3 jaar na operatie wederom pap3a

[MamaLau]

Hallo iedereen,
Ik ben een jonge meid van 22, met een zoontje van 2.
Vanaf mijn 14e tot mijn 18e heb ik altijd veel pijnen gehad in mn buik en problemen met mn menstruatie. Heb heel vaak uitstrijkjes laten maken in die 4 jaar, maar er werd nooit iets gevonden.
Uiteindelijk bleek er uit een uitstrijkje, op puur geluk, dat ik HPV had, pap3b cin3. Ik ben hier in 2009 voor geopereerd, alleen zijn ze tijdens die operatie vergeten mn spiraal te verwijderen. Die is na enige tijd uit zichzelf losgelaten.
Een half jaar na de operatie bleek uit een controle dat het nogsteeds niet volledig weg was. Ik zat op pap1a dus ik hoefde me geen zorgen te maken.
Op hetzelfde moment bleek ik zwanger te zijn, waaruit dus mijn inmiddels 2jarige zoontje is geboren.
Na mn zwangerschap bleef ik dezelfde klachten houden als voor mijn operatie en, telkens met een nieuw uitstrijkje bleek mijn pap-waarde ook weer gestegen.
Momenteel zit ik weer op pap3a, en ik krijg volgende week vrijdag een onderzoek waarbij biopten weggenomen zullen worden..
Ik ben alleen zo vreselijk bang dat na mijn operatie de infectie naar binnen is geslagen, en er tot nu toe daardoor met uitstrijkjes weinig gezien word, afgezien van een steeds iets hoger wordende waarde..
Tevens blijk ik al sinds begin 2011 met chlamydia rond te lopen. Hiervoor ben ik inmiddels met een 5e kuur bezig in anderhalf jaar tijd, en toen ik net chlamydia bleek te hebben is er een spiraal bij mij geplaatst,
terwijl de chlamydia er nog zat..

Dit alles bij elkaar opgeteld ben ik extreem bang voor de onderzoeken en uitslagen die nog moeten komen.Ik ben benieuwd of er mensen zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt,
of mij wat meer kunnen vertellen over hoe groot de kans is dat de HPV na mn operatie naar binnen is geslagen.. ik ben echt radeloos, mijn hoofd maakt overuren en ik kan niet meer slapen..
als ik al slaap heb ik constant dezelfde nachtmerrie, dat ik in het ziekenhuis ben en dat uit onderzoek blijkt dat het te ver is om te behandelen..
het lukt me maar niet om te stoppen hierover na te denken, en zou erg graag met mensen in contact komen die hier zelf ervaringen mee hebben..