Diagnose Kanker lotgenotenforum

In augustus 2015 ben ik bevallen van onze derde zoon. Nog geen maand later kwam de diagnose Hodgkin. Ik voelde een bult boven mijn sleutelbeen en vertrouwde dit niet. Dit in combinatie met de jeuk die ik tijdens de zwangerschap had maakte dat ik via internet zelf de diagnose Hodgkin vreesde. Helaas bleek dit nog waar te zijn ook. Een vreselijke conclusie, zo staan geluk en verdriet wel heel schril tegenover elkaar.
In februari bleek ik schoon te zijn, hierna volgden nog bestralingen. Nu ben ik sinds begin april klaar en ben weer de draad aan het oppakken. Dit gaat goed maar merk wel dat ik nog niet de conditie heb van voor mijn ziekte.
Nu heb ik vandaag ontdekt dat ik zwanger ben, totaal ongepland is dit gebeurd. En nu het vreselijke dilemma, houden of niet? Kan mijn lichaam het al aan? Kan ik het geestelijk aan? Eigenlijk is het praktische antwoord nee, ik moet eerst herstellen, maar gevoelsmatig vind ik het echt heel lastig om te beslissen om weg te laten halen. Mijn man denkt aan mij, hoewel zijn kinderwens voor een vierde groter was bij voorbaat dan die van mij, en zegt dat het beter is voor mij om het niet te houden. Maar ik weet het niet. Zijn er vrouwen die ook kort na hun genezing zwanger waren en de zwangerschap voldragen hebben, zo ja hoe ging dit. Was je niet bang dat de kankercellen weer terug kwamen? Dit is ook wel een angst van mij.
Ik denk dat ik morgen de internist bel, ik ben echt radeloos.

Na een behandeling van kanker is iedereen bang dat het terugkomt.
Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe minder de angst voor terugkomen is.
Daar hoef je dus helemaal niet zwanger voor te zijn.
Nee, je zult niet in een beste conditie zijn. Echter is dat reden genoeg om de zwangerschap af te breken.
Je moet jezelf afvragen of jij een afbreken van de zwangerschap psychisch aankunt.
Immers het is niet enkel een fysiek verhaal, ook emoties e.d. gaan meespelen.
Heel goed dat je met je internist gaat overleggen.