niercelkanker
niercelkanker
hoi
ik zou graag in contact willen komen , met lotgenoten die ongeveer het zelfde meemaken van wat wij meemaken.
mijn man heeft niercelkanker met uitzaaiingen naar de longen .
Er is geen behandeling meer mogelijk Opereren is uitgesloten de tumor is veel te groot en immuunotherapie kan alleen als hij van de prednison af is , maar dat lukt dus niet anders is hij erg benauwd, wij willen graag heel graag weten wat ons een beetje te wachten staat.
Krijgt hij veel pijn of komt hij op bed te liggen etc etc
radeloosheid
niercelkanker
Hoi,
Bij mijn vader is op 1 april 2004 ook een niertumor ontdekt. Uitgezaaid naar de longen, lymfeklieren en de botten. Bij mijn vader begonnen de klachten met bloed plassen en vage spier- en gewrichtspijnen. Op dat moment gaven ze hem enkele maanden tot een jaar. Onze wereld storte in. Toen het helemaal zeker was dat het ook uitgezaaid was naar de botten hebben ze nog een bestralingsserie gedaan, dit om pijnklachten te verminderen. Tot ongeveer eind augustus is het redelijk goed gegaan, konden nog een keer op vakantie en hebben veel leuke dingen gedaan. Daarna had hij krukken nodig en twee weken later zat hij al in een rolstoel. Dat ging op zich nog. Tot 20 september, sinds die dag is hij niet meer uit bed geweest, kon niks meer. Vanaf toen hadden we drie keer per dag thuiszorg en nachtzorg. Tussendoor is hij trouwens wel nog geopereerd (proefkonijn) maar die operatie is mislukt omdat de kans op overlijden tijdens de operatie te groot was. De tumor lag erg dicht op de aorta. Vanaf 20 september ging hij dus keihard achteruit en op 10 november 2004 is hij vredig ingeslapen. Ik was blij voor hem dat hij niet meer hoefde te lijden. Ik vond het verschrikkelijk om hem zo te zien.
Ik weet niet of je dingen herkent en wil best vaker reageren als er bijv. vragen e.d. zijn.
Groetjes Charlotte
Bij mijn vader is op 1 april 2004 ook een niertumor ontdekt. Uitgezaaid naar de longen, lymfeklieren en de botten. Bij mijn vader begonnen de klachten met bloed plassen en vage spier- en gewrichtspijnen. Op dat moment gaven ze hem enkele maanden tot een jaar. Onze wereld storte in. Toen het helemaal zeker was dat het ook uitgezaaid was naar de botten hebben ze nog een bestralingsserie gedaan, dit om pijnklachten te verminderen. Tot ongeveer eind augustus is het redelijk goed gegaan, konden nog een keer op vakantie en hebben veel leuke dingen gedaan. Daarna had hij krukken nodig en twee weken later zat hij al in een rolstoel. Dat ging op zich nog. Tot 20 september, sinds die dag is hij niet meer uit bed geweest, kon niks meer. Vanaf toen hadden we drie keer per dag thuiszorg en nachtzorg. Tussendoor is hij trouwens wel nog geopereerd (proefkonijn) maar die operatie is mislukt omdat de kans op overlijden tijdens de operatie te groot was. De tumor lag erg dicht op de aorta. Vanaf 20 september ging hij dus keihard achteruit en op 10 november 2004 is hij vredig ingeslapen. Ik was blij voor hem dat hij niet meer hoefde te lijden. Ik vond het verschrikkelijk om hem zo te zien.
Ik weet niet of je dingen herkent en wil best vaker reageren als er bijv. vragen e.d. zijn.
Groetjes Charlotte
hallo mijn naam is sonja mijn vader heeft ook kanker aan zijn nier en er is niks meer aan te doen ,ik weet niet hoe het verder gaat verlopen alleen is mijn vader heel erg misselijk en kan hij bijna niets eten ,hij braakt heel veel .
heb jou vader dat ook dat hij zo misselijk is en zoveel braakt???
heel veel sterkte en hoop iets van je te horen.
groetjes sonja
heb jou vader dat ook dat hij zo misselijk is en zoveel braakt???
heel veel sterkte en hoop iets van je te horen.
groetjes sonja
Terug naar “Lotgenoten oproepen”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten