Mijn man heeft maagkanker

[sylviavm]

Ook wij zijn helaas geconfronteerd met de diagnose maagkanker. Dit kwam naar boven toen mijn man begon te hoesten. In 1e instantie zei de huisarts dat dit een verwaarloosde longontsteking was.
Na 2 antibioticakuren heb ik mijn man op zondag 26 september naar het ziekenhuis gebracht. Daar hebben ze een drain geplaatst en zag ik veel meewarige gezichten van het verplegend personeel.
Hij werd opgenomen en 2 dagen later kregen we de verpletterende uitslag: maagkanker met uitzaaiingen, geen genezing mogelijk uitsluitend palliatieve behandeling, met een levensverwachting van 1/2 tot 1 1/2 jaar. Hoe is dit nu mogelijk!!!
Inmiddels is de eerste kuur voorbij en moest mijn man helaas afgelopen weekend met spoed terug naar het ziekenhuis. Het vocht was weer terug. weer een drain, weer 4 1/2 liter er uit en deze week een nieuwe poging tot plakken.
Daarnaast moet hij de rest van het jaar fulltime kuren en dan nog steeds geen zekerheid dat het aanslaat.
Onze dochter van 9 kan het niet begrijpen (en wij trouwens ook niet).
Nu lees ik op het internet vaak de naam van prof. Vogl en dat dit echt een fenomeen zou zijn op het gebied van maag-, lever- en darmkanker.
Kan iemand mij vertellen en of dit ook zo is en wat ik moet doen om deze man te benaderen. Ik ben namenlijk helemaal nog niet van plan om afscheid te gaan moeten nemen van mijn man!

[liddy]

Wat verschrikkelijk voor jullie.
Enige informatie over Dr. Vogl kun je vinden in de volgende link
forum/Alternatieven - klokkenluiders - In de maling genomen?/Alternatieven besproken.
Hier lees je enkele ervaringen met Dr. Vogl.
De meningen zijn nogal verdeeld.
Hoe moeilijk het ook is, bespreek nu met je man wat zijn wensen zijn. Dan heb je dat achter de rug en kun je je helemaal richten op de toekomst.
Het praat nu makkelijker, omdat het nog niet reëel is.
Hopelijk slaan de kuren gaan.

[ron de lauw]

verschrikkelijk om dit te moeten lezen.
Leef echt met jullie mee en wenst jullie vanaf hier HEEL HEEL veel sterkte.
Ik zelf heb 23aug een maagperforatie gehad door een maagzweer en 6 weken later tijdens een na controle zelf ook te horen gekregen dat ik maagkanker heb.
Allemaal zo onwerkelijk dat het net is of je een droom leeft en dat je elk moment waker kan worden.
Ook wij hebben kleine kindere (5 en 6) die er niks van snappen.
Weet niet wat ik moet zeggen hier zijn verder geen woorden voor.
Wens jullie heel veel sterkte en kracht.

ron de lauw

[sylviavm]

vandaag hebben de specialisten dan toch besloten dat mijn man opnieuw geplakt moest worden, en gelukkig is dit (in tegenstelling tot de vorige keer) goed gegaan. ze hebben nu de kraan van de drain weer open gezet om te zien of er nog vocht uitkomt. indien dit niet zo is, kan de drain er morgen uit en naar alle waarschijnlijkheid kan er dan donderdag worden gestart met de chemo. mijn grootste zorg is dat hij nu de komende 5 weken gewoon zichzelf niet kan zijn door de continue kuur (geen rustdagen meer) en dat dan uiteindelijk het zwaard van damocles alsnog valt. hoe kun je nu van elkaar genieten als op ieder moment het doek dreigt te vallen? ik weet niet goed hoe ik de dingen moet oppakken en kan eigenlijk alleen maar denken aan de tijd dat ik met onze dochter achterblijf en alles alleen moet doen. dit is toch niet iets waarvoor je kiest en ik wil het ook niet. het is zo oneerlijk!!!
op dit moment is hij er ook nog niet klaar voor om over zijn wensen te praten want dat wil hij nog niet, en dan al helemaal niet over de zakelijke kant van het verhaal. we hebben samen een prachtig huis gekocht, ik kan hier toch zometeen niet blijven wonen, ik doe geen oog dicht!
ik ben bang dat er zometeen ontzettend veel op me af gaat komen en dat ik dat niet trek. ook onze dochter heeft haar aandacht nodig en mijn man overigens ook. het lijkt wel of zo'n diagnose de volledige gezinsdynamiek overhoop gooit en dan verwacht men maar dat je weer de draad oppakt en verder gaat. voor mijn gevoel sta ik op een vuilnisbelt en ik heb geen bezem.

[caritas]

Hoe is het nu, een half jaar later?