Artsen spreken hun bezorgdheid uit en ik ik ben bang!
Geplaatst: Za 03 Apr 2010 09:38
Hoi
Ik zal me even voorstellen ik ben een vrouw van 22 jaar en heb al maanden last van bepaalde klachten en ben al meerdere keren bij de huisarts geweest.
De klachten zijn erg vermoeid, veel zweten, veel jeuk op de benen, 11 kilo afgevallen in korte tijd,afwisselend koorts en dan weer niet, opgezette lymfeklieren ook al een paar maanden, knobbel ongeveer 10 cm onder oksel dus in zij en de raarste klacht erge pijn in schouders armen en rechter been/lies bij alcohol gebruik.
Met deze klachten ben ik dus al 4 of 5 keer bij de huisarts geweest waarop hij elke keer zei dat het wel een griepje zou zijn maar toen ik de laatste keer kwam begon ik over de pijn bij alcohol waarop hij dus zei nou mevrouw daar heb ik nog nooit van gehoord gaat alles wel goed thuis want meestal zeggen mensen dat de thuissituatie goed is maar dan is het toch niet zo nee wacht maar effe 3 weken en dan zien we wel weer verder.
Ik naar huis gegaan en met de dag voel ik me slechter en toen gebeurde het ik ging naar de bus om naar mijn werk te gaan en ben in elkaar gezakt bewusteloos geweest en afgevoerd naar het ziekenhuis in eerste instantie waren ze bang dat er iets in mijn hoofd zat dus opgenomen en onderzoeken gehad tussen de onderzoeken door veel gesprekken en vragen over wat voor een symptomen ik nou heb allemaal ik alles verteld ook over wat de huisarts zei.
Ze reageerde vrij boos en ik moest effe de arts afwachten.
Donderdag middag kwam de neuroloog binnen ja mevrouw zegt ie de scans van je hoofd zijn goed en er zijn geen uitzaaingen in je hoofd Ik schrok waarom uitzaaingen hoezo wat is er dan?????
Toen sprak hij zijn zorg uit hij vroeg naar mijn klachten ik vertelde dat en toen ik het laatste zei van de alcohol gingen er alarmbellen af hij wou perse gelijk de internist spreken en overleggen waarbij hij zei mevrouw dit is niet goed het gaat niet goed met u Hij vertelde over hun vermoedens Hodgkin! nee dat kan niet de huisarts zei dat er niks was gewoon een griepje of stress het is tenslotte een huisarts toch! ze waren erg boos op de huisarts want hij had veel eerder aan de bel moeten trekken. Ondertussen had ie overlegd en toen ging het snel ok mevrouw u moet binnen 10 dagen bij de internist zijn morgen bellen ze u vanuit het ziekenhuis en dan komen ze speciale drankjes brengen om het afvallen te stoppen en wat aan te sterken u moet zoveel mogelijk aan sterken en uitrusten want er zijn te veel klachten die erop wijzen dat onze vermoedens waar zijn dan willen we dat u goed aangesterkt bent. en nogmaals het gaat niet goed met u!!
de uren daarna ging snel een hele lijst met afspraken ze hebben nog een paar keer uitgelegd wat het allemaal inhield maar het ging zo snel het enigste wat ik kon denken was nee dat kan niet dat gebeurd andere mensen niet mij!
Nu ben ik thuis ze komen zo mijn drankjes brengen en moet overdag ook echt gaan liggen want ben zo moe.
Sinds gister zit er een opgezette lymfeklier bij in mijn lies
Ik ben bang boos en verdrietig wat nou als.....
Ik heb het best moeilijk sorry voor het lange verhaal maar moest het effe kwijt ook hoop ik dat er mensen zijn die mijn klachten herkennen waaronder ook die angst en boosheid!
Het ene moment krijg je te horen dat er niks is en het andere moment maken veel artsen zich zorgen en word mij verteld dat ik dat ook moet doen zo raar.
Ik hoop dat ik wat steun en ervaringen hier kan vinden horen.
Gr nathascha
Ik zal me even voorstellen ik ben een vrouw van 22 jaar en heb al maanden last van bepaalde klachten en ben al meerdere keren bij de huisarts geweest.
De klachten zijn erg vermoeid, veel zweten, veel jeuk op de benen, 11 kilo afgevallen in korte tijd,afwisselend koorts en dan weer niet, opgezette lymfeklieren ook al een paar maanden, knobbel ongeveer 10 cm onder oksel dus in zij en de raarste klacht erge pijn in schouders armen en rechter been/lies bij alcohol gebruik.
Met deze klachten ben ik dus al 4 of 5 keer bij de huisarts geweest waarop hij elke keer zei dat het wel een griepje zou zijn maar toen ik de laatste keer kwam begon ik over de pijn bij alcohol waarop hij dus zei nou mevrouw daar heb ik nog nooit van gehoord gaat alles wel goed thuis want meestal zeggen mensen dat de thuissituatie goed is maar dan is het toch niet zo nee wacht maar effe 3 weken en dan zien we wel weer verder.
Ik naar huis gegaan en met de dag voel ik me slechter en toen gebeurde het ik ging naar de bus om naar mijn werk te gaan en ben in elkaar gezakt bewusteloos geweest en afgevoerd naar het ziekenhuis in eerste instantie waren ze bang dat er iets in mijn hoofd zat dus opgenomen en onderzoeken gehad tussen de onderzoeken door veel gesprekken en vragen over wat voor een symptomen ik nou heb allemaal ik alles verteld ook over wat de huisarts zei.
Ze reageerde vrij boos en ik moest effe de arts afwachten.
Donderdag middag kwam de neuroloog binnen ja mevrouw zegt ie de scans van je hoofd zijn goed en er zijn geen uitzaaingen in je hoofd Ik schrok waarom uitzaaingen hoezo wat is er dan?????
Toen sprak hij zijn zorg uit hij vroeg naar mijn klachten ik vertelde dat en toen ik het laatste zei van de alcohol gingen er alarmbellen af hij wou perse gelijk de internist spreken en overleggen waarbij hij zei mevrouw dit is niet goed het gaat niet goed met u Hij vertelde over hun vermoedens Hodgkin! nee dat kan niet de huisarts zei dat er niks was gewoon een griepje of stress het is tenslotte een huisarts toch! ze waren erg boos op de huisarts want hij had veel eerder aan de bel moeten trekken. Ondertussen had ie overlegd en toen ging het snel ok mevrouw u moet binnen 10 dagen bij de internist zijn morgen bellen ze u vanuit het ziekenhuis en dan komen ze speciale drankjes brengen om het afvallen te stoppen en wat aan te sterken u moet zoveel mogelijk aan sterken en uitrusten want er zijn te veel klachten die erop wijzen dat onze vermoedens waar zijn dan willen we dat u goed aangesterkt bent. en nogmaals het gaat niet goed met u!!
de uren daarna ging snel een hele lijst met afspraken ze hebben nog een paar keer uitgelegd wat het allemaal inhield maar het ging zo snel het enigste wat ik kon denken was nee dat kan niet dat gebeurd andere mensen niet mij!
Nu ben ik thuis ze komen zo mijn drankjes brengen en moet overdag ook echt gaan liggen want ben zo moe.
Sinds gister zit er een opgezette lymfeklier bij in mijn lies
Ik ben bang boos en verdrietig wat nou als.....
Ik heb het best moeilijk sorry voor het lange verhaal maar moest het effe kwijt ook hoop ik dat er mensen zijn die mijn klachten herkennen waaronder ook die angst en boosheid!
Het ene moment krijg je te horen dat er niks is en het andere moment maken veel artsen zich zorgen en word mij verteld dat ik dat ook moet doen zo raar.
Ik hoop dat ik wat steun en ervaringen hier kan vinden horen.
Gr nathascha