helemaal geen zin bij deze ziekte, omdat het je niet alleen persoonlijk treft, maar ook jouw omgeving.

Mijn vrouw heeft borstkanker, althans dat was zo in september 2006.
Na twee operaties zitten we nu midden in de (preventieve) chemokuren (6 stuks) en bestraling zal nog volgen. De tumor is verwijderd, zegt de chirurg, en daar moeten we dan maar op vertrouwen hè? Inmiddels realiseren wij ons ook wel, dat ieder mens op elk moment van z'n leven kankercellen kan ontwikkelen.

Als echtgenoot voel ik me heel erg betrokken bij haar proces.
Aandacht krijg ik ook voldoende, uit familiekringen en van collega's op het werk.
Ik schrijf mijn persoonlijke belevingen en ervaringen (ook de emotionele) op en zal die straks in boekvorm gaan uitbrengen.

Je hebt het zo nadrukkelijk over het "nieuwe" leven.
Zo ervaar ik 't ook. Angst, verdriet en teleurstelling hebben bij ons - jazeker, ook bij'mijn vrouw - plaats gemaakt voor moed, blijdschap en optimisme.
Wij zijn dan wel 'n stukje ouder (55 en 56), maar we voelen ons nog erg jong, zeker van geest. Lichamelijk gaat het begrijpelijkerwijs met mijn vrouw nu wat minder, maar tussen de chemokuren weet zij zich telkens weer krachtig te herstellen.
We hebben plezier, kunnen lachen én huilen als dat moet, maar het leven biedt ons zoveel mogelijkheden meer dan alleen maar de chemokuur en bestraling, dat wij zélf zowat stralen van geluk.

Jullie hebben nog een heel leven voor je, wees daarvan overtuigd, ondanks de angst en onzekerheid die hier en daar opnieuw de kop op zal steken.
Ik ben er bijna van overtuigd, dat zelfs in die kroeg meer mensen komen, die te maken hebben (gehad) met kanker. Je komt ze tegen op straat, op het werk, in de kerk, in de winkel, overal ter wereld.
Het is nu eenmaal onderdeel van ons menselijk bestaan geworden en wij worden ermee geconfronteerd..... vroeg of laat.

Ik wens jullie heel veel geluk, moed, kracht en vooral liefde toe in het verdere leven.

Jacques :wink:
Kanker is meer dan een ziekte; ga op zoek naar de diepere betekenis.

starfleet
Lid
Berichten: 129
Lid geworden op: Wo 07 Jun 2006 12:31

Berichtdoor starfleet » Wo 07 Feb 2007 10:55

diethaveman schreef:. Eigenlijk is alles wel veranderd, maar uiteindelijk weten we ook van ons 'nieuwe' leven weer te genieten en daar zijn we allebei heel blij om.
Humor en lol in ons leven hebben we ook weer teruggevonden!

Met ups en downs proberen we de draad weer op te pakken!


groetjes Diet


Fijn dat er voor jullie weer langzaamaan de leuke kanten van het leven binnenkomen. Het heeft allemaal gewoon zijn tijd nodig denk ik. Buitenstaanders hebben geen idee wat het met je doet geconfronteerd worden met kanker en dood en zien niet zo dat je ook nadat het weer goed gaat, nog behoorlijk uit balans bent en het een tijd duurt het evenwicht weer te vinden. En ook als dat lukt, wordt het nooit meer hetzelfde als tevoren, niet meer zo zorgeloos, daar is het allemaal veel te ingrijpend voor.

Er wordt hier veel gelezen op het forum, dus ook al krijg je weinig respons, dat wil niet zeggen dat het niet gezien is en vaak vinden de meelezers toch herkenning, troost en steun, ook al (durven) ze niet te reageren.

Je weblog ga ik eens lezen, ik was je berichtjes nog niet eerder tegengekomen.

Anne

GeorgeVoK
Lid
Berichten: 12
Lid geworden op: Wo 27 Mei 2020 17:12
Locatie: Australia
Contact:

Als partner van ex kankerpatient

Berichtdoor GeorgeVoK » Za 30 Mei 2020 18:34

Vraagje in de tekst stond dit zinnetje voor het berekenen van je bestemmings getal

Voorbeeld: geboorte datum = 2 mei 1960 = 2 5 16 =7 =14 =5 . zoals je ziet tel je hier dag maand jaar.

Ik snap hier geen drol van eerlijk gezegd 2 mei 1960; die 2 plus 5 snap ik maar waar komen de getallen 16 =7=14=5 vandaan?
CHATEX bot-messenger technologies tends to make crypto exchange offered to anybody with a common smartphone


Terug naar “Is er leven na de kanker?”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten