Mijn moeder heeft longkanker

[Gast]

Ik zelf ben 20 jaar en heb afgelopen vrijdag slecht nieuws te horen gekregen, Dat mijn moeder longkanker heeft en de kanker is al uitgezaaid naar de bijnieren en lymfknoppen en borsten ze kunnen operatief niets meer betekenen alleen maar chemo kunnen ze doen voor het leven te verlengen. Maar wanneer ik op internet kijk gaan ze vanuit van een verlengen van nog +- 5 jaar ik kan het niet gewoon weg niet geloven mijn moeder ziet er nog vrij gezond uit maar ik merk wel dat ze in een maand flink achteruit is gegaan kwa conditie maar dat ze in principe al is afgeschreven kan ik niet begrijpen ik kan het gewoon niet geloven dat mijn moeder me niet ziet trouwen en al die andere kleine dingen waar een moeder bij moet zijn ik zit momenteel gewoon een de put en weet niet of ik wat kan betekenen of hoe ik het moet opvatten het is raar om mijn gevoel op te schrijven zijn er wellicht nog lotgenoten in de zelfde situatie

[pascal]

het einige wat ik je kan zeggen is:

geniet van alle momenten die jullie nog hebben en kijk naar de fijne dingen, als dan ooit de dag komt dat je niet meer met haar kan praten heb je wat om op terug te kijken en dat geeft veel troost.

sterkte voor nu en de komende tijd.

[Chellow]

Hallo,
Ik ben 16 jaar en ik weet sinds begin maar dat mijn moeder longkanker heeft. Ze heeft sinds die tijd heel veel onderzoeken gehad en toen bleek dat ze niet konden opereren, ze had gelukkig niet extreme uitzaaiingen. Ze had een tumor in haar rechterlongkwab en een uitzaaiing aan haar luchtpijp. De Chemo-kuren die ze daarna heeft gehad waren ook nie aangeslagen, ze is er alleen maar flink op achteruit gegaan.
Nu willen ze gaan bestralen maar alleen als het nog slechter gaat. Ze krijgt ook een soort pijpje in haar luchtpijp zetten waardoor ze meer lucht krijgt. De tumor kan nooit helemaal verdwijnen maar kan alleen worden stopgezet.
Het ergste aan dit alles vind ik toch het machteloos moeten toekijken hoe ze eraan kapot gaat. Ik kan niks doen en vaak schieten dingen die ik ook nog in het verkeerde keelgat. Ik heb gelukkig nog twee hele lieve zussen die er altijd voor me zijn, want met me vader kan ik het hier niet over hebben. Mijn beste vriendin begrijpt het volgens mij allemaal niet zo goed en heeft het ook nog eens te druk met haar vriendje ....
Ik voel me soms erg alleen omdat ik er haast met niemand over kan.. of misschien wel durf te praten.
Het is een erg lang bericht maar ik moest het allemaal gewoon even kwijt.
Nou bedankt voor het luisteren.. ...
Groetjes

[wanda73]

Bijna 6 jaar geleden is er bij mijn moeder longkanker gevonden en toen was geluk aan onze zijde, want ze had geen uitzaaiingen en is 1 van haar longen operatief verwijderd. In april van dit jaar(2004) toen ze voor haar jaarlijkse controle kwam is er een vlekje op haar overgebleven long ondekt. Ze heeft de afgelopen tijd veel onderzoeken gehad, waaronder een brochochopie(waar ze met een slangetje via de keel naar de long(en)
gaan en een stukje weefsel proberen weg te nemen en te onderzoeken), maar dit onderzoek wou bij mijn moeder niet lukken. Dus weten we niet of het kwaadaardig is. Op de laatste foto's is te zien dat het vlekje is gegroeid en nu wordt ze voor de zekerheid bestraald.

Het afgelopen half jaar is weer 1 en al spanning!! En angst dat ik mijn moeder ga verliezen!

Ook ik denk aan al die dingen die ik nog wil doen waar ik graag wil dat zij daar aanwezig moet zijn!! Zoals: trouwen en kinderen krijgen!!
Alleen de gedachte al dat zij dat allemaal misschien niet meer mee zal maken, het verscheurd me van binnen!!
Ook met gedachte dat wanneer de bestraling niet aan slaat, mijn moeder geen chemo wil hebben, dat heeft ze mij en mijn vader al laten weten.

Het leven is soms zo oneerlijk en ongelovelijk hard!!!
Ik ben bang dat we deze keer de strijd gaan verliezen en dat ik daarmee mijn moeder zal verliezen!!

[wanda73]

Probeer zoveel mogelijk van de tijd te genieten die jullie nog rest!!!
Praat en lach met je moeder zolang het nog kan en maak foto's van jullie samen en als gezin, en maak zoveel mogelijk nieuwe en mooie herinneringen!
En wat ook belangrijk is, is dat jij jezelf ook probeert te uiten, krop je gevoelens niet op! Praat met mensen in je omgeving over je angsten en je verdriet of schrijf het van je af(dat heeft bij mij heel erg goed geholpen)!
Je hoeft ook niet altijd sterk te zijn en je hoeft je vooral niet te schamen voor je verdriet!


Ik wens jou en je verdere familie heel veel sterkte voor de komende tijd!!

[brenni]

Wij weten ook sinds kort dat mijn moeder kleincellig longkanker heeft en ze krijgt nu ook een palliatieve behandeling dus verlenging. Ze willen haar klachten op dit moment alleen nog kortademig verminderen. Ze heeft nog geen uitzaaiingen. Ze heeft wel haar eerste kuur chemo erop zitten en is daar ontzettend ziek van nu nog steeds. Hoe gaat het nu met jouw moeder, want mijn moeder ziet er ondanks haar misselijkheid er ook nog steeds redelijk gezond uit. Ik bedoel ze heeft ook nog geen pijn of zo. Hopelijk reageer je. Vele groetjes en sterkte Brenni

[ik23]

hallo..

even een reactie voor jou..ik ben zelf 23 en heb ook een aantal dagen geleden gehoord dat mijn vader longkanker heeft .Hij krijgt volgende week chemo om eigenlijk tijd te rekken. Ik herken veel in je verhaal!wat staat je wereld nu op zijn kop he...ik herken je verdriet en je pijn, en hou me ook bezig met dingen waar ik mijn vader graag bij zou willen hebben.Ook ik vind het meoijlijk om hier mee om te gaan.Je weet gewoon niet meer wat je voelt en denkt ook vaak dat het zo oneerlijk is, een oneerlijke strijd...Nou ik wilde toch even op je reageren omdat mijn vader dus ook longkanker heeft en je veel sterkte wensen...omdat ik veel herken in je verhaal...
veel sterkte meid...groetjes maureen.

[brenni]

hoi maureen,

en hoe is het nu met jou en je vader? Is hij goed door de chemo heengekomen? Mijn moeder is er namelijk ontzettend ziek van hoor. Het is gewoon zo zielig. Eerst al de diagnose, en nu de vreselijke bijwerkingen van de chemo . En ik haar maar proberen op te peppen. Och mam, straks voel jij je weer wat beter en och mam, dit is toch maar tijdelijk die misselijkheid en kortademigheid. Maar is dat allemaal wel zo? De dokters geven zo weinig uitleg over wat er ons nog allemaal te wachten staat. Mij vraag aan jou is, ervaar jij dat ook allemaal zo? Ik wens jullie thuis allemaal veel sterkte en gaat het met jouw vader gauw ook wat beter! veel liefs brenda

[TheAnt]

Ik herken hier veel in. Mijn moeder is 61 en hoorde eind december dat ze longkanker heeft. Ze is nu bezig met haar eerste chemokuur. Ze krijgt daarbij drie behandelingen, met steeds drie weken 'rust'.

Het is voor mij voor het eerst dat ik met kanker wordt geconfronteerd en ik heb daarom veel vraagtekens rond het verdere verloop van de ziekte van mijn moeder. Ik heb er een heel dubbel gevoel bij. Genezen zal ze niet, de kanker is uitgezaaid naar beide longen en daarom niet te opereren. De chemokuur is bedoeld om haar leven te verlengen.

Vlak na de chemokuur is mijn moeder een paar dagen erg ziek, de bekende bijverschijnselen. Daarna voelt ze zich weer goed en maakt ze op mij een fitte indruk.

Toch zie ik dat de behandelingen zwaar zijn voor haar lichaam. Ik ben bang dat de reserves een keer op zijn en dat ze zich dan continue ziek gaat voelen.

Ik hoop dat iemand me meer kan vertellen over het effect van chemokuur na een aantal maanden. Natuurlijk zal dat per persoon verschillen, maar ik probeer inzicht te krijgen in wat ze kan verwachten.

En verder... ik denk steeds meer na over het verlies van mijn moeder. Ik heb een heel hechte band met haar, maar we praten nooit echt over onze gevoelens. Mijn moeder houdt zich groot en dat bewonder ik wel, maar ik zou zo graag willen dat ze mij vertelt wat ze echt denkt. Ik wil ook nog zo veel aan mijn moeder vertellen voordat ze overlijdt, maar gewoon mondeling kan ik dat niet, daar ben ik te gesloten voor. Ik denk eraan om haar een brief schrijven voor als ze niet meer lang heeft. Heeft iemand dat ook gedaan?

[A]

Het verhaal van mijn voorganger The Ant is echt exact hetzelfde als het verhaal van mijn moeder.

Mijn moeder is even oud en hoorde in december dat ze longkanker heeft. Ook bij haar is het uitgezaaid naar beide longen en dus niet te opereren. Ze heeft vier paliatieve chemobehandelingen gehad en er volgen nu geen chemokuren meer.

Mijn moeder voelde zich erg beroerd vlak na de chemobehandelingen. Na de laatste en tot op heden voelt ze zich goed. Ze is snel moe en ik kan zien dat de chemokuur veel van haar lichaam heeft gevergd. Maar ze voelt zich nu weer goed en blijft ook emotioneel heel sterk.

Ik merk dat mijn moeder en haar familie (ik dus ook) wennen aan de situatie en proberen het 'normale' leven te hervatten zolang haar gezondheid dat toelaat. We doen nu eigenlijk alsof er niets aan de hand is en we proberen de tijd die ze nog heeft zo leuk mogelijk te maken.

Over niet te lange tijd zal haar gezondheid gaan lijden onder de longkanker en dan zal alles weer veel moeilijker worden.

Alles wat ik kan doen, is haar proberen te laten genieten van het leven nu ze zich goed voelt.

Helaas heb ik niet echt tips voor de mensen die in dezelfde situatie zitten, omdat ik het zelf ook niet weet.

[miep]

hallo allemaal,
ik kan t me zó levendig voorstellen wat hier alleaal geschreven staat...
m'n moeder (52 jr, ikzelf 24) heeft sinds aug 2004 kleincellig longca. De wereld staat op z'n kop, de grond is al meerdere keren onder onze voeten vandaan geslagen... dan weer eens positief nieuws dat de kuren hebben aangeslagen...en kort erna weer klote-nieuws; uitzaaíngen, naar de lymfeklieren in de nek/hals, alvleesklier,lever... de laatste kuren hebben nix gedaan. nu in totaal heeft mn mam 40 bestralingen gehad en 9 chemokuren. a.s woe 20-7 gaan ze tóch nog een nieuwe kuur proberen (CDE- kuur) dit schijnt een hele heftige te zijn. maar als t maar iets doet. want mn mam wil nog zóveel... ze hebben in t ziekenhuis gezegd dat we er ernstig rekening mee moeten houden dat t nog over mnd gaat...

daarom leven we niet te ver vooruit, maar genieten we van de momenten die we nu hebben. gisteren heeft mn mam zussendag gehad en in aug gaan haar zus en mijn nicht mee een weekendje weg!!!!!
geweldig tóch!!! en ze is een KANJER!!!!!!! ook gaat mn mam nu een boek voor me invullen met allemaal speciale en lachwekkende vragen. dit zal heel bijzonder voor me worden... de schrijfster is; Elma v. Vliet en t boek heet; MAM, VERTEL'S OMDAT JE BIJZONDER BENT...
een echte aanrader!!!!! nu is ook een boek klaar of in de maak over; PAP, VERTEL 'S OMDAT JE BIJZONDER BENT...


ik wil iedereen héél veel sterkte wensen bij zijn/ haar verdriet

geef niet op!!!!!!

een mooie regel vind ik;

JE HEBT ZELF NIET IN DE HAND WÃ

[Sofietje]

Hoe is het nu met je mama?

[Gast]

Hallo lezers,

Ik zal ff vertellen hoe t nu met mn mam is;
Ik had in mn vorige verhaaltje verteld dat mam een andere chemo kuur zou krijgen
(CDE_KUUR) omdat de laatste kuren nix hadden gedaan.
Nou........ Eén keer heeft ze m gehad, en dat heeft ze bijna met haar leven moeten bekopen. De vorige week dinsdagn8 dacht iedereen dat ze dood ging. Ze werd opgenomen in t ziekenh. en ik heb de hele n8 bij haar gewaakt. (3 kei lieve collega's van me hebben tot 1.30 uur bij me gezeten!!!! Ik ben nl verpleegkundige in t zelfde ziekenh. waar mam bekend is...) Maar ze krabbelde langzaam weer op en gisteren mocht ze gelukkig naar huis. Lekker doen hoe ze zelf wil!
Ze zat gisteren alweerdirect achter de naaimachine en was aant knutselen, en we hebben gisteravond met de beste vrienden van pap en mam chinees gegeten! t was zó gezellig!! En dát zijn de dingen waar je van moet genieten! Maare..... ze gaan nu dus geen kuren meer doen, is besloten. We moeten dus maar hopen dat we nog volop kunnen genieten van elkaar zolang t ons nog gegund is!!!
Bedankt voor de belangstelling!!

Iedereen sterkte!!! Liefs Miep

[miep]

hallo..........

mn mam is gistermorgen om 5 uur gestorven.......
ik kom nog trug op de site maar mer moeten nu zóóóveel dingen geregeld worden maar ik schrijf mnverhaal nog.

mam is 52 jr geworden

liefs miep

[jodyi]

hoi Miep,

ik heb de laatste tijd enkele berichtjes naar andere mensen mogen lezen, lief, begaan en meelevend.. Nu wil ik jou heel veel sterkte wensen met dit verlies van je moeder.. met het regelen van alles en met alles wat nu over je heen komt.. later nog het verwerken..

heel veel kracht toegewenst om allereerst deze dagen door te komen,

liefs
Jodyi

[marykuypers]

Hoi Miep

Wens je heel veel sterkte met het
verlies van je moeder.


Groetjes Mary

[Miep]

Hoi Jodyi en Mary,

Bedankt voor jullie berichten!!

Liefs Miep

[stoffeltje]

hallo miep,
wens jullie veel sterkte en kracht toe de komende tijd.
het verliezen van je moeder is erg zwaar.
hoop dat jullie daar de komende tijd goed doorheen komen.
veel liefs anita<stoffeltje>

[yvie]

Het verhaal van mijn voorganger The Ant is echt exact hetzelfde als het verhaal van mijn moeder.

Mijn moeder is even oud en hoorde in december dat ze longkanker heeft. Ook bij haar is het uitgezaaid naar beide longen en dus niet te opereren. Ze heeft vier paliatieve chemobehandelingen gehad en er volgen nu geen chemokuren meer.

Mijn moeder voelde zich erg beroerd vlak na de chemobehandelingen. Na de laatste en tot op heden voelt ze zich goed. Ze is snel moe en ik kan zien dat de chemokuur veel van haar lichaam heeft gevergd. Maar ze voelt zich nu weer goed en blijft ook emotioneel heel sterk.

Ik merk dat mijn moeder en haar familie (ik dus ook) wennen aan de situatie en proberen het 'normale' leven te hervatten zolang haar gezondheid dat toelaat. We doen nu eigenlijk alsof er niets aan de hand is en we proberen de tijd die ze nog heeft zo leuk mogelijk te maken.

Over niet te lange tijd zal haar gezondheid gaan lijden onder de longkanker en dan zal alles weer veel moeilijker worden.

Alles wat ik kan doen, is haar proberen te laten genieten van het leven nu ze zich goed voelt.


hai,

ik heb dit bericht van jou gelezen en ik word hier bang van. Mijn moeder heeft dikke darm kanker en ik ben in verschillende ziekenhuizen geweest en zelfs contacten gehad met amerika en australie om mijn moeder te redden. Zij krijgt namelijk palliatieve chemo ter verlenging zeggen ze omdat haar buikvlies niet in orde is. Mijn vader heeft longkanker en een long uit, en ik weet me ook geen raad meer. Ik ben enigste dochter en wat kan ik er nog meer aan doen? Hoe slaat die palliatieve chemo aan bij jouw moeder en hoe is ze er nu onder??????? liefs.......y

Helaas heb ik niet echt tips voor de mensen die in dezelfde situatie zitten, omdat ik het zelf ook niet weet.