Hoe lang dit lijden....

Ben je op zoek naar een lotgenoot?
Dan kun je hier een oproep plaatsen.
Woepie
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Za 27 Feb 2010 22:32

Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor Woepie » Zo 28 Feb 2010 21:59

Kort situatie.
- Moeder 67 jaar jong en gezond in het leven. Heeft haar grote huis in onderhoud, elke vrijdag 7 km. aan het nordic walken en daarnaast graag het land in fotograferen.
Wij: 2 dochters(kleine zus en grote zus).

-6 weken geleden moeder betablokkers wegens hoge bloeddruk.
- Paar dagen later moeder klaagt over diarree en vermoeidheid en wil stoppen met medicatie.
- Huisarts gevraagd en die zegt ja hoor zonder afbouwen mag je stoppen dus moeder doet dat. (met in haar achterhoofd volgens mij mag dat niet maar oke huisarts zegt het...)
- Eerste 3 dagen na stoppen zeurderig gevoel in armen en benen, geen diarree meer dacht ik. Wel extreme vermoeidheid.
- 3 weken geleden een huilende moeder aan de telefoon (? 5 dagen na stoppen beta) of ik zo wil komen want ze moet zo even naar huisartsenpost.
Wat is er dan ? ja bang voor beroerte want ze denkt dat de bloeddruk veel te hoog is.
Ook slaapt ze niet meer want elke keer als ze in slaap valt, trilt haar been haar heel raar weer wakker. Ook koud in been en arm.
- Bij huisartsenpost geen hoge bloeddruk, waarschijnlijk last van afkickverschijnselen beta. Gaat wel weer over.
- Dagen erop moeder doet veel op de bank liggen, kan niet slapen maar is doodmoe. Last arm en been nog steeds en belt iemand anders als ze gaat douchen want ze is zelf bang dat ze wegvalt zo rot voelt ze zich (en onze moeder vraagt echt nooit om hulp, geëmancipeerde zelfstandige en is ook nooit ziek. !!
- Vertrouwen huisarts is inmiddels weg en toch nog verwijsbrief geregeld voor internist.

- Donderdag erop naar internist 's morgens en ziet er goed uit. Waarschijnlijk inderdaad afkickverschijnselen.
- Lekker weer naar huis en met 3 weken moeten we weer komen.
- Dezelfde middag nog telefoon, ambulance komt er nu aan, want het is niet goed. vlekjes op de lever en het hart is niet goed.

Opname ziekenhuis en onderzoeken.
De onderzoeken weet ik precies niet meer, zus wel, maar na ongeveer 2 weken veel uitslagen.
-Redelijke grote vlekken lever, hersenen en hersenpan, kleine vlekje long, vlekje borst, oksel lymfeklier.

In deze 2 weken zien we moeder elke dag meer achteruitgaan en de laatste dagen af en toe lichtelijk in de war.
Van een patiënt die zelf nog lopend naar de w.c. gaat, verandert ze in een patiënt die niet meer zelfstandig uit bed kan komen.
Die eerst nog gewoon drinken drinkt en het later uit een tuitbeker krijgt.
die een dronkemansloop heeft en af en toe naast de papagaai grijpt.

De laatste week 5 bestralingen (radiotherapie van de hersenen gekregen en na die tijd heeft ze erg pijn aan haar hoofd.
na deze 5 bestralingen weer gesprek arts (die zeggen echt niet veel... zie topic vragen we weten het even niet meer...)
Mag mevrouw naar huis !!!?????
-Naar huis, ze kan zichzelf niet redden dat is niet te doen zeggen wij dochters. We willen hospice.(artsen willen helaas geen tijd zeggen behalve in een eerdere gesprek reken maar een klein half jaar te leven)
Nee zegt transver dan doen we verzorgingstehuis.:(
Oke redelijke tussenoplossing en als jullie zeggen dat het kan ?? Ons gevoel zegt van niet.

-Sinds 2 dagen in verzorgingstehuis, en nu aanstaande donderdag wordt ze pas overgezet naar longarts, want heel waarschijnlijk is de primaire tumor in de long.
De longarts gaat dan kijken of ze nog chemo kan krijgen. Ze hebben namelijk een wachttijd tussen bestraling en chemo om te kijken of ze nog gaat aansterken van de bestraling.

-Intussen zien we per dag haar achteruit gaan.
Ze drinkt nu uit een rietje 1200 cc. per dag, eten wordt er weer overgegeven, Heeft sinds vandaag droge lippen.
Raakt elke dag af en toe iets meer de weg kwijt.
Kan niet meer uit bed komen en wordt op de rolstoelpot gezet.
Hier zit ze dan ook niet op maar hangt ze echt in.

We moeten haar nu ondersteunen als ze gaat zitten en haar helpen het drinken naar haar mond te brengen.
Vaak nog wel heel helder het verstand erbij maar zoals vandaag was opvallend dat ze heel langzaam aan het praten was.
Ikzelf denk dat ze stervende is maar we hebben eigenlijk geen enkel idee en huisarts zien we pas maandag (zie weer andere topic.)

Momenteel krijgt ze dacht ik nog een soort afbouwene medicijn maar geen idee wat.

Kan iemand ons even uit de brand helpen en zeggen dat ik ongelijk heb ?
Of ja je ziet het wel goed en bereid je maar voor.
Of deze diagnose en zo hebben we ook gehad en toen alsnog wel chemo.
We weten het gewoon allemaal even niet meer.

- ik heb alles proberen zoveel mogelijk duidelijk op te schrijven en als er nog aanvullingen zijn doet mijn grote zus het nog op het verhaal.

Wie kent dit ????

Bedankt alvast groeten kleine zus.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor liddy » Zo 28 Feb 2010 23:02

Het ziet er inderdaad uit dat het een snel verloop gaat krijgen.
Echter als de dokter daar geen duidelijk antwoord op heeft, dan is er, helaas ik zou het zo graag anders voor je willen,
hier niemand die je kan vertellen hoe het gaat lopen.
Afgaand op wat je schrijft is jullie moeder beter al in een verpleeghuis, ziekenhuis of hospice.
Het is de vraag in hoeverre de functies van de hersenen in de verdrukking komen.
Dat zou een verklaring kunnen zijn voor de snelle verslechtering in het eten, lopen en praten.
Het is zo moeilijk te zeggen hoe het zijn verloop gaat krijgen, dat is enkel in heel grote lijnen te zeggen.
En bij iedereen loopt het dan nog anders. Dit heeft met leeftijd, algehele gezondheid, vermogen tot vechten enz. te maken.
Ik mag zo hopen dat het contact met de huisarts morgen tot een opening leidt.
Zodat jullie weer het gevoel krijgen dat jullie moeder de zorg krijgt die ze nodig heeft.
Heel veel sterkte.

Woepie
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Za 27 Feb 2010 22:32

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor Woepie » Zo 28 Feb 2010 23:07

Hoi liddy,
Super weer een reactie dank je wel.
We waren inderdaad ook al zover van het is bij een ieder anders.
Ja we hopen dat deze huisarts de zorg van ons over gaat nemen want het begint slopend tw worden vooral het idee dat ze in verzorgingstehuis niet goed ligt.

Kun je misschien wel vertellen hoe het verloop zal gaan in grote lijnen we hebben namelijk ook geen enkel idee , en wat we moeten verwachten en kan het niet allemaal zo snel vinden op internet.
Super in ieder geval al deze voorgaande reactie

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor liddy » Zo 28 Feb 2010 23:21

Nee, helaas kan ik dat nog niet, dat hangt af van het verloop.
Ligt het accent op de hersenen, ligt het accent op de lever, de longen?
Het is echt nog te vroeg om daar iets over te zeggen.
Wel is het zo dat bij een accent op de lever, ze langzaam in een coma zal zakken.
Bij een accent op de longen, ontstaat er een steeds lager bewustzijn omdat de hersenen steeds minder zuurstof krijgen.
Bij een accent in de hersenen kan er bijv. een epileptische aanval ontstaan.
Wie weet is het het hart wat een infarct krijgt waar ze niet uitkomt.
Nogmaals, het is nog te vroeg.
Probeer toch een beetje te slapen. En bedenk dat als je in bed ligt en niet kunt slapen, in ieder geval je lichaam even rust krijgt.
Piekeren helpt niet, zeg ik heel gemakkelijk, terwijl ik weet (uit eigen ervaring) hoe moeilijk dat is in deze situatie.
Succes morgen.

Woepie
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Za 27 Feb 2010 22:32

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor Woepie » Zo 28 Feb 2010 23:32

Slapen wat is dat? :oops:
Nee zal inderdaad wel even moeten.
Moeilijk hoor deze situatie hoop inderdaad dat morgen wat herlderheid voor ons brengt.
Want nu is het vechten van ons tegen de hele wereld en is ook niet een lekker gevoel. Niet iemand erbij die er nuchter zonder gevoelens tegen aan kan kijken:(
En lekker kan relativeren alhoewel doe ik meestal wel maar soms is het moeilijk uitschakelen.
wil je ons (zus leest ook mee en mailt me elke keer....weer een reactie :)) misschien ook je verhhaal vertellen omdat je schrijft helaas uit ervaring. ben te moe om op je naam te zoeken in forum
\groetjes alida

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor liddy » Zo 28 Feb 2010 23:49

Mijn man had last van een verkoudheid die maar niet over ging, hij moest veel hoesten.
Na 14 dagen naar de huisarts, antibioticakuur en toen die niet hielp longfoto's maken.
Daarop volgde gelijk uitgebreid onderzoek en na drie weken kregen we te horen dat hij ongeneeslijke longkanker had.
Levensverwachting een paar maanden, misschien meer, misschien minder.
Hij reageerde ook goed op de chemo. Hierdoor voelde hij zich beter.
Dat mijn man nog 7 maanden geleefd heeft nadat duidelijk was wat hij had, wil helaas niets zeggen over de tijd die jullie moeder nog heeft.
Wij hebben gelijk plannen gemaakt.
Dus gelijk de begrafenis geregeld. Mijn man heeft zelf een plek uitgezocht op de begraafplaats.
Het gaf zo'n rust toen dat allemaal geregeld was.
Ook een goed gesprek met zijn en mijn werkgever.
Naar de notaris gegaan, getrouwd en zes weken op vakantie bij familie in Zuid-Afrika. Daarna werd het steeds minder.
Leef bij de dag niet meer, niet minder.

Zelf heb ik het geluk gehad dat bij mij in 2003 eierstokkanker in een vroeg stadium is ontdekt.
Daardoor kan ik hier actief zijn.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor stoffeltje » Ma 01 Mar 2010 13:45

hoi woepie,
het is idd moeilijk te zeggen wat het verloop is ,sluit me bij liddy aan.
probeer duidelijke vragen te stellen aan de arts.
en kenbaar te maken waar jullie denken dat je moeder af is.
het is ook veel tegelijk in korte tijd wat jullie te voorduren hebben.
probeer ook rustmomenten en slaap voor jezelf in te lassen.
en praat erover met iemand waar je ook je gevoel bij kunt uiten.
het is ook niet niks ,het is je moeder.
bij mij is mijn broer overleden aan kanker.
blijf contact houden met en bij je moeder.
wat ook prettig voor jezelf is bv. een boswandeling maken,dit wil ook ontspannen.
veel sterkte stoffel. :wink:

Woepie
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Za 27 Feb 2010 22:32

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor Woepie » Zo 14 Mar 2010 22:16

De cirkel is rond.

Lieve ****,

Er is een tijd van komen en gaan.
Een tijd van kommer en kwel.
Een tijd van wonder en verwonder.
Een tijd van lief en leed.

Maar **** 1 ding is zeker.
Je was er voor ons ALTIJD.

Liefde **** zo rond als de cirkel is.
Zo rond was jij ,de cirkel in ons bestaan.
Een cirkel o verwonder moest blijven bestaan.

Beide dochters hadden hun cirkel rond.
Voor jouw was het tijd om je eigen cirkel weer rond te krijgen.
De tijd was er om naar onze papa te gaan.

Een cirkel zal altijd bij ons blijven, en zo dus ook JIJ.
We zullen je allemaal verschrikkelijk missen.
Maar de cirkel zal blijven.
Een rondheid in ons bestaan.

Heden verleden een cirkel ook weer.
Cirkel een foto, cirkel een gedicht.
O lieve **** herinneren zullen we je gezicht.
Cirkel in ons bestaan.

Liefs voor je van je jongste dochter.
*****......Hou van je. !!(maar dat weet je wel.)

Helaas na een zeer kortdurende ziekte heeft onze moeder op 12 Maart 2010 afscheid van ons moeten nemen, door ons los te laten.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor liddy » Zo 14 Mar 2010 22:26

Van harte gecondoleerd.
Wat is het snel gegaan bij je moeder.
Ook jij wilde je moeder niet verliezen en toch zal het waarschijnlijk een opluchting
voor je zijn dat het niet langer geduurd heeft.
Laat je emoties komen, wegduwen heeft geen zin, ze moeten er toch uit.
Het zullen rare dagen worden die komen, heel onwerkelijk.
Heel veel sterkte voor de begrafenis/crematie en de vooral ook in de tijd daarna.

Woepie
Lid
Berichten: 7
Lid geworden op: Za 27 Feb 2010 22:32

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor Woepie » Zo 14 Mar 2010 22:32

Dank je liddy,
We hadden veel aan je op het moment dat er veel vragen waren in ons hoofd.
het is erg snel gegaan allemaal en gelukkig heeft ze de laatste dagen mogen zijn in het gasthuis in Groningen.
Bewondering voor de rust waar we daar hebben weg mogen pakken.
Deze tijd leven we per dag petr uur per minuut geen tijd voor verdriet geen tijd voor...
Een gemis WEL mega groot....

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Hoe lang dit lijden....

Berichtdoor stoffeltje » Ma 15 Mar 2010 10:52

hallo woepie ,
alsnog van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder.
en veel sterkte in de komende periode.
ze heeft nu rust en geen pijn meer .

zoals je dit zo mooi beschreef de circel is rond.
al doet dit pijn en verdriet.
hou haar in je hart bij je,alle mooie momenten en gevoelens.

nu komt voor jullie het verwerken ,uit het goed ,praat ,huil.
veel sterkte en kracht met de begrafenis/crematie van jullie moeder.
stoffeltje..


Terug naar “Lotgenoten oproepen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten