hoe kan je zoiets verwerken

Dit forum is voor jongeren die kanker meemaken in hun directe omgeving
(vader, moeder, broer, zus, vriend(in), goede collega, klasgenoot, enz.)
en daar graag met hun lotgenoten over willen praten.
kruimeltje
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Ma 11 Mei 2009 20:27

hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor kruimeltje » Ma 11 Mei 2009 20:46

Op 1 mei kwam de grote klap, mijn moeder (59) vertelde me dat ze op de scan 2 hersentumoren hadden ontdekt. Ik klapte in elkaar. In 2007 is mijn vader na 9 maanden diagnose longvlies kanker (door asbest) een zeer pijnlijke dood in gegaan en dit was ook het jaar dat mijn moeder diagnose borstkanker kreeg en gelukkig met goed gevolg is geopereerd en bestraald. Als enig kind had ik net wat op orde met mijn gezin van 3 jonge kinderen, en de zorg voor mijn moeder die ook licht gehandicapt is door polio in haar jongere jaren. Heel mijn leven ben ik al bang mijn moeder te verliezen en nu gaat het gebeuren, maar wie weet wat me te wachten staat? Uit alle onderzoeken die zijn geweest vorige week en de belangrijkste die deze week nog volgen weten we inmiddels het volgende!!! Er zitten 6 hersentumoren verdeeld in haar hoofd dit zijn metastasen. In haar rechterlong is een tumor gevonden te grote van een tennisbal. Vandaag bleek er ook een cyste is haar eierstok te zitten. We wachten nu op de bronchoscopie van de long om te zien hoe agressief de tumor die waarschijnlijk de bron is is. Er komen nog uitslagen binnen van de botscan, maag en rugonderzoek. Dit is echt gekmakend, buiten dat de klachten, waardoor ze alles ontdekt hebben, wat wazig zien en soms niet uit woorden komen ziet ze eruit als een topvrouw. Daarom is dit zo moeilijk te bevatten en weet ik ook niet hoe lang ik nog met haar heb, wat is er nog mogelijk en hoelang kun je rekken met evt bestraling? Maar iedere dag krijgen we een klap te verwerken en het lijkt maar niet te stoppen Wat staat ons te wachten hoe snel gaat dit, gaat ze pijn lijden??? help..

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor liddy » Ma 11 Mei 2009 22:42

Het is goed te begrijpen dat je dit allemaal teveel wordt.
Echter, het is helaas niet mogelijk om antwoord op je vragen te geven.
De arts is degene die kan proberen een prognose te geven.
Zelfs de arts kan je hier geen zekerheid over geven.
Probeer iedere dag er een te laten zijn en kijk niet te ver vooruit.
Bespreek nu alle moeilijke zaken met je moeder. Liever nu dan straks.
Zeker het is geen gemakkelijk onderwerp, maar geloof me het geeft rust als dit gesprek gedaan is.
Kijk welke behandelingen de artsen aanbieden en overleg dan samen of je dit wel of niet wil.
Bij elke beslissing die je nu neemt, is je moeder degene die het laatste woord heeft en altijd op haar beslissing terug mag en kan komen.
Dus ook gestarte behandelingen, kunnen om welke reden dan ook, op ieder moment gestopt worden.
Blijf praten en schrijven en fijn dat je het forum hier hebt gevonden.

petronella
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 12 Mei 2009 12:11

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor petronella » Di 12 Mei 2009 23:54

ik heb net jouw verhaal gelezen en ik snap hoeveel verdriet het geeft
zelf kom ik uit een familie met veel kanker
ook ikzelf moest er op mijn 48e jaar aan geloven
ik had darm kanker
ik ben gelukkig nu schoon maar moet maandag weer voor onderzoeken
ik wil je even een portie kracht zenden
want vaak is de schrik zo groot het idee je dierbare te verliezen
dat je denkt mijn wereld stort in
naarmate de tijd verder gaat leer je er mee om te gaan en zul je zien hoe sterk je kunt zijn op moeilijke momenten
maar ook huilen mag emoties horen namelijk bij leven en dood
praat met je moeder laat je moeder praten luister vooral
en zoals een ander zegt we zijn geen artsen we kunnen je wel steun bieden op dit forum
zoals er voor je zijn
zoals iedereen die van zijn naaste houd hou jij van je moeder en kan ik me dit heel goed voorstellen hoe jij je voelt
ik heb mijn papa ook verloren aan dezelfde kanker als ik had
en ook ik storte in
maar toch ben je sterker als je denkt
laat het verdriet toe verberg het niet maar laat het je niet opslokken
leven en dood bestaan nu eenmaal ook al voelt het zo onterecht
we helpen je hierdoor heen
mocht je me nodig hebben ik ben er voor je
alleen maandag en dinsdag even niet ivm met mijn eigen onderzoeken
liefs petronella

kruimeltje
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Ma 11 Mei 2009 20:27

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor kruimeltje » Vr 15 Mei 2009 10:47

Hoi petronella, dankjewel voor je bericht met zoveel steun erin. En super dat je zo op mijn verhaal reageerd terwijl jezelf ook weer een spannende periode ingaat, hoop dat alles goed is! Wordt nu dagelijks heen en weer geslingerd, gaan vandaag Masker aanmeten voor de bestralingen die waarschijnlijk dinsdag gaan starten, mijn moeder heeft er nog niet definitief voor gekozen maar we weten dat als ze het niet doet het allemaal heel snel zal gaan. Het is gelukkig zo dat mijn moeder een zonnetje is en we in deze periode ook samen kunnen lachen en huilen en heel veel praten. We hebben al heel wat de reveu laten passeren maar dan praat je soms ook alsof je op een andere wereld zit en het over iemand anders gaat anders kan ik het niet aan. Ik hoor graag van je of alles verder goed is met jou

petronella
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 12 Mei 2009 12:11

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor petronella » Za 16 Mei 2009 11:39

mijn eigen onderzoeken gaan even niet door ik heb het even opzij gezet
want gisteren ontving ik het bericht dat mijn broer longkanker heeft
ik moet dit even verwerken
weer iemand in de familie die geveld word door deze rotziekte :cry:

kruimeltje
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Ma 11 Mei 2009 20:27

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor kruimeltje » Za 16 Mei 2009 11:54

Jeetje wat erg voor je zeg, ik kan niet begrijpen dat mensen zoveel in een keer over zich heen moeten krijgen. Ik vraag me dan ook altijd af waar het een keer stopt want bij iedereen is een grens aan wat je kan dragen. Ik wens je in iedergeval heeeeel veeel sterkte toe voor jou en je broer en hoop dat de vooruitzichten er positief uitzien! Maandag gaan wij de gesprekken in in het daniel met de neuroloog over wat we gaan doen. Gisteren heel lang met mijn moeder gepraat en ze weet niet of ze zich wel gaat laten bestralen, ze moet dan zoveel inleveren terwijl we nu nog op vakantie, uiteten kunnen gaan dat omdat ze er zin in heeft niet extreem moe is en er nog goed uitziet. Dit is wel heel moeilijk want dat heeft heel wat gevolgen voor de tijd dat ze nog bij me zal zijn. Toch is de keuze aan haar en hoe moeilijk ook respecteer ik dit

petronella
Lid
Berichten: 4
Lid geworden op: Di 12 Mei 2009 12:11

Re: hoe kan je zoiets verwerken

Berichtdoor petronella » Za 16 Mei 2009 16:44

lieve mijn broer gaat ook naar het daniel
als hij nog geholpen kan worden
en wat je zegt de keuze is aan je moeder
kwaliteit die ze nu nog heeft wil ze behouden
dat wil me broer ook
hij zei liever nog even echt leven
dan halfwas langer leven
dit is ook niet fijn want dan kun je toch niets meer door alle behandelingen
ik zou daar ook voor kiezen
jaren sukkelen is nog erger dan een half jaar samen lol hebben
weet wel dat je nooit alleen zult zijn ook al is je moeder er niet meer
ze blijven op de een of andere manier verbonden heb ik het gevoel
in het jaar 2005 ben ik overvallen en meegenomen door een serie verkr.....
ik heb toen in gedachte zo met mijn overleden vader gepraat
en opeens was toen alles voorbij
net alsof mij vader daarvoor had gezorgd
dat gevoel heb ik erbij gehad
opeens was ie weg en lag ik daar alleen
dit was mijn redding misschien wel door hulp van bovenaf
zelf ben ik niet zo gelovig maar dit zette me wel aan het denken
hierna ben ik gedichten gaan schrijven en heb twee bundels gemaakt
ik schreef mijn gevoel van me af
en het hielp me er doorheen
mensen vonden ze zo mooi dat ik later voor de krant mocht schrijven
ik zal je er is een sturen van de tijd dat ik me vader miste na tien jaar van zijn overlijden
misschien is het je tot steun
lieve schat bedenk je bent niet alleen
je heb ons je heb mij en je kinderen
ik zal er voor je zijn zoveel ik zelf kan
dikke knuffel


Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten