Diagnose Kanker lotgenotenforum

Hallo allemaal,

Ik ben op dit moment een beetje radeloos. In mijn hoofd blijft maar malen dat ik kanker heb, termininaal... Sinds ik terug ben van vakantie (9 weken geleden, Dominicaanse Republiek) heb ik klachten gekregen die mij op dit moment in het dagelijk leven belemmeren.

Ik heb de volgende klachten:
Een opgeblazen gevoel, dit is niet gerelateerd aan eten. Het opgeblazen gevoel kan elk moment op de dag opkomen. Het gevoel komt en gaat. Soms drukpijn ter hoogte van de bovenzijde navel tot onder het borstbeen. Gewichtsverlies van 4kg. Rugpijn ter hoogte van de bh-band. Deze kan uitstralen naar zowel de linker als de rechterkant van de rug. De rugpijn is niet altijd aanwezig. Ook dit is weer een klacht die komt en gaat. Mijn linkerrib ligt hoger dan mijn rechter rib. Wanneer ik plat op bed lig kan je duidelijk waarnemen dat er een hoogteverschil is. Daarnaast voel ik iets verpringen onder de linker rib. Daarnaast heb ik éénmalig bloedverlies bij mijn ontlasting opgemerkt nadat ik twee weken thuis was van vakantie.

Tot slot heb ik last van mijn ontlastingspatroon. Voor de vakantie had ik soms last van diarree of brokkelige ontlasting. Ik heb hier echter niet veel aandacht aan besteed, want over het algemeen is mijn ontlasting goed. Mijn ontlastingfrequentie was ook regelmatig. Nu ik terug ben gekomen van vakantie is mijn ontlastingspatroon echter veranderd. De eerste drie weken was de vorm van de ontlasting normaal, maar ik moest plots wel s'ochtends en s'avonds naar de wc. Wanneer ik niet ging kreeg ik krampen. De afgelopen 3 weken moet ik echter minimaal 2 á 3 keer per dag. Het vreemde is dat als ik s'ochtends de boodschap kwijt ben (deze is normaal van vorm) ongeveer 15 minuten later opnieuw naar de wc moet. De ontlasting die dan volgt is brijig. Niet echt diarree, maar ook niet vast. Daarnaast moet ik s'avonds naar de wc en dan is de ontlasting over het algemeen weer normaal van vorm. Slijm en bloed merk ik niet op.

Ik ben met deze klachten verschillende keren naar de huisarts geweest. In de dominicaanse republiek heb ik een antibioticakuur meegekregen, omdat ik last had van diarree. Eenmaal thuis ben ik gestopt met de antbiotica op aanrade van de huisarts, omdat de pillen verschillend van kleur waren. Mijn klachten zijn naar 9weken echter nog niet verdwenen. Tot op heden is een algemeen bloedonderzoek gedaan en middels bloedonderzoek gekeken naar een maagzweerbacterie, nier-, lever- en alvleesklierfunctie. Deze uitslagen gaven prima waarden aan en er is niks opmerkelijks gevonden. Ik heb een gastroscopie gehad (maagonderzoek) en er is niks opmerkelijks gevonden. De uitslagen van de stukjes weefsel die zijn genomen krijg ik woensdag waarschijnlijk. De huisarts denkt dat het ook voor een groot deel 'tussen de oren zit', vanwege stress misschien. Stress kan ik hebben, omdat ik ook kale ronde plekken op mijn hoofdhuid heb. Dit is een aandoening die vaak te wijten is aan stress. Deze plekken heb ik een week voor de vakantie ontdekte en ze worden op dit moment groter en groter. De preciese oorzaak van deze aandoening is niet bekend...

Op dit moment maak ik me onwijs druk. Ik ben op internet gaan zoeken en kom bij darmkanker uit... Ik kan ook andere ziektebeelden vinden, maar darmkanker of sowieso kanker blijft maar door mijn hoofd malen. Ik ben totaal mezelf niet meer. Ik herken mezelf in deze mate van ongerustheid ook niet. Ik hoop so dat het niks ergs is!!! Ik ga woensdag naar de dokter en wil hoe dan ook door verwezen worden naar een internist. Al deze klachten kunnen toch niet alleen te wijten zijn aan stress? Herkent iemand zich in mijn verhaal? En heeft iemand goede raad... Ik hoor het graag!

Groetjes S (23jaar)

Juist het feit dat je naar de Dominicaanse Republiek bent geweest, doet mij denken aan een ontregeling
van je stofwisseling. Het zal een kwestie van tijd zijn om je stofwisseling weer normaal te doen zijn.
Want dat je nu kanker zou hebben, komt me zeer onwaarschijnlijk voor.
Geef jezelf de tijd. Zoek afleiding. Door je zoveel zorgen te maken, help je jezelf niet.
Van 1 keer bloed in de ontlasting krijg je geen kanker. Het kan goed zijn dat je bloedend tandvlees hebt gehad.
Of bijv. rundvlees gegeten, dat hoeft niet doorbakken te zijn.
Kortom, er is van alles onderzocht en probeer jezelf nu te overtuigen dat het wel goed is met je.

Beste S,

Speciaal voor jou heb ik een account aangemaakt op dit forum omdat ik mij herken in jouw verhaal.
Regelmatig kom ik terug in deze sectie van de forum om te kijken of andere mensen het zelfde meemaken wat ik heb meegemaakt.
Op dat moment had ik niks anders dan een uitgebreide geruststelling nodig.

In het najaar van 2010 kreeg ik na een toiletbezoek bloed in mijn ontlasting. Beetje ongerust ging ik op zoek naar
wat het kon zijn....darmkanker!. Op dat moment begon er een hele circus in mijn hoofd af te spelen.
Van het ene op de andere moment werd ik helemaal paranoïde. Constant zat ik zoeken naar de symptomen die ik had.
Buikpijn, opgeblazen gevoel, bloed in de ontlasting, geen eetlust. Ik werd zo ziek dat ik bijna 5 kg ben afgevallen in twee weken tijd.
Na twee weken heb ik de huisarts bezocht en die verklaarde mij voor gek en zei dat het allemaal tussen de oren zat.

Ik ben nu 23 jaar en toentertijd was ik 21. Darmkanker komt op onze leeftijd simpelweg niet voor of iemand in je familie moet het zo jong hebben gehad.
In jouw geval komt het zeer waarschijnlijk door stress. Een tweede mogelijkheid is dat je iets bent opgelopen tijdens je vakantie.

Ik wil je er dus op attenderen dat stress HEEL VEEL met je doet.
Nadat ik 'genezen' was verklaard van darmkanker duurde het ongeveer drie weken voordat ik enigszins een normale eetlust had.
Vervolgens dacht ik dat ik keelkanker had, dus mijn gezicht verlamde helemaal. Af en toe had ik zenuwtrekkingen aan de linkerkant van mijn
nek met veel pijn en was weer helemaal gestrest.....Vervolgens brak er een periode aan waarbij ik dacht dat ik zaadbalkanker had.
Ik had enorm veel pijn in mijn liezen en dacht aan uitzaaiingen. Uiteindelijk heb ik na zes maanden deze ergste periode uit mijn leven af kunnen sluiten door mij
te verdiepen in mijn Islamitische achtergrond, door simpelweg dit soort zaken over te laten aan het lot.....'If it happens, then it happens and we will deal with it, end of point.'
En sindsdien leef ik nog en heb ik geen klachten meer....


Samengevat:
1. Onderschat niet wat stress met je kan doen. In mijn geval leefde ik als een terminaal patiënt met een totaal ontregelde ontlastingspatroon terwijl het allemaal mentaal was.
Ik ging naar het toilet precies hoe jij dat beschrijft. Eerst een normale boodschap (opgelucht!) en vervolgens een kwartier tot twintig minuten later weer naar het toilet
met een slijmachtige/waterachtige brij...ik zal je de details besparen. Door stress: ontregelde ontlastingspatroon, vreemde steken overal op het lichaam, vermoeidheid, vaak
misselijk en overgeven, opgeblazen gevoel en veel buikpijn, veel transpireren en slapeloze nachten. Ik kan je verzekeren dat ik niet overdrijf.

Uit jouw verhaal merk ik op dat je nogal obsessief op alles aan het letten bent. 'Mijn linkerrib ligt hoger dan mijn rechter rib. Wanneer ik plat op bed lig kan je duidelijk waarnemen dat er een hoogteverschil is. Daarnaast voel ik iets verpringen onder de linker rib.' <-- Over een tijdje zul je hierom lachen....

2. Het is nog steeds zeer belangrijk dat je alle mogelijkheden uitput voordat je het verwijt aan stress. Je kan tijdens je vakantie iets hebben opgelopen in de vorm van een bacterie of virus.
Maar laat dat aan de artsen over. GA AUB NIET GOOGELEN NAAR JE SYMPTOMEN VANAF NU AF AAN.

- Mijn raad en hopelijk heb je er wat aan.

1. Stop met googelen naar je symptomen, hier heb je niks aan en maakt het alleen erger maar en erger. Op een gegeven moment heb je iedere vorm van kanker die je maar krijgen kan.

2. Ga regelmatig sporten en probeer alles uit je hoofd te zetten.

3. Het is nog steeds belangrijk om naar de dokter te gaan aangezien je iets kan hebben opgelopen tijdens je vakantie. Maar mocht er uiteindelijk niks uit al die onderzoeken komen dan is het verwijten aan
stress.

4. Voor het mentale aspect: Mocht je gelovig zijn, verdiep je dan daarin. Of ga anders naar een psycholoog, hij of zij kan je vast wel verder helpen.

5. Ik herhaal het maar....stop met googelen naar je symptomen.

Succes!