Ook mijn vader heeft kanker, hoe kan ik daar me omgaan?
Geplaatst: Wo 02 Sep 2009 22:33
Eerst even voorstellen ik ben Nicolet en weet sinds 3 december 2008 dat mijn vader maagkanker heeft.
Na eerste onderzoeken werd er in Alkmaar gezegd dat er geen uitzaaiingen waren en hij in aanmerking kwam voor een studie in het AVL .
Hij zou in het Avl geopereerd worden omdat er geen uitzaaiingen waren.
Toen eenmaal in de molen werden er toch longmetastasen vastgesteld via een Pet scan en alles werd afgeblazen . Geen genezing mogelijk maar enkel nog een palliatieve behandeling. Daar mijn vader er bij toeval achter kwam dat hij maagkanker had (via de bloedgifte Sanquin) waar werd vastgesteld dat zijn Hb te laag was heeft hij maar ook wij in korte tijd 2 klappen moeten ontvangen.
Eerst dat je hoort dat er een tumor in je maag zit. en dan toch niet te genezen.
In maart 2009 startte hij met de chemokuren die ertoe leidde dat de metastasen waren verdwenen en hij nu toch geopereerd kon worden.
Toen dus weer gelukkig berg op! Een klein of eigenlijk een groot wonder , nu toch kans op genezing!
Op 31 juli jl. is mijn vader geopereerd en is er een gedeelte van de onderkant van de maag weggehaald.
Dat kon zo goed gebeuren dat ook de omgeving schoon was en hij vanuit de maag "vrij" van kanker zou zijn.
helaas werden er door de chirurg 2 kleine verhardingen gevonden op de lever. Toch weer bergaf????????
Het is soms net een rollercoaster je gaat van up naar down en het ene moment ben je vol moed en hoop terwijl je korte tijd later de moed laat zakken
Mijn vader is in dit hele verhaal onze steun en toeverlaat. Hij is enorm dapper en sterk en vol goede moed. na zijn operatie was hij binnen een week thuis en is hij weer zo goed hersteld. Hij kan alles weer eten en het gaat heel goed.
Vanmorgen is er dan een echo gemaakt van de 2 plekjes en een biopt genomen
As maandag weten we dan weer meer. Wat een ellende steeds weer . weer wachten op een vonnis of een gat in de lucht springen
Wat ligt het leven en het lijden toch dicht bij elkaar met deze vreselijke ziekte
Ik heb zelf een heel druk gezin met lieve man en 3 fantastische kindjes en woon in Noord Brabant .
Mijn ouders wonen in de kop van Noord Holland dus de afstand maakt het nog moeilijker misschien kan ik hier eens mijn hart luchten
Na eerste onderzoeken werd er in Alkmaar gezegd dat er geen uitzaaiingen waren en hij in aanmerking kwam voor een studie in het AVL .
Hij zou in het Avl geopereerd worden omdat er geen uitzaaiingen waren.
Toen eenmaal in de molen werden er toch longmetastasen vastgesteld via een Pet scan en alles werd afgeblazen . Geen genezing mogelijk maar enkel nog een palliatieve behandeling. Daar mijn vader er bij toeval achter kwam dat hij maagkanker had (via de bloedgifte Sanquin) waar werd vastgesteld dat zijn Hb te laag was heeft hij maar ook wij in korte tijd 2 klappen moeten ontvangen.
Eerst dat je hoort dat er een tumor in je maag zit. en dan toch niet te genezen.
In maart 2009 startte hij met de chemokuren die ertoe leidde dat de metastasen waren verdwenen en hij nu toch geopereerd kon worden.
Toen dus weer gelukkig berg op! Een klein of eigenlijk een groot wonder , nu toch kans op genezing!
Op 31 juli jl. is mijn vader geopereerd en is er een gedeelte van de onderkant van de maag weggehaald.
Dat kon zo goed gebeuren dat ook de omgeving schoon was en hij vanuit de maag "vrij" van kanker zou zijn.
helaas werden er door de chirurg 2 kleine verhardingen gevonden op de lever. Toch weer bergaf????????
Het is soms net een rollercoaster je gaat van up naar down en het ene moment ben je vol moed en hoop terwijl je korte tijd later de moed laat zakken
Mijn vader is in dit hele verhaal onze steun en toeverlaat. Hij is enorm dapper en sterk en vol goede moed. na zijn operatie was hij binnen een week thuis en is hij weer zo goed hersteld. Hij kan alles weer eten en het gaat heel goed.
Vanmorgen is er dan een echo gemaakt van de 2 plekjes en een biopt genomen
As maandag weten we dan weer meer. Wat een ellende steeds weer . weer wachten op een vonnis of een gat in de lucht springen
Wat ligt het leven en het lijden toch dicht bij elkaar met deze vreselijke ziekte
Ik heb zelf een heel druk gezin met lieve man en 3 fantastische kindjes en woon in Noord Brabant .
Mijn ouders wonen in de kop van Noord Holland dus de afstand maakt het nog moeilijker misschien kan ik hier eens mijn hart luchten