verdriet
verdriet
Helaas ik ben 31juli jl lid geworden en hoopte mensen te ontmoeten die ook mij konden steunen ivm de ziekte van mijn Moeder.Ze is op 1aug overleden dus 1dag later................ik vertelde dat ze alvleesklier kanker heeft met uitzaaingen naar lever en opeens na het rot nieuws precies 4weken later is ze er niet meer.smorgens vroeg ze neem je appelmoes mee.....ze woont in haarlem en ik denhelder savonds om 21.15 is ze overleden 6aug gecremeerd en de 8e was ze jarig ben ik echt boos en verdrietig en snap het nog niet wat nu.....................
Lieve Erika,
Wat verschrikkelijk voor je dat het zo vlug is gegaan.
Ik kan me voorstellen dat dit voor jou en je familie niet te behappen is.
Je hebt geen tijd gehad om er naar toe te leven.
Waarschijnlijk had je nog van alles willen doen en willen vertellen tegen je moeder.
Zelfs daarvoor heb je geen tijd gehad.
"Kon er nou niemand rekening meehouden dat mijn man was overleden.
Waar halen jullie het lef vandaan om zomaar door te leven."
Ik had het gevoel dat de wereld doordraaide, terwijl ik stil stond.
Dat je schrijft dat je echt boos en verdrietig bent en het niet kunt snappen,
is zo begrijpelijk.
Ik kan dit niet voor je verzachten.
Geef jezelf de tijd om te realiseren wat er allemaal gebeurd is.
Misschien helpt het om je gedachten op papier te zetten?
Huil als het nodig is, probeer je verdriet niet tegen te houden.
Wees boos, je gevoelens moeten eruit.
Ik wil je heel veel sterkte toewensen.
Liddy
Wat verschrikkelijk voor je dat het zo vlug is gegaan.
Ik kan me voorstellen dat dit voor jou en je familie niet te behappen is.
Je hebt geen tijd gehad om er naar toe te leven.
Waarschijnlijk had je nog van alles willen doen en willen vertellen tegen je moeder.
Zelfs daarvoor heb je geen tijd gehad.
"Kon er nou niemand rekening meehouden dat mijn man was overleden.
Waar halen jullie het lef vandaan om zomaar door te leven."
Ik had het gevoel dat de wereld doordraaide, terwijl ik stil stond.
Dat je schrijft dat je echt boos en verdrietig bent en het niet kunt snappen,
is zo begrijpelijk.
Ik kan dit niet voor je verzachten.
Geef jezelf de tijd om te realiseren wat er allemaal gebeurd is.
Misschien helpt het om je gedachten op papier te zetten?
Huil als het nodig is, probeer je verdriet niet tegen te houden.
Wees boos, je gevoelens moeten eruit.
Ik wil je heel veel sterkte toewensen.
Liddy
Terug naar “Mijn vader, moeder, broer, zus of vriend heeft kanker”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten