laaggradige buikwandtumor
Geplaatst: Vr 27 Jan 2012 21:59
Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen, want ik ben nieuw hier op dit forum. Ik ben Marije, ik ben 37 jaar. Mijn gezin bestaat uit mijzelf, mijn man, ons zoontje van 1,5 jaar en 2 katten.
In december 2011 zou ik geholpen worden aan een buikwand hernia (stevige aanvoelende bult, 3 cm onder de navel) en dit bleek dus een tumor aan/op de spieren te zijn.
Ze hebben toen geen radicale verwijdering gedaan omdat toen niet meteen duidelijk was of het kwaadaardig is, en dit nogal ingrijpend is, al helemaal als je nietsvermoeden onder narcose ligt.
Dus dat was nogal traumatisch wakker worden; soort van een mini-buikwandcorrectie zonder de juiste verdovingsmaatregelen (epiduraal) en onverwachte uitkomst van de OK. (ze hebben trouwens erg hard hun best gedaan op andere manieren om me uiteindelijk goede pijnstilling te geven hoor).
Inmiddels bijna 2 maanden verder en in het AVL belandt. De tumor kan een variant van een desmoidtumor zijn (agressieve fibromatose) of een sarcoom. Op scans zijn gelukkig geen uitzaaiingen ontdekt hebben we deze week gehoord.
Ik moet toch weer geopereerd begin februari; radicale verwijdering van het littekenweefsel van de laatste operatie om geen risico's te nemen voor als het toch een sarcoom is. Waarschijnlijk gaan we er ook nooit achter komen wat het is/geweest is tenzij er ooit wel een metastase opduikt.
Afgelopen maanden zijn een achtbaan geweest qua gevoelens, ook door tegenstrijdige berichten in den beginne (het is bindweefsel, toch een tumor, niet opnieuw een operatie, toch wel, toch niet, mogelijk is het een sarcoom en wel opnieuw een operatie.....in een notendop) Dubbel gevoel moet ik zeggen; heel fijn dat er niets gevonden is, raar dat je niet precies weet hoe of wat.
6 februari ben ik dus weer aan de beurt maar waarschijnlijk is daarmee de behandeling klaar. Ik blijf dan nog wel onder controle vlgs sarcoom-protocol. En dan revalideren maar!
Ik zal me even voorstellen, want ik ben nieuw hier op dit forum. Ik ben Marije, ik ben 37 jaar. Mijn gezin bestaat uit mijzelf, mijn man, ons zoontje van 1,5 jaar en 2 katten.
In december 2011 zou ik geholpen worden aan een buikwand hernia (stevige aanvoelende bult, 3 cm onder de navel) en dit bleek dus een tumor aan/op de spieren te zijn.
Ze hebben toen geen radicale verwijdering gedaan omdat toen niet meteen duidelijk was of het kwaadaardig is, en dit nogal ingrijpend is, al helemaal als je nietsvermoeden onder narcose ligt.
Dus dat was nogal traumatisch wakker worden; soort van een mini-buikwandcorrectie zonder de juiste verdovingsmaatregelen (epiduraal) en onverwachte uitkomst van de OK. (ze hebben trouwens erg hard hun best gedaan op andere manieren om me uiteindelijk goede pijnstilling te geven hoor).
Inmiddels bijna 2 maanden verder en in het AVL belandt. De tumor kan een variant van een desmoidtumor zijn (agressieve fibromatose) of een sarcoom. Op scans zijn gelukkig geen uitzaaiingen ontdekt hebben we deze week gehoord.
Ik moet toch weer geopereerd begin februari; radicale verwijdering van het littekenweefsel van de laatste operatie om geen risico's te nemen voor als het toch een sarcoom is. Waarschijnlijk gaan we er ook nooit achter komen wat het is/geweest is tenzij er ooit wel een metastase opduikt.
Afgelopen maanden zijn een achtbaan geweest qua gevoelens, ook door tegenstrijdige berichten in den beginne (het is bindweefsel, toch een tumor, niet opnieuw een operatie, toch wel, toch niet, mogelijk is het een sarcoom en wel opnieuw een operatie.....in een notendop) Dubbel gevoel moet ik zeggen; heel fijn dat er niets gevonden is, raar dat je niet precies weet hoe of wat.
6 februari ben ik dus weer aan de beurt maar waarschijnlijk is daarmee de behandeling klaar. Ik blijf dan nog wel onder controle vlgs sarcoom-protocol. En dan revalideren maar!