Pagina 1 van 1

Mijn moeder heeft kanker en ik leef in het paradijs

Geplaatst: Za 16 Jan 2010 04:26
door Paradise
Hallo allemaal...

Het laatste wat ik wil is een zielig verhaal neerzetten.
Ik vraag me soms gewoon af of er mensen zijn die in een soortgelijke situatie zitten.
Mijn moeder kreeg 9 jaar geleden borstkanker... toen was ik 14, ik had een broertje van 5 en mijn vader ging vreemd.
Ze is bestraald en het sloeg aan.
Natuurlijk heb ik het bewust meegemaakt maar op zo'n leeftijd weet je nog niet wat verdriet is.
3 jaar geleden verhuisde ik naar Curacao, dit voor het werk van mijn partner.
Mijn moeder was er kapot van maar leefde haar eigen leven en was weer beter... althans dat dachten we.
31 dec 2008 landen mijn ouders en broertje op Curacao en 2 dagen later verteld mijn moeder me dat de kanker terug is.
Deze keer in haar oksel ( lymf ) maar om het slechte nieuws tot eemalig te houden komt er gelijk achteraan dat het ook in haar heiligbeen, bovenbeen, ruggenmerg en bekken zit.
Ze krijgt elke maand infuus om haar botten te versterken... en ze heeft 31 dec 2009 haar laatste bestralingsessie gehad.
Ze heeft pijn, verdriet, en haar enige dochter zit 8000 km verder.
In mei 2009 is mijn tante, de zus van mijn moeder op 52 jarige leeftijd overleden... aan kanker.
In November 2009 is mijn oma, de moeder van mijn moeder op 82 jarige leeftijd overleden... aan kanker.
Wij verhuizen volgend jaar terug naar NL want de laatste jaren van mijn moeder worden hoe en wanneer dan ook onvergetelijk.
Hoe bang ik ben dat mijn moeder, nooit die witte jurk of die dikke buik zal zien....
Was ik maar een beetje dichterbij.

Re: Mijn moeder heeft kanker en ik leef in het paradijs

Geplaatst: Za 16 Jan 2010 12:02
door stoffeltje
hoi paradise,
goed dat je het wat van je afschrijft,en hier kan dit altijd.
je moeder en jullie hebben flink wat achter elkaar van ziektes en verlies in fam. gehad.
verdriet is dan ook heel normaal!
moeilijk dat je zo een eind weg woont,kan je wat vaker bellen of schrijven?
weet niet of je moeder een comp. heeft.
kan me voorstellen dat je zo snel mogelijk in de buurt van je moeder wilt zijn.
probeer zoveel mogelijk met elkaar te praten,ook over jullie gevoelens.
en wees er voor je moeder al is het op afstand!
zoek zelf ook iemand waar je je gevoel bij kunt uiten.
je krachten zal je nog nodig hebben.
het is ook veel te jong.
veel sterkte stoffeltje ..