Pagina 1 van 1

't leek altijd zo ver weg...

Geplaatst: Di 04 Jan 2005 11:06
door juultje
Totdat mijn vader me gister vertelde dat er darmkanker bij hem geconstateerd is. :cry:

Mijn en vooral zijn wereld staan helemaal op z'n kop. Wat moet er nu gebeuren, het enige waar ik op hoop, is dat we er op tijd bij zijn. Zodat er een grote kans op genezing is. Hij is nog hartstikke jong, hij wordt deze maand 53.

Waarom nou hij? Hij heeft al zoveel mee moeten maken in zijn leven. Hij is blind, heeft polio, hierdoor kan hij niet ver meer lopen en dergelijke en hij heeft dan ook en rolstoel.

Zijn grote vriend, z'n blindengeleidehond heeft hij vlak voor de kerst moeten afstaan aan een pleeggezin, omdat hij niet meer in staat was om met de hond te lopen. Het allerliefste had hij hem gehouden, maar dat was helaas onmogelijk.

Heel fijn zou ik het vinden om in contact te komen met mensen die een soortgelijke situatie hebben, een ouder met kanker.

Alvast bedankt.

Heel veel liefs Juultje

Geplaatst: Vr 21 Jan 2005 12:56
door hoi meis
ik weet hoe je je voelt mijn vader is in 2002 aan kanker overleden toen was ik negentien hij werd 56 het is allemaal zo oneerlijk zoveel criminelen in de gevangenis en toch gaan de goed altijd eerst meid. ik kan het ook niet bevatten hoor heb zelfs een hulpgroep opgezet daar kan iedereen met zon ervaringen zijn verhaal kwijt en stuen krijgen van lotgenoten als je lid wilt worden mail me maar even groetjes x jose
joseetje_20@hotmail.com

Geplaatst: Za 23 Jul 2005 18:25
door miep
Hoi Juultje,
Ook ik ben ( helaas) een lotgenoot van een ouder met kanker.
M'n mam is 52 jr en vecht tegen longkanker met uitzaaíngen...
We blijven natuurlijk vechten maar we moesten er ernstig
rekening mee houden dat t een kwestie van mnd kán zijn....

Jouw mail is ongeveer 7 mnd geleden geschreven... hoe is t nu??


Heel veel kracht en sterkte

Liefs Miep!!!