M'n vader is ziek...

Dit forum is voor jongeren die kanker meemaken in hun directe omgeving
(vader, moeder, broer, zus, vriend(in), goede collega, klasgenoot, enz.)
en daar graag met hun lotgenoten over willen praten.
vita
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 09 Okt 2015 22:53

M'n vader is ziek...

Berichtdoor vita » Vr 09 Okt 2015 23:28

Hallo, mijn naam is vita en ik weet het eigenlijk niet meer. Misschien door mijn verhaal en zorgen hier te delen vind ik herkenning of misschien tips. Ons verhaal:
2 maanden geleden belde mijn vader mij op. Hij vroeg of ik mee wilde naar de huisartsenpost want hij was draaierig ( dronken gevoel) er werd niets raars gevonden. De klachten hielden echter aan waardoor hij 2 weken later een mri kreeg.
Begin september kreeg hij het nieuws. 3 hersentumoren. De bron een longtumor van nu inmiddels 10 bij 13 cm.
Inmiddels is hij 5 maal bestraald op zijn gehele schedel, slikt hij dexamethason en staat de 1e (pallitatieve) chemo gepland voor volgende week.
Mijn vader woont al 30 jaar alleen, leefde een actief leven en werkte zelfs nog begin augustus. Na de bestraling in september is hij enorm achteruit gegaan. Sinds een week verzorgt hij zichzelf niet meer en slaapt hij niet meer in bed. Hij wil kosten wat kost thuis blijven wonen.
Mijn man en ik zijn de enige mantelzorgers. We hebben 3 jong opgroeiende kinderen en de zorg is zwaar. We bezoeken hem gemiddeld 4 keer per dag en proberen het hem zo comfortabel mogelijk te maken. Er is inmiddels thuiszorg, maar mijn vader zit in de ontkenning en accepteert geen hulp bij het douchen of wassen en overige zaken vd thuiszorg. Mijn man doucht hem nu. Het is verschrikkelijk om hem zo snel achteruit te zien gaan ondanks bestraling en we vragen ons ook meteen af of het niet meer kwaad dan goed heeft gedaan.
Elke keer als ik de deur achter mij dicht trek ben ik bang, bang dat hij valt ( al gebeurd) bang dat hij pijn krijgt of benauwheidsklachten ( al gebeurd en gelukkig ging mijn man s avonds laat nog langs). In die situaties kan mijn vader ons niet bellen en hij staat er niet bij stil op zijn alarm bel te drukken.
We maken ons enorm veel zorgen wat er gebeurd na zijn eerste chemo. Gezien zijn conditie kunnen we verwachten dat hij bijwerkingen krijgt al is daar nooit zekerheid over. We lopen met vragen zoals wanneer kun je hem niet meer laten thuiswonende ondanks dat hij het zelf wel wil, in hoeverre kan hij dat zelf nog beoordelen. Voor en nadelen van een verpleeghuis, wat is kwaliteit van leven enz.

Zijn er mensen die dit herkennen? Het snelle ziekte proces, de vragen en keuzes die gemaakt moeten worden soms tegen de wil van degene in waar je veel van houdt.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor liddy » Za 10 Okt 2015 01:13

Wat komt er ineens veel op jullie af.
Wellicht is het een geluk dat hij chemo krijgt, ik bedoel daarvoor moet hij naar het ziekenhuis.
Vraag terwijl je vader in het ziekenhuis is een gesprek aan met de oncologische verpleegkundige.
Leg daar je problemen neer. Is er geen oncologische verpleegkundige, vraag dan naar de transferverpleegkundige.
Overleg met hun wat er mogelijk is en hoe je het beste de instemming van je vader kunt krijgen.
Het komt helaas vaak voor bij hersentumoren dat het karakter van iemand verandert, iemand geen goed kijk meer heeft op zijn/haar situatie.
Het is heel normaal dat deze situatie jullie boven het hoofd groeit. Natuurlijk willen jullie heel veel voor je vader doen,
maar er zijn grenzen aan jullie vermogen om te helpen.
Hoe hard het ook klinkt, je vader zal iets moeten kiezen of thuis blijven (met een bed beneden)en hulp op allerlei gebied accepteren of naar een hospice, of een andere mogelijkheid. Het kan niet zo zijn dat jullie er aan onder doorgaan.
Je hebt ook een gezin wat moet blijven draaien. Je voelt je nu meer hulpverlener, dan dochter/zoon van.
Juist bij het maken bij deze beslissingen kan het ziekenhuis en bijv. de huisarts een steun zijn.
Heb je vragen, voel je hier welkom.

vita
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 09 Okt 2015 22:53

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor vita » Za 10 Okt 2015 12:43

Bedankt voor je uitgebreide reactie. We hebben het ook al via zijn huisarts geprobeerd, maar deze blijft zeggen zolang hij zelf niet wil... Ik zit met een enorm schuld gevoel als ik tegen z'n wil een knoop moet doorhakken maar zowel mijn man als ik vinden dit, ondanks 4 x pd thuiszorg geen haalbare situatie meer. M'n vader woont op 3 Hg en moet 6 trappen op. Dat lukt eigenlijk niet meer waardoor we hem vd week na de chemo de trap op moeten tillen.
Bedankt voor je advies om dit via het zh te gaan regelen. Hij wordt in het avl behandeld dus die verpleegkundigen zijn er zeker. We zullen een gesprek aanvragen.
Herkenning in dit proces is heel fijn en helpt.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor liddy » Za 10 Okt 2015 13:40

Je schrijft:
Ik zit met een enorm schuld gevoel als ik tegen z'n wil een knoop moet doorhakken

Draai het eens om. Je doet niets, je laat je vader in zijn flat zitten en hij valt, kan geen hulp vragen en sterft daardoor.
Hoe zit het dan met je schuldgevoel?

vita
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 09 Okt 2015 22:53

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor vita » Za 10 Okt 2015 17:54

Je hebt gelijk. Stof tot nadenken

vita
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Vr 09 Okt 2015 22:53

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor vita » Di 03 Nov 2015 17:26

Op 15 oktober is mijn vader thuis overleden. Dezelfde dag dat hij z'n eerste chemo zou krijgen, en frappant genoeg de dag dat hij bericht kreeg dat hij naar een hospice kon.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: M'n vader is ziek...

Berichtdoor liddy » Di 03 Nov 2015 19:40

Gecondoleerd met het verlies van je vader.
Hopelijk is je vader rustig naar de andere kant gegaan.
Nu de eerste weken voorbij zijn, zal het besef dat je vader er niet meer is, nog harder binnenkomen dan eerst.
De samenleving draait maar door en jij voelt je waarschijnlijk ernaast staan.
Neem de tijd om het allemaal te verwerken en weet dat rouw je zomaar kan overvallen.
Verwacht niet te veel van jezelf. Immers je hebt nergens kunnen leren hoe rouwen in zijn werk gaat.
Zoek hulp als je dat nodig hebt. Dat heb ik ook gedaan.
Ik hoop dat je thuis steun hebt aan elkaar.


Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten