Teelbalkanker.. Altijd die angst

Ben je op zoek naar een lotgenoot?
Dan kun je hier een oproep plaatsen.
Cytherea
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Ma 11 Mar 2013 11:03

Teelbalkanker.. Altijd die angst

Berichtdoor Cytherea » Ma 11 Mar 2013 11:29

Hallo allemaal.

Na een tijdje getwijfeld te hebben heb ik toch besloten een oproep te plaatsen.

Mijn naam is Danielle, ik ben 25 jaar en mijn vriend is 26. Toen hij 25 werd er bij hem teelbalkanker geconstateerd..

Mijn vriend begon in April 2012 last te krijgen van zijn tepels. Als je hem tegen de borst stootte dan vloog hij bijna tegen het plafond van de pijn.
Dat hield aan en werd alleen maar erger, en na een paar weken heb ik hem naar de huisarts gekregen.
Hij werd doorverwezen naar het ziekenhuis na een onderzoek daar. Omdat ik met onze pup naar de dierenarts moest is een vriend van hem mee gegaan naar het ziekenhuis.
Ik zie mezelf nog zitten in de auto, als het maar geen kanker is.
Nog geen uur later kreeg ik een telefoontje van mijn vriend, hij stotterde en ik kreeg zijn vriend eraan. Dat we met spoed naar het ziekenhuis moesten komen, mijn vriend had teelbalkanker en gezien hij nuchter was zou hij binnen een uur op de operatie tafel liggen.
Beduusd herhaalde ik wat mij gezegd werd en mijn schoonmoeder reed ons bijna van de weg toen ze mij hoorde.
Ik heb thuis zijn vader en beste vriend gebeld dat ze als een bezetene naar het ziekenhuis moesten komen,ondertussen had ik beneden in huis een schoonmoeder zitten die over haar toeren was (logisch) en ik wist zelf niet meer waar ik het moest zoeken. Ik wou kleren pakken, maar welke? Wat moest ik uberhaupt meenemen? Hoe lang zou hij blijven? Zoveel schoot door mijn hoofd. De partner van mijn schoonmoeder heeft ons naar het ziekenhuis gereden en daar lag hij dan in dat bed..

Om het een beetje in te korten skip ik de emotionele dagen erna etc.
Na zijn operatie is mijn vriend "genezen verklaard". Ze hadden immers de bal met de kanker erin weggehaald.
Hij herstelde lichamelijk opzich goed van de operatie, maar de klap drong nog niet helemaal tot hem door. Zoals de meeste van jullie weten moeten mensen met kanker (en die het pas hebben gehad) meestal maandelijks op controle. In Oktober 2012 hoorden we dat zijn bloedwaardes zorgelijk waren gestegen, dus er werd een scan gemaakt.
Afgeleid daarvan werd ons verteld dat hij uitzaaiingen had in zijn lymfeklieren.
Hij werd doorverwezen naar het ziekenhuis in Maastricht om sperma te deponeren, want ja hij zou de week daarop gelijk de chemo in gaan.
Dezelfde dag dat hij met zijn beste vriend was gegaan werd hij gebeld, er zat geen bruikbar zaad in de depot's die hij had ingeleverd. Hij was ontvruchtbaar, Toch moest hij voor de zekerheid de 2 dagen erna ook komen om te doneren want je wist het niet. Ook uit die donaties kwam geen ander nieuws.

Hij heeft 3 chemokuren gehad. 6 dagen achtereen in het ziekenhuis, 2 weken thuis ziek zijn en dan micht hij weer.
De laatste kuur wasmet 2 weken vertraagd omdat zijn weerstand volgens zijn bloedwaardes niet goed genoeg was.

Nu zitten we in Maart 2013 en hij is eind december beter verklaard geworden. De chemo had zijn werk gedaan.
Maar toch zit je er nog mee, elke controle ben ik mezelf niet, slaap ik niet de dag ervoor eet ik niet.. Eind dezemaand heeft hij weer een scan om alles te controleren.Mensen in onze omgeving weten niet goed hoe ze erover moeten praten of hebben die behoefte niet..

Ik heb die behoefte wel en het liefst met mensen die daadwerkelijk weten hoe het voelt zo machteloos te staan en zo bang te zijn dat je iemand verliest,door een ziekte de mogelijkheid te verliezen samen kinderen te krijgen op de "gewone" manier.
Vandaar mijn oproep.

Dank jullie wel voor het lezen.
Groetjes,

Danielle

carolineleon
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Vr 12 Jun 2015 14:02

Re: Teelbalkanker.. Altijd die angst

Berichtdoor carolineleon » Vr 12 Jun 2015 14:15

Hoi Danielle,
bij jou is het nu enige tijd geleden dat de diagnose is gesteld bij je vriend....
hoe gaat het nu bij jullie?
Bij mijn vriend is afgelopen nov'14 zijn bal eruit gehaald en ook verder geen behandeling alleen controle....
Jou verhaal sprak mij enorm aan en zat het met tranen in me ogen te lezen.... Mijn vriend en ik waren nog maar 5 maanden samen toen het bij hem geconstateerd werd...
je hele wereld valt in duigen zeg maar... ik ben ook zo bang dat het terug komt.... (hij zelf ook)
Wij willen ook graag in contact komen met "lotgenoten"!?
Dus mocht je intresse hebben om verder door te praten kan je me altijd mailen! uittenbogaard_c@hotmail.com
Wij moeten donderdag weer op controle, extra spannend aangezien we afgelopen maandag alweer een echo gehad hebben omdat hij de zelfde klachten had als de vorige keer... we hopen op een ontsteking maar echt duidelijkheid hebben we niet.
we zijn nu al wel aan het nadenken (nu pas) of we sperma laten invriezen enz want daar hadden we nog heel niet bij stil gestaan....
groetjes caroline
hoop wat van je te horen ;)


Terug naar “Lotgenoten oproepen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten