euthanasie?

Euthanasie, soms een uitkomst.
Shana*
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Ma 25 Jul 2005 22:05
Locatie: kruibeke
Contact:

euthanasie?

Berichtdoor Shana* » Di 26 Jul 2005 21:34

Hej,

Mijn vriend heeft euthanasie gepleegd. en eigelijk wou ik dat dit nooit uitgevonden was.
Het klinkt grof maar misschien had hij dan nog wel ergens de kracht gevonden om te vechten .

Of misschien maak ik me zelf maar wat wijs. Maar het is nu al een jaar en half geleden en ik mis hem nog steeds, soms zelfs meer.

Die ene vraag blijft gewoon in mijn hoofd spelen: waarom wou hij niet meer vechten voor mij. ookal heb ik gezegd dat ik hem zou steunen, en dat hen ik ook gedaan. maar ik wou dit niet. hij zou er nog wel kunne doorgekomen hebben, vermits dat denk ik. er zijn toch middelen genoeg.

Ik weet dat egoïstisch klinkt maar ik heb het gevoel dat ik niet kan leven zonder hem. alsof ik hem bedrieg als ik met een andere jonge ben. Alsof hij op me neer kijkt als ik met iemand knuffel of zoen. Alsof ik mijn hart aan niemand anders meer kan geven. of toch niet meer helemaal, en waarschijnlijk nooit meer.

Zal ik ooit mijn leven kunnen opnemen zonder hem, zonder telkens zo'n schuldgevoelens te hebben?
Painfull reminds_ </3

When you leftt. i lostt. a partt. of me_ it's still so hartt. to believe. R.I.P my boy (( i miss u ))

Gebruikersavatar
jodyi
Lid
Berichten: 499
Lid geworden op: Za 15 Mar 2003 19:56

Berichtdoor jodyi » Wo 27 Jul 2005 10:21

hoi Shana,

je vriend heeft er niet voor gekozen om ziek te worden... hij heeft er niet voor gekozen om ziek te zijn van de behandeling, om zoveel pijn te hebben.
Soms is een lichaam gewoon op. En als het je eigen lichaam is, dan voel je dit. Zo is er een spreuk, iets in deze trant: 'Als leven lijden wordt, is de dood een welkom geschenk'
Dit was iets dat hij zelf kon beslissen.
Daarbij moet het verschrikkelijk moeilijk geweest zijn om iemand zo te zien lijden, en dat zou alleen maar erger en erger worden.
Natuurlijk mis je hem nog.. het is ook allemaal ontzettend verdrietig. Maar je weet zelf vast ook wel, dat hij dit niet gewild zou hebben? Dat jij nu nog zo verdrietig bent, en moeite hebt om gewoon te leven, gelukkig te zijn.
Misschien kun je eens op www.vokk.nl kijken, als je daar klikt bij agenda, dan zie je dat daar ook weleens bijeenkomsten zijn voor broers en zussen van een jong iemand die overleden is, het is wel je vriend in jou geval, maar misschien heb je er wat aan... jemoet wel even een eindje naar beneden scrollen om het te vinden, maar misschien is het wat, lotgenoten contact,

sterkte,
jodyi
*.* -- pluk de dag want het kan zo ineens de laatste zijn! --uit: Rood, marco borsato *.*

annelies_25
Lid
Berichten: 20
Lid geworden op: Za 02 Nov 2002 20:46

voor Shana

Berichtdoor annelies_25 » Do 28 Jul 2005 19:23

Egoistisch
Als twee bruine ogen je vragen,
Help me, want ik voel me niet zo fijn
Mag je dan, omdat je voelt, dit is het einde..
Egoistisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed.
En hij krijgt steeds meer pijn.
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen..
Egoistisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voorgoed en je zonder hem naar huis moet.
Met de riem in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
dit was het beste.
Ik mocht niet egoistisch zijn.
Vele jaren was hij bij ons,
elke dag samen was een feest.
En in al die fijne jaren is hij zelf niet een keer..
Egoistisch geweest!

redhead
Lid
Berichten: 14
Lid geworden op: Vr 18 Nov 2005 21:52
Locatie: Zuidholland

Berichtdoor redhead » Zo 20 Nov 2005 21:28

Voel me zo machteloos, en o wat ben ik boos.
Eerst boos op jouw wat doe je ons aan.
Ik houw zoveel van jouw dat doet soms zoÂ’n pijn. Maar voel me nu zo klein, en alleen.
Hoe moet ik verder zonder jouw. De kinderen geen vader meer , dat denk ik keer op keer.
Geen verjaardag zal het zelfde zijn, alleen maar pijn.
Het is zo gemeen, zelfs nu is alles al anders en mis mijn maatje zo me vriend en toeverlaat lachen is er niet meer bij. Het is net of ik val steeds verder in het diepe steeds verder weg van jouw. We hadden al zoveel pech maar toch steeds elkaar. En dat heb ik dadelijk niet meer en dat doet zoÂ’n zeer. Ik huil tot ik niets meer heb. Geen traan die nog wil komen, lig ook steeds over je dood te dromen.
Maar dan denk ik telkens weer kom op je bent er nog geniet en wees blij hij is er nog steeds bij.
iedere dag is een strijd en dan denk ik, ik krijg dadelijk spijt, moet ik hem zeggen ga nu maar we komen elkaar weer ergens tegen????
De grootste vreugde van de mens is niet als hij gezond is maar als hij gezond wordt.

redhead

ankje
Lid
Berichten: 5
Lid geworden op: Za 12 Dec 2009 13:38

Re: euthanasie?

Berichtdoor ankje » Di 23 Feb 2010 16:15

hallo lieve mensen
beschouw jezelf als gelukkig
als je kunt verdragen wat je niet kan veranderen
en met waardigheid kunt loslaten wat je niet kan vasthouden

ik heb een hele lieve man met de ziekte van kahler ,is al 10 jaar aan het knokken tegen deze vreselijke ziekte
weet je hoe je leven veranderd ?
hoe zwaar het voor mij is geworden ?
hoe ik uitgeput en gesloopt ben door het steunen en het aanzien hoe hij door alle behandelingen worsteld ?
en opgelucht ben dat hij niet tot het uiterste gaat ?
nu we te horen hebben gekregen dat de behandelingen niets meer doen ,sta ik achter zijn beslissing !!!!
missen zal ik hem natuurlijk maar aanzien dat hij van een stevige kerel is veranderd naar een erge zieke man ,kan ik alleen maar achter hem staan
ieder zijn mening ,met alle respect ,
sterkte voor ieder die er voor komt te staan
ankje

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: euthanasie?

Berichtdoor stoffeltje » Di 23 Feb 2010 18:19

hoi ankje,
wat kan zo een strijd tweezijdig zijn hè!
mijn broer had ook voor euthanasie gekozen.
ten volle stond en sta ik er nog achter.
alsnog wat menswaardig inkunnen slapen!
dat is ook wat we hem gegund hadden.
wens jullie veel sterkte,in je hart blijft hij bij je!!!
stoffeltje.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: euthanasie?

Berichtdoor liddy » Di 23 Feb 2010 18:23

Om te besluiten tot euthanasie moet je sterk in je schoenen staan.
De medische wetenschap is nu tot heel veel is staat, maar of het ook altijd menswaardig is,
daar zet ik mijn vraagtekens bij.
Vandaar dat ik jullie beslissing heel goed kan begrijpen.
Ben je al in gesprek met de huisarts/specialist hoe de gang van zaken is?
Er zijn, terecht, regels gesteld aan het toepassen van euthanasie.
Jij, Ankie, zit nu al zo lang in een onmogelijke tweespalt.
Enerzijds wil je je man niet afgeven en anderzijds wil je je man onnodig lijden besparen.
Ik vind het heel natuurlijk dat het jou een gevoel van opluchting geeft.
Geniet van je man zolang het nog kan, bouw nog mooie herinneringen op.
Die komen je later van pas.
Heel veel sterkte.

r.landouw
Lid
Berichten: 453
Lid geworden op: Ma 17 Aug 2009 10:12

Re: euthanasie?

Berichtdoor r.landouw » Di 23 Feb 2010 21:25

hallo Ankje,

euthanasie is een zeer persoonlijk probleem.
de daad zelf een persoonlijke beslissing.
ik vind zelf dat het toch getuigt van veel moed en een sterke persoonlijkheid.
maar veelal komt het niet zomaar.
pas na langdurige strijd, pijn, ondraaglijk lichamelijk en geestelijk lijden.
ook het besef de strijd toch te verliezen.
de wetenschap dat dierbaren daar ook onder lijden.
ik wens jou en de dierbaren alle sterkte.
je staat gelukkig niet alleen.
Ron.


Terug naar “Euthanasie”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten