Hoofdwebsite Stichting Diagnosekanker
Fijn dat artsen er soms niet zijn he? dat je eventjes iemand anders mening kan vragen, zonder dat je er heel veel moeite voor hoeft te doen.. En dat je het dan zo treft, met zo'n persoon! Wat goed! Heel veel sterkte en succes met het uitzoeken van alles.. hopelijk dit keer niet te veel hobbels op jullie weg!
sterkte,
jodyi
Dochter plots 1 oog blind, hoofdpijn, duizelig, misselijk
Jeempie het gaat allemaal ineens heel snel, we zijn heel blij. Vanmiddag kregen we een telefoontje vanuit het Wilhelmina Kinderziekenhuis uit Utrecht, ze hadden de fax ontvangen en overlegt en nu kunnen we maandagmiddag al terecht. Spannend he.
Nu even druk worden met alles op te schrijven zodat we niks vergeten te vertellen en te vragen.
Jippie!!!!
Nu even druk worden met alles op te schrijven zodat we niks vergeten te vertellen en te vragen.
Jippie!!!!
We zijn dus in Utrecht geweest, maar we zijn nu nog niks wijzer. De arts ging eigenlijk nergens op in. Ze deed wat neurologische testjes (knie/voet reflex etc) en dit blijkt goed te zijn. De MRI is betrouwbaar zei ze ook nog. Toen vroeg ze nog waar wij allemaal aan dachten en ik liet haar alles zien wat we via forums en internet gevonden en gekregen hebben, maar ook hier ging ze niet op in. Toen ik nog vertelde dat de kinderarts hier bij ons zei dat het door de hormonen kwam, ging ze er ook niet op in.
Toen mijn dochter vertelde dat ze nu ook heel veel pijn in haar gewrichten heeft en dat er wel eens wat uit de kom gaat, schreef ze het wel op maar zei ook hier niks over.
Tenslotte zei ze nog wel dat ze voor alle zekerheid een oogarts van het AZU naar het oog wil laten kijken en dan moeten we twee weken later bij haar terug komen.
Ik vroeg toen nog of het bloed niet getest moet worden op evt. ziekte van Lyme of wat dan ook. Ze zei toen dat het niet de ziekte van Lyme kan zijn omdat het oog niet in het plaatje past en verder wist ze niet WAAR ze op moet laten testen. Dus dit kreeg ik ook niet voor elkaar.
Al met al stonden we binnen 20 minuten weer buiten. Mijn dochter kreeg het toen even moeilijk en begon te huilen, want hoelang moet ze nu nog met pijn rondlopen? Het is echt niet leuk meer hoor mam zei ze. Verdorie......dat deed me pijn, het enige wat ik kon zeggen is dat we ons uiterste best doen voor haar.
Tja...........we wachten de oogarts wel af en dan zien we hopelijk wel weer verder.
Toen mijn dochter vertelde dat ze nu ook heel veel pijn in haar gewrichten heeft en dat er wel eens wat uit de kom gaat, schreef ze het wel op maar zei ook hier niks over.
Tenslotte zei ze nog wel dat ze voor alle zekerheid een oogarts van het AZU naar het oog wil laten kijken en dan moeten we twee weken later bij haar terug komen.
Ik vroeg toen nog of het bloed niet getest moet worden op evt. ziekte van Lyme of wat dan ook. Ze zei toen dat het niet de ziekte van Lyme kan zijn omdat het oog niet in het plaatje past en verder wist ze niet WAAR ze op moet laten testen. Dus dit kreeg ik ook niet voor elkaar.
Al met al stonden we binnen 20 minuten weer buiten. Mijn dochter kreeg het toen even moeilijk en begon te huilen, want hoelang moet ze nu nog met pijn rondlopen? Het is echt niet leuk meer hoor mam zei ze. Verdorie......dat deed me pijn, het enige wat ik kon zeggen is dat we ons uiterste best doen voor haar.
Tja...........we wachten de oogarts wel af en dan zien we hopelijk wel weer verder.
Jalo schreef:We zijn dus in Utrecht geweest, maar we zijn nu nog niks wijzer. De arts ging eigenlijk nergens op in. Ze deed wat neurologische testjes (knie/voet reflex etc) en dit blijkt goed te zijn. De MRI is betrouwbaar zei ze ook nog. Toen vroeg ze nog waar wij allemaal aan dachten en ik liet haar alles zien wat we via forums en internet gevonden en gekregen hebben, maar ook hier ging ze niet op in. Toen ik nog vertelde dat de kinderarts hier bij ons zei dat het door de hormonen kwam, ging ze er ook niet op in.
Toen mijn dochter vertelde dat ze nu ook heel veel pijn in haar gewrichten heeft en dat er wel eens wat uit de kom gaat, schreef ze het wel op maar zei ook hier niks over.
Tenslotte zei ze nog wel dat ze voor alle zekerheid een oogarts van het AZU naar het oog wil laten kijken en dan moeten we twee weken later bij haar terug komen.
Ik vroeg toen nog of het bloed niet getest moet worden op evt. ziekte van Lyme of wat dan ook. Ze zei toen dat het niet de ziekte van Lyme kan zijn omdat het oog niet in het plaatje past en verder wist ze niet WAAR ze op moet laten testen. Dus dit kreeg ik ook niet voor elkaar.
Al met al stonden we binnen 20 minuten weer buiten. Mijn dochter kreeg het toen even moeilijk en begon te huilen, want hoelang moet ze nu nog met pijn rondlopen? Het is echt niet leuk meer hoor mam zei ze. Verdorie......dat deed me pijn, het enige wat ik kon zeggen is dat we ons uiterste best doen voor haar.
Tja...........we wachten de oogarts wel af en dan zien we hopelijk wel weer verder.
Jemine zeg dat laten jullie er toch niet bij zitten?
poe poe zou ook janken hoor
Je hebt toch recht op een fatsoenlijk antwoord
gewrichten kan ook nog wat anders zijn .............geen foto's gemaakt??
pftttt tis me de arts wel
wanneer moet je naar de oogarts?
vraag die dan het hemd van het lijf
blijven vragen
veel sterkte en liefde
groetjes Elly
begin de dag met een lach
Het begint gelukkig een naam te krijgen
Hoi, bedankt voor je medeleven. Maar we hebben redelijk goed bericht.
Ik ben echt blij, het beestje begint volgens mij een naam te krijgen.
Afgelopen woensdag moesten we al naar de oogarts in het AZU en jeempie wat onderzoeken ze daar goed. Ze zijn al met al 2,5 uur bezig geweest. Van het een na het ander en van de ene bril naar het ander en het ene lampje naar de ander en ga zo maar door. Echt van alles proberen ze en doen ze om te zoeken. Echt top. Dat geeft je al een heel goed gevoel. Het was zelfs zo dat we op een gegeven moment naar een andere afdeling moesten (een paar tientallen meters verderop) voor oogdrukmeting en oogdruppels en toen we daar heenliepen kwam de oogarts achter ons aan rennen en vroeg of we nog even mee terug wilden komen omdat hij nog wat wilde uitproberen.
Ook vroeg de oogarts meteen toen mijn dochter haar verhaal vertelde of ze ooit eens is gebeten door een teek, maar dat is volgens ons niet het geval, maar je weet maar nooit.
Maarrrrrr................ze hebben dus wat gevonden en ze hebben verschillende opties wat het kan zijn. Om het een en ander uit te stellen krijgt mijn dochter nog een oproep voor een gezichtsveldonderzoek. Toen mijn dochter zei dat ze dat ook hier bij ons in het ziekenhuis heeft gehad zei de oogarts dat hun apparatuur veel beter is en dat ze dus ook veel meer dingen kunnen zien.
Al met al weten we nu dat het NIET PSYCHISCH is en ook dat mijn dochter niet 3D ziet, ze ziet geen diepte. Maar verder wilde de arts er nog niks over zeggen omdat hij eerst dus dingen wil uitsluiten.
We wachten dus weer af op een nieuwe oproep, maar we zijn al wel heel blij met deze onderzoeken en aanpak. Jemig wat een verschil. Eindelijk voelen we ons door iemand serieus genomen. Ik kon die man wel helemaal plat kussen omdat hij zo zijn best deed. Hihi.
Weet je ik ben ook gewoon heel blij dat we toch dankzij alle steun van mensen op forums durfden door te zetten. Dat doet je echt goed, vandaar ook dat ik zo blij ben met elk antwoord of berichtje wat ik krijg.
We moeten nu 9 nov weer bij de kinderarts komen en hopelijk dat we dus voor die tijd weer bij de oogarts terecht kunnen. Maar ik ga zeker weer doorvragen over van alles en nog wat. Wie weet was het eerste gesprek met haar gewoon een orientatiegesprek, maar dat wil nog niet zeggen dat ze ons met zo'n leeg gevoel had moeten laten weggaan. Bij haar had ik het gevoel dat ze niet begreep hoe erg mijn dochter er mee zit. Dat wordt steeds erger bij haar. En ze heeft er steeds meer moeite mee. Begrijpelijk toch? Maar gelukkig was zij ook heel blij na de oogarts van het AZU, je moest haar gezicht eens zien toen we in de auto stapten en ze tegen me zei: Mam dit was echt goed he, ze doen echt hun best voor me.
En nu ben ik dus een redelijk blije moeder hihi.
Liefs Louise (alias Jalo)
Ik ben echt blij, het beestje begint volgens mij een naam te krijgen.
Afgelopen woensdag moesten we al naar de oogarts in het AZU en jeempie wat onderzoeken ze daar goed. Ze zijn al met al 2,5 uur bezig geweest. Van het een na het ander en van de ene bril naar het ander en het ene lampje naar de ander en ga zo maar door. Echt van alles proberen ze en doen ze om te zoeken. Echt top. Dat geeft je al een heel goed gevoel. Het was zelfs zo dat we op een gegeven moment naar een andere afdeling moesten (een paar tientallen meters verderop) voor oogdrukmeting en oogdruppels en toen we daar heenliepen kwam de oogarts achter ons aan rennen en vroeg of we nog even mee terug wilden komen omdat hij nog wat wilde uitproberen.
Ook vroeg de oogarts meteen toen mijn dochter haar verhaal vertelde of ze ooit eens is gebeten door een teek, maar dat is volgens ons niet het geval, maar je weet maar nooit.
Maarrrrrr................ze hebben dus wat gevonden en ze hebben verschillende opties wat het kan zijn. Om het een en ander uit te stellen krijgt mijn dochter nog een oproep voor een gezichtsveldonderzoek. Toen mijn dochter zei dat ze dat ook hier bij ons in het ziekenhuis heeft gehad zei de oogarts dat hun apparatuur veel beter is en dat ze dus ook veel meer dingen kunnen zien.
Al met al weten we nu dat het NIET PSYCHISCH is en ook dat mijn dochter niet 3D ziet, ze ziet geen diepte. Maar verder wilde de arts er nog niks over zeggen omdat hij eerst dus dingen wil uitsluiten.
We wachten dus weer af op een nieuwe oproep, maar we zijn al wel heel blij met deze onderzoeken en aanpak. Jemig wat een verschil. Eindelijk voelen we ons door iemand serieus genomen. Ik kon die man wel helemaal plat kussen omdat hij zo zijn best deed. Hihi.
Weet je ik ben ook gewoon heel blij dat we toch dankzij alle steun van mensen op forums durfden door te zetten. Dat doet je echt goed, vandaar ook dat ik zo blij ben met elk antwoord of berichtje wat ik krijg.
We moeten nu 9 nov weer bij de kinderarts komen en hopelijk dat we dus voor die tijd weer bij de oogarts terecht kunnen. Maar ik ga zeker weer doorvragen over van alles en nog wat. Wie weet was het eerste gesprek met haar gewoon een orientatiegesprek, maar dat wil nog niet zeggen dat ze ons met zo'n leeg gevoel had moeten laten weggaan. Bij haar had ik het gevoel dat ze niet begreep hoe erg mijn dochter er mee zit. Dat wordt steeds erger bij haar. En ze heeft er steeds meer moeite mee. Begrijpelijk toch? Maar gelukkig was zij ook heel blij na de oogarts van het AZU, je moest haar gezicht eens zien toen we in de auto stapten en ze tegen me zei: Mam dit was echt goed he, ze doen echt hun best voor me.
En nu ben ik dus een redelijk blije moeder hihi.
Liefs Louise (alias Jalo)
nieuws
Hallo louise
ja aan de ene kant hel goed nieuws maar er kan wel wat anders aan de hand zijn
las toevallig bij huisartsen in een boek bij oren wat je daar niet allemaal bij kan krijgen
ongeveer dezelfde symponen die jij opgenoemd hebt en zou zeker verder vragen niet om je ongerust te maken maar dit is ook niet normaal
http://www.huisartsen.nl/
http://www.huisartsen.nl/extrainfo.html ... cyclopedie
secend opinion heb je ook recht op
sterkte met alles
en liefde en kracht
groetjes Elly
ja aan de ene kant hel goed nieuws maar er kan wel wat anders aan de hand zijn
las toevallig bij huisartsen in een boek bij oren wat je daar niet allemaal bij kan krijgen
ongeveer dezelfde symponen die jij opgenoemd hebt en zou zeker verder vragen niet om je ongerust te maken maar dit is ook niet normaal
http://www.huisartsen.nl/
http://www.huisartsen.nl/extrainfo.html ... cyclopedie
secend opinion heb je ook recht op
sterkte met alles
en liefde en kracht
groetjes Elly
begin de dag met een lach
-
Gast
Afgelopen dinsdag de uitslag gekregen van de orthopedagoog. Er is niks met haar aan de hand psychisch wat deze klachten veroorzaakt (tja dat wisten we al).
Vanmiddag in het AZU geweest voor gezichtsveldonderzoek. Toppie gewoon wat ze doen en proberen, je voelt je zo begrepen daar. Die arts deed verschillende testen en weer bleek dat het oog wel wat ziet en reageert maar mijn dochter zelf niet. Verschillende gekleurde brillen opgehad, verschillende gekleurde lampjes etc etc. Niks. Die arts vond het zorgwekkend en we moesten even in de wachtkamer weer wachten. Toen kwam er een man in burgerkleding uit de kamer lopen, bleek dus de arts te zijn. Jullie hebben verder geen afspraken vandaag? vroeg hij. Nee dus, en we moesten meteen met hem mee lopen. Hij bracht ons naar de oog/neuro afdeling en zei ons daar even te wachten en nam afscheid. Toen kwam de oogarts die we eerder hadden gehad naar ons toe en bood zijn verontschuldigingen aan. Hij wilde eigenlijk vanmiddag meteen een VEP test doen (met electroden kijken naar de reacties van de hersenen en de zenuwen van de hersenen) en ook electroden achter haar oren, maar hij moest met spoed naar de kinderafdeling.
Toen liep hij nog wel met ons naar de afsprakenbalie om een afspraak te maken voor een VEP test, maar toen bleek dat we pas 1 februari er terecht kunnen. De oogarts probeerde echt van alles om het eerder te doen maar dat lukte niet, hij verzekerde ons wel dat hij zijn best zal doen om mijn dochter eerder ergens tussen te krijgen of als er iemand uitvalt dat ze dan terecht kan.
Maar mocht dat dus niet lukken dan krijgen we dus pas 1 februari die test. Pfffffffffffffff.
Wel wil de oogarts 15 december nog wat testjes doen, want hij maakte zich echt zorgen zei hij.
Op zich dus heel goed wat ze allemaal doen, maar aan de andere kant zijn we heel teleurgesteld dat we weer 2 maanden moeten wachten en ook heeft dit alles ons best wel ongerust gemaakt. Maar wie weet is het gewoon omdat ze zo snel mogelijk achter de oorzaak willen komen. Ach we zien het positief, en met alle lieve berichtjes van jullie slaan we ons er zeker wel doorheen.
Vanmiddag in het AZU geweest voor gezichtsveldonderzoek. Toppie gewoon wat ze doen en proberen, je voelt je zo begrepen daar. Die arts deed verschillende testen en weer bleek dat het oog wel wat ziet en reageert maar mijn dochter zelf niet. Verschillende gekleurde brillen opgehad, verschillende gekleurde lampjes etc etc. Niks. Die arts vond het zorgwekkend en we moesten even in de wachtkamer weer wachten. Toen kwam er een man in burgerkleding uit de kamer lopen, bleek dus de arts te zijn. Jullie hebben verder geen afspraken vandaag? vroeg hij. Nee dus, en we moesten meteen met hem mee lopen. Hij bracht ons naar de oog/neuro afdeling en zei ons daar even te wachten en nam afscheid. Toen kwam de oogarts die we eerder hadden gehad naar ons toe en bood zijn verontschuldigingen aan. Hij wilde eigenlijk vanmiddag meteen een VEP test doen (met electroden kijken naar de reacties van de hersenen en de zenuwen van de hersenen) en ook electroden achter haar oren, maar hij moest met spoed naar de kinderafdeling.
Toen liep hij nog wel met ons naar de afsprakenbalie om een afspraak te maken voor een VEP test, maar toen bleek dat we pas 1 februari er terecht kunnen. De oogarts probeerde echt van alles om het eerder te doen maar dat lukte niet, hij verzekerde ons wel dat hij zijn best zal doen om mijn dochter eerder ergens tussen te krijgen of als er iemand uitvalt dat ze dan terecht kan.
Maar mocht dat dus niet lukken dan krijgen we dus pas 1 februari die test. Pfffffffffffffff.
Wel wil de oogarts 15 december nog wat testjes doen, want hij maakte zich echt zorgen zei hij.
Op zich dus heel goed wat ze allemaal doen, maar aan de andere kant zijn we heel teleurgesteld dat we weer 2 maanden moeten wachten en ook heeft dit alles ons best wel ongerust gemaakt. Maar wie weet is het gewoon omdat ze zo snel mogelijk achter de oorzaak willen komen. Ach we zien het positief, en met alle lieve berichtjes van jullie slaan we ons er zeker wel doorheen.
Terug naar “Ik ben bang dat ik kanker heb”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 26 gasten