mijn vader is er niet meer

[Gast]

begin februari 2005 kreeg mijn vader te horen dat hij longkanker had
zekf had ik toen al het gevoel dat ik hem ging verliezen maar mijn vader zei ik ga ervoor en doe alles om beter te worden! 6 weken lang dagelijks bestralingen ondergaan in het vu in amsterdam alleen in het weekend niet zelf ben ik ook een aantal keren meegegaan het was zwaar maar mijn vader zei dan altijd gezellig zo met z,n tweetjes met de taxi waren we ruim in totaal twee uur weg voor een bestraling van vijf minuutjes
hij werd hier zo moe van! hij sliep de halve dag maar hij ging ervoor
totdat de 6 weken over waren was hij zo blij dat het achter de rug was
3 weken daarna had hij net lekker gegeten met mijn moeder en ging naar bed hij liep naar boven en mijn moeder ging afwassen totdat ze ineens geroep van boven hoorde zij ging naar boven en ze kon mijn vader nog net opvangen in een bloedbad snel 112 gebeld ze waren er binnen 10 minuten hij had een longbloeding gehad door het gestralen van de tumor was een bloedvat geraakt !snel naar het intensive care in hoofddorp uren hebben wij in onzekerheid gezeten of hij het nou redde of niet en toen kregen wij het bericht dat hij weer vervoerd moest worden naar een ander ziekenhuis want het zat daar vol onbegrijpelijk iemand wiens leven aan een zijden draadje hangt moet op zo,n moment ook nog vervoerd maar het ging godzijdank goed na2 kritieke dagen hebben ze hem geopereerd door via zijn lies naar binnen te gaan en een soortemet schildje op het bloedvat te liggen wonder boven wonder was het gelukt hij ging daarna hard vooruit zodat hij binnen twee dagen weer op zaal lag
de dag voordat hij stierf had een soort van drang om mijn zoontje van school thuis te houden om naar opa in het ziekenhuis te gaan en ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb! hij was die dag supervrolijk en hij zat zelf al iets rechtop hij kreeg nog wel zuurstof toegedient maar dat waren ze aan het afbouwen de volgende ochtend belde mijn moeder hem op want ze had de dag ervoor een mobieltje achtergelaten en hij had goed geslapen hij had het alleen erg benauwd die ochtend nadat hij getelefoneerd had keek de meneer die naast mijn vader lag naar hem en zag dat er bloed uit zijn neus en mond kwam hij heeft gelijk de verpleging gebeld maar dat heeft niet mogen helpen hij had weer een longbloeding en dat was niet meer te stoppen mijn lieve papa was er niet meer en ik mis hem zo
ik wilde dit graag even van me afschrijven misschien herkend iemand zich hier in je voelt je zo machteloos want kanker is een rot ziekte