mijn ouders en broer

Rouwverwerking: Hoe ga jij ermee om? Hoe gaan anderen ermee om?

(Voor gedichten zie: http://www.diagnose-kanker.nl/zakendieraken )
florentina

mijn ouders en broer

Berichtdoor florentina » Wo 02 Nov 2005 22:21

Hallo ik zal me even voorstellen ik ben Floor, ik heb 3 broers en een zus.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik moet beginnen over mijn ouders of mijn broer. Ik zal eerst iets over mijn broer vertellen, mijn broer kreeg in 1997 kanker de tumor zat ingekapseld in de nier en na vele onderzoeken konden ze de tumor weghalen. In 2002 is helaas de kanker teruggekomen de tumor zat om de aorta heen en was niet operabel. Na vele kuren bleek toch dat de tumor alleen maar groter werd, toen is ons gevraagd (broers en zussen) of wij ons wilden laten testen voor stamceltransplantatie.
Wij zijn toen allemaal naar het ziekenhuis geweest en daar is ons bloed onderzocht, en ik was de uitverkorene zo voelde ik dat. Vorig jaar is de tranplantatie geweest, aanvankelijk leek het goed te gaan totdat hij de ziekte Graft versus Host Disease kreeg (dat is omgekeerde afstoting) dus de cellen van mij deden bij mijn broer zo goed hun best dat ze ook de goede delen gingen aanpakken in zijn geval was het zijn huid en de longen. De kanker was redelijk onder controle maar na een lang ziekbed is hij op 23 oktober dus vorige week overleden niet aan de kanker maar aan de ziekte G.V.H.D. Dit is voor mij een verschrikkelijk verlies voel me schuldig heb ik hier wel goed aan gedaan, ik weet ook wel verstandelijk gezien dat hij misschien veel korter te leven had als ik dat niet had gedaan maar mijn gevoel staat er lijnrecht tegenover, wat heb ik hem aangedaan!!!!!!
Mijn emmertje zit behoorlijk vol omdat onze ouders en broer dit jaar alledrie zijn overleden (vader februari, moeder juni en mijn broer vorige week)
Heeft iemand ervaring op het gebied van stamceltransplantatie wie kan mij helpen zodat mijn schuldgevoel wat minder wordt.
Groetjes Floortje

HarryH
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Do 03 Nov 2005 10:33

mijn ouders en broer

Berichtdoor HarryH » Do 03 Nov 2005 10:36

Lieve Floor,

Wat een vreselijk jaar heb je achter de rug en nu sta je waarschijnlijk aan het begin van de verwerking van jouw grote verlies en word je ook nog gekweld door schuldgevoel.

Het verdriet van jouw verlies is natuurlijk volkomen terecht en alleen dat een plaats geven lijkt me een hele kluif. Jouw schuldgevoel is volkomen onterecht.

Mijn partner had leukemie en is uiteindelijk ook overleden op 16 september van dit jaar. In haar geval heeft het ziekteproces 14 maanden geduurd en heeft ze 4 chemo's, bestraling en uiteindelijk, als ALLERLAATSTE !!! redmiddel een stamceltranplantatie gehad. Dit omdat ook zij het grote geluk had dat haar broer een perfecte donor was. Na de transplantatie leek alles goed, maar bij haar bleef iedere vorm van GvH uit. Haar cellen waren zo sterk dat de cellen van haar broer afgebroken werden. De ziekte kwam terug en uiteindelijk is ze overleden.

Een van de gevolgen was dat haar broer met een enorm schuldgevoel zat. Uiteindelijk had zijn bijdrage niet kunnen voorkomen dat z'n zus overleed. Hij kon het maar moeilijk plaatsen.

Gelukkig heeft het nu wel een plaats gekregen. Het is immers niemands fout. Je mag niet vergeten dat een transplantatie meestal het allerlaatste redmiddel is. Zonder is het bijna zeker fataal en soms is het redmiddel zelf ook fataal. Kanker is een strijd die je samen voert. Je broer heeft het niet alleen gedaan. Alleen had hij het niet gekund en zelfs ondanks jouw steun en hulp heeft de kanker gewonnen. Want GvH is, hoe je het ook wendt of keert, een onderdeel van het kankerproces. Het staat niet op zichzelf. Je hebt samen gestreden en samen verloren, niet alleen je broer.

Ik hoop dat je jouw schuldgevoel snel kunt relativeren. Nogmaals het is volkomen onterecht. Heel veel sterkte met de verwerking van alle ellende en hopelijk lees ik nog eens een iets positiever berichtje.

Harry

florentina

lieve woordjes

Berichtdoor florentina » Do 03 Nov 2005 16:08

Hallo Harry

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vrouw.

Wat een lieve woordjes heb je daar "gesproken" af en toe heeft een mens dat even nodig, terwijl jij (of moet ik U zeggen) het ook moeilijk hebt met het overlijden van je vrouw, je levenspartner.
Toen ik dat schreef zat ik in een behoorlijke dip ik weet ook niet meer hoe te rouwen of klinkt dat gek?? Ik ben nog geen eens over het overlijden van mijn vader heen toen mijn moeder en nu mijn broer.
Het zal mettertijd best wel een plaatsje krijgen maar nu is het ff moeilijk.
Ik wil hier ook doorheen ik ben daarom gister naar de huisarts geweest en die heeft mij geadviseerd even met een maatschappelijk werkster te praten, dus ik zal bellen voor een afspraak.
Ben ook bang voor de toekomst wat hangt er allemaal nog boven mijn hoofd, ik weet het ik moet gewoon anders gaan denken (positief) maar dat zal wel weer terug komen hoop ik want ik ben een vrij (normaal gesproken) positief mens.

Harry nogmaals bedankt
Liefs Florence

Pavel
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Wo 19 Okt 2005 13:27
Locatie: Amstelveen

rouwverwerking floortje

Berichtdoor Pavel » Do 03 Nov 2005 21:24

Dag Floor,

Een vreselijk verhaal over al die doden om je heen. Het helpt misschien niet, maar ik heb ze ook: 12 jaar geleden overleed mijn zusje aan de uitzaaiingen van borstkanker en dit voorjaar de zus van mijn vrouw aan hetzelfde. Nu zijn we zelf als oudsten het eerst 'aan de beurt'.

Wat betreft schuld: je zou je pas schuldig moeten voelen, als je die stamcellen NIET had gegeven, want dan was je broer ook gestorven, maar dan had je altijd moeten denken dat iets had nagelaten, wat hem misschien had kunnen redden. Nu heb je iets gedaan en dat is goed, beter dan bang in een hoekje zitten toekijken hoe vreselijk de wereld is. Je schuld was er pas echt geweest als je niets had gedaan. Had hij trouwens leukemie, of een (non)Hodgkin (= tegenwoordig lymfklierkanker)?

En die Graft Versus Host: de helft van mijn medepatienten in de afdeling hematologie van de VU vier jaar geleden had stamcellen van een ander (ik had ze van mezelf, geluksvogel) en ik heb ze vaak een paar dagen na hun vertrek weer zien terugkomen met klachten over vingers en handen met pukkeltjes. De meesten konden weer genezen naar huis (gezellig weerzien op de poli bij de controles), maar de helft haalde het niet en dat was niet, nee, niet de schuld van de donor, of het nou familie was of niet.
Ook van de autologe transplantaties (met eigen stamcellen) bleef maar de helft in leven: op de poli zag ik een oud-leerling van me terug (schrikken, hoor!); ze had dezelfde transplantatie gehad als ik, maar twee maanden later zag ik ik de krant in Italië haar overlijdensbericht.

Ik wens je alle kracht die je nodig hebt en dat zal veel zijn, maar praat jezelf geen schuld aan,


ik hoor nog wel van je, hier of per mail.

Groeten,

Pavel.

florentina

reactie

Berichtdoor florentina » Vr 04 Nov 2005 19:07

Hallo Pavel

Dank je voor je lieve en vooral wijze woorden en ja ik weet ook dat het leven soms echt niet over rozen gaat dat zie je maar bij jou. ik weet ook dat ik naar de toekomst moet kijken en dat zal me heus wel weer lukken mettertijd nu is het alleen ff heel moeilijk. Ik ben blij dat ik deze site iedergeval ben tegengekomen zo kan ik het ook een beetje van mij af "praten"
Ik wil ook niet in mijn verdriet blijven hangen ben ook meteen (vorige week vrijdag crematie) de maandag daarop weer gaan werken. Ik werk in de thuiszorg en dat geeft me veel voldoening en mijn motto is "ik kan de mensjes waar ik werk niet in de steek laten" ik heb best wel doorzettingsvermogen maar zoals ik al schreef mijn emmertje zit nu ff vol want het overlijden van mijn vader was ik net een beetje aan het verwerken 24 juni mijn moeder en dan 23 okt mijn broer.
Maaaaaaaaaaaaaaaaar het zal me lukken en wat betreft het schuldgevoel zie het schrijven van Harry (ik dacht dat ik de enige was met zo'n gevoel)
Wat ik wel vind van de doktoren (tenminste in Maastricht) dat ze TE weinig voorlichting geven wat dat betreft maar ik ben toch wel van plan daar iets mee te doen.
Wij mijn schoonzus en ik krijgen nog de uitslag van de autopsie over een x aantal weken en daar zal ik het zeker ter sprake brengen misschien dat de doktoren daar wat mee kunnen doen.
Nou Pavel dank je voor je reactie

Liefs Floortje

Gast

reactie

Berichtdoor Gast » Zo 06 Nov 2005 20:22

Hallo Florentina,
Waarom iemand het wel haalt, en iemand anders niet, is een raadsel. Misschien zit er een zin achter, misschien is het toeval. Maar jij hebt je strijd gestreden en gedaan wat je kon, dus je hoeft je niet schuldig te voelen ... ook al doe je dit onvermijdelijk wel.
Zelf ben ik behandeld tegen Hodgkin met chemo en radiotherapie, en is een stamceltransplantatie me tot nu toe bespaard gebleven. Maar als ik 70 jaar geleden had geleefd, lag ik nu op mijn sterfbed.
Het leven is hard.
Laatst ben ik naar de afstudeerprojecten gaan kijken van de design Academy in Eindhoven. Daar bleek een meisje, Tessa, overleden aan Hodgkin, na een stamceltransplantatie. Wel was er nog net in geslaagd om ondanks alles af te studeren. Haar site staat vol van afscheid nemen, maar getuigt ook van heel veel kracht. Misschien heb je hier iets aan. www.tessadee.nl
Je emmer zit al zo vol, dus misschien is dit helemaal niet wat je hebben wil, kijk maar,
Liz.

pietje

transplantatie

Berichtdoor pietje » Wo 29 Mar 2006 02:14

Lieve Floor,
Je bent een kanjer. Ik kan me wel bedenken dat je na de transplantatie je rot(zachtjes uitgedrukt) hebt gevoeld. Mijn zoon Tim werd onderzocht op donorschap voor zijn zus met leukemie high risk. Hij was niet geschikt!!!! Tim was ontroostbaar. Wie dan wel, de kans is 1 op 500000 op een geschikte donor. Om een lang verhaal kort te maken Lisa heeft een donor gekregen, heeft 23 weken in het ziekenhuis gelegen, geen afweer opgebouwd en op 15 juli 2005 overleden. De medische wetenschap is op dit gebied nog echt niet ver. Daar ben ik nog mee bezig. Je hebt daarbij je vader en je moeder ook nog verloren en voel je misschien alleen op de wereld. Ik weet niet hoe oud je bent en of je eigen wereldje om je zelf hebt gecreërd. Ik heb zelf ook mijn ouders verloren, mijn oudste zus en broer en daarbij mijn prachtige mooie dochter van bijna 14 jaar. Als ik iets voor je kan betekenen in dit moeilijke, zware proces, graag. Laat het me weten. Mijn email thuis is p.steeksma@home.nl

liefs petra

BeJimmiedup
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Do 22 Aug 2019 23:05
Locatie: Syria
Contact:

mijn ouders en broer

Berichtdoor BeJimmiedup » Do 05 Sep 2019 13:24

Ik lees nu pas dat het een diesel is...wie koopt er nu in godsnaam een MG diesel? Trouwens wanneer het dan toch een MG zou blijken te zijn is de diesel toch 100 zeker van BMW....en dan kan je dus terugkeren naar mijn vorig bericht....Indien ik jou was zou ik mn ouders in de toekomst toch iets beter adviseren bij de aankoop van een wagen


Terug naar “Rouwverwerking”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten