Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Ben je op zoek naar een lotgenoot?
Dan kun je hier een oproep plaatsen.
vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Wo 06 Jul 2011 09:43

Hallo,

Ik ben een man van 43 jaar en heb een vrouw van dezelfde leeftijd. Onze kinderen zijn 13 en 9. Bij mijn vrouw is 5 jaar geleden voor het eerst borstkanker geconstateerd. 4 jaar na de operatie, cheno's en bestralingen is het weggebleven, totdat verleden jaar de ziekte weer terugkwam. Veel verdriet, weer chemo en een hele moeilijke periode. Een depressieve vrouw, maar toch hebben we er ons met ons vieren kranig doorheen geslagen. Vier maanden na de laatste chemo is de ziekte weer terug en nu niet meer te genezen. Uitzaaiingen die nu niet eens meer worden onderzocht omdat het alleen nog maar gerekt kan worden, niet genezen. We hebben er nu 2 chemokuren opzitten de afgelopen maand en in de tussentijd is mn vrouw al 2x opgenomen geweest in het ziekenhuis doordat ze veel vocht bij de longen en in de buikstreek heeft. Een grote kwelling voor het hele gezin, maar voor mn vrouw het aller ergst. Zij moet dalijk afscheid nemen van haar lieve meisjes, ouders, broer en mij. Ik wil vragen of er iemand is die hetzelfde meemaakt of meegemaakt heeft. Wat doe je, wat is goed, wat niet ik weet het niet. Ik probeer echt sterk te zijn in het bijzijn van mijn gezinnetje en dat lukt aardig. Graag zou ik eens ervaringen horen van mensen die in hetzelfde schuitje zitten, of zomaar eens mn hart willen luchten.

Gr

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor sonjas » Wo 06 Jul 2011 16:08

Hallo Vec,

Mijn situatie is wel iets anders, mijn moeder is vorige maand overleden na 7 mnd ziek geweest te zijn.
Ze was wel wat ouder, 55 jaar en mijn zussen en ik zijn dan ook al het huis uit.
Mijn moeder had ook veel vocht in haar buik en later bij de longen. Mijn vader heeft haar tot het einde toe verzorgt,
de laatste weken wel met thuishulp. Ze had trouwens een onbekende vorm tumor in haar buik..

Gr Sonjas

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor jada » Wo 06 Jul 2011 16:46

Beste Vec,

Wat vreselijk voor jullie gezin, een moeder die zo jong komt te overlijden, het zou niet mogen maar toch gebeurt het gewoon. Op je vraag wat je wel/niet moet doen; zet jezelf even opzij en laat je vrouw die laatste tijd het allerbelangrijkst zijn, ben er voor haar en geef haar alle liefde die je in je hebt. Vraag haar wat ze nog graag zou willen doen, misschien met het hele gezin nog een weekje op vakantie?. Het leidt af van de ziekte en het zullen later waardevolle herinneringen zijn. Misschien kun je haar,als ze dat wil, helpen met iets te maken voor de kinderen wat hen kan troosten als ze er niet meer is.

Heell erg veel sterkte.

vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Wo 06 Jul 2011 16:52

Hoi Sonjas,

Bedankt voor je reactie! Alsnog gecondoleerd met het verlies van je moeder. 55 jaar is ook veel te jong en al is je situatie dan anders (uit huis en ouder dan mijn kinderen) het blijft een verschrikkelijke ervaring. Aan de ene kant hoop ik dat ze nog lang bij ons mag blijven, maar aan de andere kant is het lijden zo verschrikkelijk voor iedereen en is de pijn ook ondraaglijk. Goede dagen worden afgewisseld door hele slechte. Op de goede heb je weer hoop en mag je hopen op nog vele van deze dagen, maar op de slechte verlang je zo naar rust voor iedereen. Het is allemaal zo dubbel, want je wilt je vrouw en moeder van je kinderen het liefst voor altijd bij je houden! Ik zie erg tegen alles op; tegen het lijden, het afscheid, etc. Misschien einde van de week dat we meer weten en of er nog chemo's komen of dat ze ermee gaan stoppen.
Nogmaals bedankt en ook jij veel sterkte!

Gr Vec

vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Wo 06 Jul 2011 16:58

Hallo Jada,

Dank voor je medeleven. Dat is inderdaad het belangrijkste wat me nu te doen staat en daar ben ik ook erg mee bezig. Er zijn, veel hulp en liefde bieden en idd een weekend weg plannen (langer kan echt niet meer). Mijn vrouw en ik hebben gisteren gesproken over een dagboekje of brief aan de kinderen, maar ze kan het (nog) niet opbrengen en wordt overmand door emoties. Ik ook en dat is natuurlijk heel begrijpelijk. De kinderen zijn lief en heel begripvol en gaan gelukkig ook weer gewoon door met leven. Heerlijk! Het is een mooie afleiding. De laatste maanden is m'n huis een toevluchtsoord voor alle familie, vrienden en vriendinnen en bekenden. Slapen, eten, drinken,.alles geburd thuis bij mij. Heel zwaar maar mn vrouw wil niet anders dan dat. Afleiding voor haar, dus ik ga erin mee. Haar wens is mn alles maar het valt niet altijd mee. Het sterk zijn is zeer vermoeiend en ook het verdere leven gaat gewoon door.

Gr Vec

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor stoffeltje » Wo 06 Jul 2011 17:06

hoi vec,
wat zwaar deze periode voor jullie allemaal!
een moeilijke vraag,hebben jullie al geregeld hoe je vrouw als zij heengaat het wil hebben?
als dit geregeld is kunnen jullie de laatste tijd samen meer ontspannen doorbrengen.
het is ook voor jou in die periode minder regelen.
zoek ook tussendoor met de kinderen wat afleiding,en praat prop je gevoel niet op!
veel sterkte stoffeltje

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor jada » Wo 06 Jul 2011 22:07

Vec, mijn vader is vorige week overleden en hoewel dit erg is, hij was 68, wil ik het niet vergelijken met jou vrouw. Maar wij waren ook doodmoe en nu merk ik pas hoe moe, ben helemaal leeg. Waar ik wel ontzettend blij om ben nu is dat we zoveel met elkaar en voor hem hebben gedaan. Dit is nu zo waardevol, ik hoef me nooit af te vragen of ik meer had moeten doen, ik heb alles gedaan wat ik kon.

Niets kan je voorbereiden op het echte verlies straks, je denkt dat je het weet maar pas als echt over is dan weet je het pas. Geniet daarom van elke seconde die je nog bij elkaar bent. Maar wel realistisch, ergenissen en irritaties horen daar ook soms bij. Wees daar gewoon eerlijk in. Al die familie en vriendinnen etc lijkt me een hele inbreuk op je privicy en misschien kun je hier een middenweg in vinden, bv dat mensen eerst even bellen zodat je gedoseerd bezoek ontvangt op een moment dat het jou ook goed uitkomt, je houdt het anders niet vol. Hoewel je vrouw natuurlijk het belangrijkst is ben jij ook belangrijk, jij lijd ook mee.

Nogmaals veel sterkte en doe hier gerust je verhaal. Je hoeft je hier nergens voor te schamen.

vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Do 07 Jul 2011 08:14

Bedankt voor jullie lieve reacties! Temeer omdat iedereen met hele wijze raad komt die heel goed is bedoeld, maar velen van hen zij (gelukkig) geen ervaringsdeskundige en weten dus eigenlijk niet waarover zij praten.
Ik heb het er met mn vrouw nog niet over gehad hoe ze het allemaal zou willen hebben; vind dat erg moeilijk en zei waarschijnlijk ook. Toch zullen we eraan moeten geloven vrees ik. Ik begrijp heel goed dat dat rust zal gaan geven. Dat was ook zo toen we de levensverwachting gingen vertellen tegen onze dochters en daarna aan ouders en schoonouders. Vreselijke momenten maar in ieder geval kan je dan je verdriet delen en weet iedereen ervan af.
@Jada: Wat vreselijk dat je je vader op zo een vroege leeftijd heb moeten verliezen. Mijn vader is exact zo oud als jou vader was en ik vind 68 absoluut een veel te jonge leeftijd om te overlijden. Ik kan me je verdriet ook zo goed voorstellen en probeer me iets voor te stellen met hoe je je voelt na die periode. " leeg en moe" zoals jij zegt en dat geloof ik graag.
Normaal ben ik absoluut niet van de internet forums en het lezen en schrijven erin, maar ben erg blij dat ik mijn verhaal kwijt kan en ook jullie verhaal kan horen en lezen. Het is toch belangrijk om dit soort dingen te delen, als is het maar via het internet en anoniem. Fijn dat het bestaat!

Komend weekend gaan we heerlijk een paar dagen naar Drente en laten we even de ellende achter ons. We hebben er echt zin in. Ook de meisjes verheugen zich erop en ook dat is geweldig om te zien: Mijn vrouw kan nog genieten van haar kinderen en gezinnetje!

Groetjes Vec

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor sonjas » Do 07 Jul 2011 09:36

Het Fijne van dit forum is dat iedereen min of meer in hetzelfde schuitje zit..
Wat fijn dat jullie een weekend weg gaan!!! Even samen ergens anders zijn..
Mijn vader had toendertijd ook gevragen wat mijn moeder wilde, daar heeft ze nooit antwoord op gegeven. We wisten wel dat ze gecremeerd wilde worden en een wens was dat één van ons (dochters) iets voor zou lezen. Dat hebben we dus ook gedaan!!
Alvast een heel fijn weekend!!

Gr Sonjas

petra38
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Ma 29 Mei 2006 14:40
Locatie: enkhuizen

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor petra38 » Do 07 Jul 2011 10:45

Ik ben bijna 4 jaar terug mijn man Ronald verloren aan een vorm van weke delen kanker,onze meiden in dezelfde leeftijd als die van jullie.
Ronald is bijna 2 jaar ziek geweest,bij de diagnose al geen hoop meer op beter worden. Ik heb me als Ronald in het ziekenhuis lag voor een kuur vaak afgevraagd hoe het zou wezen als hij er niet meer zou zijn,kan je je niet indenken. Heel in het begin er heel even over gehad wat in het aller ergste geval,daarna ging het leven min of meer "gewoon" door.
Ik heb heel veel aan de naasten groep van SDK gehad,tevens een psycholoog. Ik heb geleerd om naar mijn eigen gevoel te luisteren,ook met de laatste dagen van Ronald. Geen gevoel van had ik nog maar............ Ik denk dat dat het rouwproces iets "makkerlijker" maakt.
Ook steeds eerlijk naar onze dochters geweest,hoe moeilijk dat ook was. Meiden zijn ook bij een psycholoog geweest,en het is nog steeds zo dat Ronald zijn naam geregeld wordt genoemd.
wat kan je verder zeggen? Ik wens jullie heel kracht en sterkte en liefde toe.

Petra

vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Do 07 Jul 2011 11:39

Ik betrek de kinderen er inderdaad wel veel in, al is dat moeilijk. Iets laten voorlezen, tekeningen maken etc. is idd een goed idee.

SDK had ik al wat van gelezen, maar verder nog geen aandacht aan geschonken. Zijn die door het hele land actief? Ook een psycholoog benaderen met namen voor de meisjes vind ik toch wel een prettig idee.
Je eigen gevoel volgen...ik ga er mijn best voor doen iig.

Dank jullie wel voor al je reacties. Geloof me, het helpt al om dit alleen maar op te schrijven!!!

Gr Vec

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor stoffeltje » Do 07 Jul 2011 16:24

hoi vec,
onder "kankerspoken.nl>van het k.w.f. staat veel beschreven voor ouders en ook voor kinderen van deze leeftijd.
ms. de moeite van bekijken waard.
en geniet van deze dagen samen.
ms. een idee om foto"s te maken voor de kinderen later.
sterkte stoffeltje

vec
Lid
Berichten: 6
Lid geworden op: Wo 06 Jul 2011 09:27

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor vec » Zo 10 Jul 2011 23:44

Net terug uit drente. Voordat we vrijdag weggingen nog even een afspraak gehad in het ziekenhuis. De kuur wordt voortgezet; het slaat waarschijnlijk aan! Eindlijk na 5 jaar eens goed nieuws! Het blijft "kortetermijnpolitiek", zoals de dokter zei, maar elke dag langer leven is er eentje. Drente was heerlijk. Wat heeft ze genoten van de kinderen en wat hebben de kinderen genoten van haar (en ik ook!). Het gaat weer goed en daar ben ik blij mee. Dat het maar voor even is, denk ik nu even niet aan!

vec

riaw
Lid
Berichten: 255
Lid geworden op: Zo 12 Sep 2010 19:48

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor riaw » Ma 11 Jul 2011 15:45

Wat fijn Vec dat jullie een prettige tijd gehad hebben in Drente,en dat de kuur aanslaat,nog even wat extra tijd om van elkaar te genieten,probeer er het beste van te maken,ik heb respect voor jou hoe jij hier mee omgaat.

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor jada » Ma 11 Jul 2011 17:37

Hoi Vic,

Geweldig fijn dat jullie zo'n goed weekend hebben gehad, laten er nog velen volgen!. En fijn eindelijk positief nieuws. Gek he hoe je grenzen bijstelt. Eerst wil je alleen maar genezing en als blijkt dat dat niet mogelijk is dan ben je al dolblij met elke dag extra. Geniet inderdaad gewoon van elke goeie dag of er geen slecht meer zullen komen.

Veel sterkte weer verder.

.vec
Lid
Berichten: 22
Lid geworden op: Wo 13 Jul 2011 11:49

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor .vec » Wo 13 Jul 2011 20:19

Vandaag weer plotselinge ziekenhuisopname! Weer veel vocht achter de longen, zodat er een operatie (plakken) nodig is om dat te gaan voorkomen. De chemo wordt nu uitgesteld en misschien toch wel helemaal niet meer gedaan Dat wordt later beslist. Niks, geen enkele dag, is nog te plannen. Ik heb zojuist mijn hobby opgezegd (gaat 2 avonden en een zondag aan op)om er zo nog meer voor mn gezin te zijn. Ik zit dit met tranen in mn ogen te schrijven. Niks is meer leuk, niks is er meer te ondernemen, alleen maar ellende. Ik word er zelf ook depressief van!

Vec

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor jada » Wo 13 Jul 2011 21:37

Ach Vec wat een narigheid nou weer, eerst zo blij en dan gelijk weer een nekslag. Lijkt wel kenmerkend voor deze rotziekte, iemand een beetje hoop geven en dan allebei je benen onder je wegslaan. Wij hebben hier ook in gezeten. Een paar dagen blij en dan weer een klap en dan dubbel verdrietig. Op een gegeven moment went het haast en wordt je gewoon een soort afgestompt. Mijn vader kreeg de laatste weken van zijn leven enkele tia's en kon zijn arm niet meer bewegen. Normaal zou je naar het ziekenhuis racen maar nu neem je het er gewoon weer bij als zijnde een complicatie waar toch niets aan valt te doen. Zelfs toen hij uiteindelijk een beroerte kreeg schrokken we haast niet meer, je raakt gewoon imuum voor de ellendige complicaties.

Tijdens de ziekte en lijdensweg van iemand waar je zoveel van houdt staat inderdaad je eigen leven ook op de rem. Je kunt niets meer afspreken, niets is meer zeker en je wordt daar inderdaad zelf ook depressief van. Toen mijn vader ziek werd heb ik mijn werk (eigen zaak) beperkt tot het hoognodige en bij elke afspraak die ik maakte zei ik erbij onder voorbehoud, zo is het enigszins vol te houden, je rekent dus gewoon elke keer op het ergste en dan valt het soms weer mee en heb je weer een paar goede dagen of weken. Overigens was het bij ons nog anders omdat wij ook weer gewoon naar huis gingen naar ons gezin, jij zit er natuurlijk dag en nacht middenin en kunt helemaal niet weg.

Heel erg veel sterkte, ik leef met je mee.

Liefs Jada

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor liddy » Wo 13 Jul 2011 21:39

Probeer jezelf voor te houden op dit moment wordt de chemo alleen uitgesteld.
Dat is de stand van vandaag.
Wat jammer dat je geen tijd meer hebt voor je hobby. Je kringetje wordt zo wel erg klein.
Is het een idee om op de avonden dat je naar de hobby ging, samen een spel te spelen of iets te doen wat er normaal bij inschiet.
En zo van die avonden toch iets speciaals te maken. Iets te doen wat jullie allemaal leuk vinden al is het maar pinda's pellen.
Wat mij hielp waren gesprekken bij de huisarts. Even mezelf uit kunnen spreken, zonder dat mijn man erbij was (hij wist wel van de gesprekken),
vragen kunnen stellen over hoe ik in het proces stond. Zoek een uitlaatplek, schrijf en laat je emoties komen, geef je emoties de ruimte om je daarna weer te herpakken en door te gaan.
Haal op tijd zorg in huis, zodat je niet het hele huishouden er ook nog eens bij krijgt.
Sommige vrienden wilden per se iets voor me doen en brachten af en toe eten mee. Vers gekookt of ingevroren. Ik was daar enorm mee geholpen.
Af en toe kwam een buurvrouw bij mijn slapende man zitten, zodat ik naar de fysiotherapie kon of zonder te haasten een boodschap kon doen.
Praat, schrijf, uit jezelf. Dat helpt.

.vec
Lid
Berichten: 22
Lid geworden op: Wo 13 Jul 2011 11:49

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor .vec » Do 14 Jul 2011 09:21

Al jullie reacties helpen mij zo geweldig! Al is het "anoniem", het gevoel dat er mensen zijn die helaas hetzelfde voelen of hebben gevoeld en dit ook delen voelt goed.
Het is absoluut niet de bedoeling dat ik zielig wil gaan zitten te doen omdat ik mezelf moet wegcijferen, maar mn kringetje wordt nu idd wel erg klein. Mn werkgever is echt top en ik krijg van hem alle vrijheid om mn zaakjes te regelen en thuis te zijn wanneer ik wil. Ik voel me er een beetje schuldig over. Ben in de 23 jaar dat ik daar werk slechts een paar weken ziek geweest en ben gewoon plichtsgetrouw.
Daarbuiten hou ik van mn werk en kan daar graag zijn. Ook praat ik er veel en heb veel fijne begripvolle collega's. Het voelt meer als een uitje dan naar het werk gaan. Gek eigenlijk als ik dit zo opschrijf...
De dagen en avonden die ik niet meer aan mn hobby kan besteden ga ik idd besteden aan dingen die we leuk vinden, een prima idee. Mn kinderen zijn helemaal weg van spelletjes (kaarten, monopoly etc.)
dus dat ga ik zeker met ze doen!

Het gevoel dat de tegenslagen voelen als gewoon, het afgestompte gevoel van : "wat maakt het allemaal nog uit, 1 tumor meer of minder, 1 klacht meer of minder", herken ik volledig
en is eigenlijk vreselijk als je daar over nadenkt, maar wel heel begrijpelijk.
Mn vrouw heeft precies hetzelfde hoor. Het interesseert haar niet meer zo wat er aan de hand is, als de kwaliteit van leven nog maar draaglijk is.
Ook heb ik besloten vanaf nu geen plannen meer te maken vwb vakanties, weekendjes weg etc, maar daar mee te wachten tot het allerlaatste moment en dan te gaan. Dit voorkomt teleurstellingen.
Vooral bij de kinderen, waar ik het het ergst voor vind. Ze gedragen zich zo lief en voelen dondersgoed aan wat er aan de hand is.

Gr vec

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor liddy » Do 14 Jul 2011 11:27

Blijf zo lang mogelijk naar het werk te gaan, al is het maar een uurtje. Even er tussenuit. Maakt niet uit of je dan werkt of niet, even je verstand op iets anders richten.
Even het gevoel hebben dat het leven normaal doorgaat, even afleiding, o zo herkenbaar.
Juist door je plichtsgetrouwheid is je werkgever zo flexibel naar jou toe. Wat je zaait, zul je oogsten.
Dus weg met dat schuldgevoel, het is echt niet nodig.

.vec
Lid
Berichten: 22
Lid geworden op: Wo 13 Jul 2011 11:49

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor .vec » Do 21 Jul 2011 12:53

Wat ik me eigenlijk afvraag is of er mensen zijn die dingen hetzelfde ervaren als ik. Zoals de hordes visite, telefoontjes en gesprekken die alleen maar gaan over medicijnen en nog eens medicijnen,
het ziekteverloop, ziektebeeld etc. en dat avond na avond, week in week uit, schoonouders die dagen achtereen blijven hangen (en soms ook slapen omdat we iets verder weg wonen).
Ik voel me onderhand een vreemde in mn eigen huis, kan niet doen waar ik zin in heb, kan niet kijken naar wat ik wil zien op TV, kan niet zappen, kan niet mijn telefoontjes plegen die ik graag zou willen etc.
Natuurlijk kan ik iedereen de deur wijzen, maar dat wil ik mn vrouw niet aandoen. Let wel: mn schoonouders zijn geen slechte mensen, maar ik heb het momenteel al moeilijk genoeg met mijzelf
en als er dan ook nog mensen in huis zijn die om je heen drentelen, in je kasten zitten etc,.dan wordt me dat echt teveel. Ik snap best dat ook zij bij dr dochter willen zijn zolang het nog kan,
maar dit gaat echt te ver. Ruzie is het laatste wat ik wil, uit respect voor mn vrouw. Ook mn schoonouders verdienen dit niet want het zijn in beginsel gewoon fijne mensen, maar waar blijf ik in het hele verhaal??:(
Ik hink dan ook elke keer op 2 gedachten: de confrontatie aangaan met alle nare gevolgen van dien, of maar slikken en doorbijten. Vervelend dat dit er nog eens bijkomt!
Nogmaals: ik wil absoluut geen ruzie, dat is voor niemand goed en ik zou er achteraf nare gevoelens aan overhouden. Doorbijten dan maar en af en toe wegvluchten.....
Oh wat verlang ik naar rust, vakantie( al 3 jaar achtereen niet gehad, alleen zijn met mn kinderen en hopelijk mn vrouw als ze dat nog zou kunnen, maar zelfs de hoek van de straat is een kwelling voor haar,
dus dat is een utopie. Als ik wel eens zit weg te dromen wenste ik mezelf op een heerlijk tropisch eiland. Ook zou ik dan wel willen vluchten, maar terug in de realiteit is dat natuurlijk geen optie.
Geen haar op mn hoofd die eraan denkt mn kinderen alleen te laten of mn vrouw in de steek te laten. Ik schreef al eerder: mn werk is mn uitje en daar moet ik het mee doen.
Ik zal blij zijn als de zomer erop zit, de caravans uit de straat zijn en iedereen terug is van vakantie. Ik ben niet gauw jaloers, maar alle verhalen hierover brengen bij mij enige jaloezie teweeg. "Jullie wel, wij niet"!
ik heb dat nooit gehad, ben nooit jaloers geweest, maar nu.....
Ik heb weer even mn hart kunnen luchten, wat het fijne is aan dit forum. Hulde voor de webmasters trouwens! Al die rotverhalen aanhoren en bij alles nog een reactie geven ook! Ik bewonder jullie!

Gr Vec

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor liddy » Do 21 Jul 2011 15:17

Kijk eens op http://www.roparun.nl/roparun-vakantiebungalows.html, wellicht is dat iets voor jullie tussen of weten zij je verder te verwijzen.
En is er toch iets mogelijk voor jullie.
Wat je schoonouders betreft, het is niet goed als zij al het contact met hun eigen wereld thuis verliezen, daar moeten ze straks toch naar terug.
Hoe langer je de situatie met de je schoonouders laat voortduren, hoe meer je de kans loopt dat er een uitbarsting komt die je niet wilt.
Je hebt geen andere keuze dan het gesprek met hen aangaan. Vraag hun hulp om je te helpen. Je kinderen hebben geen vakantie zo.
Is het mogelijk dat je kinderen bij hen in hun huis een paar dagen/weekje gaan logeren? Dan kun jij even bijkomen.
Is het mogelijk dat jij met je kinderen twee dagen erop uit gaat en je schoonouders voor je vrouw zorgen?
Als dit lukt, is het wellicht mogelijk het gesprek met hen aan te gaan dat ze zelf ook af en toe de zorg onderbreken.
Neem a.ub. jezelf serieus, want je hebt nog zo'n weg te gaan.
Door nu het gesprek aan te gaan, kun je het tactvol doen. En wordt het geen buigen of barsten.
Het zou kunnen dat jouw schoonouders het gevoel hebben dat ze jou in de steek laten als ze weggaan.
En weten ze niet hoe ze dit kunnen bespreken met jou.
Ook dat zou kunnen.

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor sonjas » Do 21 Jul 2011 16:15

In het geval van mijn vader herken ik wel veel ja, heel de dag door koffie zetten, bloemen in vazen zetten, boodschappen doen en de telefoon aannemen.
Als één van ons de vaatvasser een keer leegmaakte was hij ook nog eens alles kwijt omdat het anders stond.
Eén van mijn zussen heeft een keer gewassen en toen waren de witte shirts ineens roze... :wink: Je krijgt het er allemaal bij..
Die periode dat mijn moeder niet meer uit bed kwam heeft maar ruim 1,5 maand geduurd, voor die tijd probeerde ze zelf ook nog het één en ander te doen.
Misschien dat je het eens van de andere kant kan bekijken.. Nu heb je de drukte, aandacht en de aanloop, maar als ik nu naar onze thuissituatie kijk is dat na een maand al véél minder.
Dan maakt alles plaats voor leegte en eenzaamheid.. Snap je wat ik bedoel?

Heel veel sterkte in deze hectische tijd!!
Gr Sonjas

riaw
Lid
Berichten: 255
Lid geworden op: Zo 12 Sep 2010 19:48

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor riaw » Za 23 Jul 2011 19:15

Helaas herken ik helemaal niets,maar zou dat ook niet willen,soms voel ik mij erg eenzaam omdat niemand eens langs komt voor een praatje en ben ik erg blij met dit forum,en het is zeker niet zo dat ik alleen maar praat over mijn ziekte of medicijnen.

Maar ik begrijp jou best dat dit gewoon te veel wordt,en lijkt me de mogelijkheden die Liddy aandraagt zo gek nog niet,zo zou je wel wat rust kunnen krijgen.
En ook voor de kinderen zou dat wat afleiding geven.

.vec
Lid
Berichten: 22
Lid geworden op: Wo 13 Jul 2011 11:49

Re: Mijn vrouw heeft niet lang meer te leven

Berichtdoor .vec » Di 26 Jul 2011 08:46

Nou, de kogel is door de kerk. Afgelopen vrijdag is het geescaleerd en heb ik aangegeven dat ik geen rpijs meer stel op alle logeerpartijen in mn huis. Dat ik er ook nog ben en dat ik op visite ben in mn eigen huis. Mn vrouw emotioneel en boos op mij, schoonouders verdrietig en teleurgesteld; begrepen er niks van. Het moet dan maar. Ik ben er ook nog en als ik het zo door laat gaan sneeuw ik helemaal onder. Mijn eigen gezondheid gaat er ook onder lijden (zal daar niet over uitwijden), dus dit was de enige remedie. Het was al niet gezellig meer om naar huis te rijden na het werk , maar nu was het met het vooruitzicht op weer een logeerpartij gewoon een kwelling; ik had niet eens zin meer om thuis te komen.
Heeeeeell vervelend dat dit er allemaal nog eens bovenop komt. Ik hoop dat ik de goede beslissing heb genomen door het aan te kaarten.

Vec


Terug naar “Lotgenoten oproepen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten