Diagnose Kanker lotgenotenforum

Mijn moeder is overleden in september van dit jaar aan alvleesklierkanker. Geconstateerd in juni 2011.
Ik heb haar, gelukkig was ik in de positie om dat te kunnen, volledig verzorgd. Later wel bijgestaan
door thuiszorg, want het is veel zwaarder dan je denkt. En dan voor mij met name de emotionele kant.
Sterk zijn voor haar, er zijn voor haar want ik wil niets missen van haar laatste tijd hier op aarde.
De tegenstrijdige gevoelens, de zorg die steeds zwaarder wordt, tegen beter weten in blijven geloven,
de beslissing van wanneer morfine in te moeten zetten. Wetende nu, dat ik alles heb gedaan wat ik kon,
en dan nog afvragen, is dat wel zo, had ik niet meer kunnen doen. En dan nu de rouwverwerking,
die leegte, dat gemis, ik heb nu het gevoel dat niets er meer toe doet, depressie?, Gaat dat echt over??

Je verhaal is voor mij heel herkenbaar. Ik had na het overlijden van mijn vader ook iets van...wat moet ik n u gaan doen met mijn tijd.
Ook ik raakte in een soort van depressie...zo van "waar doe je het allemaal nog voor, we gaan toch dood". Dat is gewoon een fase waar je doorheen moet.
En ook ik ben er nog lang niet. Ik geef het de tijd, dan wijzigt alles zich vanzelf.
Ik laat me leiden door wat mijn gevoel me ingeeft. Gaat het vandaag niet lekker, dan toch niet, morgen weer een dag.
Natuurlijk het gemis blijft, zeker nu in deze tijd van het jaar.
Ik wens je veel sterkte,

Sandra