gisteren diagnose alvleesklierkanker bij mijn vader

[nicky-30]

ik zal me voorstellen.ben nicole en heb gisteren het verschrikkelijke nieuws gehoord dat mijn vader alvleesklierkanker heeft.we zijn er kapot van helemaal omdat mijn vader niet had verwacht dat er iets ergs was.hij dacht eerder aan een ontsteking aan de darmen.hij werd met geelzucht binnen gebracht en na buikecho en scan werd hij direkt opgenomen.ze hebben hem hooguit een paar maanden gegeven en er zit al vocht in buikwand.
mijn vader is zo verdrietig.hij wil nog niet weg en helemaal voor mijn 8 jarige autistische zoontje gaat dit een klap worden.mijn vader was de enige die hem echt begreep en aankon.hij en wij weten ons ook geen raad ermee.hopenlijk krijg ik andere ervaringsverhalen van mensen zodat ik de verwachtingen een beetje heb wat ons te wachten staat en het op deze manier beter een plekje kan geven en aan de kinderen uit kan gaan leggen wat er met opa aan de hand is.
met dit verdriet wat zo onverwachts kwam is moeilijk om te gaan.de artsen zeggen dat hij het al zeker 1 a 2 jaar heeft gezien de grootte en de uitzaaiingen.
tevens wil ik iedereen die dit grote verdriet ook meemaakt of mee gemaakt heeft een hart onder de riem steken en heel veel sterkte wensen.
ik hoop dat ik andere mensen ook tot steun kan zijn al wet ik op dit moment niet hoe.tevens heb ik op mijn 28e de diagnose ms gekregen zodat dit een extreem harde klap op mijn lichamelijke toestand is geweest.

veel liefs nicole

[liddy]

Wat verschrikkelijk nieuws voor jou en je familie.
Probeer de tijd die je nog hebt om ondanks alles toch nog mooie herinneringen te maken.
Heel veel sterkte.

[nicky-30]

heel erg bedankt voor je lieve berichtje.dat doet me goed.
in welke zin heb jij te maken gehad met alvleesklierkanker?zelf of fam?

liefs nicole

[liddy]

Bedankt voor je compliment.

Mijn ervaringen betreffen longkanker van mijn partners.
Zelf ben ik geopereerd voor eierstokkanker.
Het gaat goed met me.
Wel veel last van de bijwerkingen van de operatie van 5 jaar geleden.
Toch staat dat in schril contrast met jouw verhaal.

Veel sterkte met het wachten op de uitslag op maandag.

[nicky-30]

ieve liddy.

wat is het fijn dat er zulke lieve mensen zoals jij bestaan.die steun doet me erg goed.
vandaag gaan ze een stent aanbrengen en ja zodra dat achter de rug is weet ik niet wanneer hij naar huis mag.ben er dinsdag direkt na dat ik het hoorde heen gegaan.we wonen 130 km bij hem vandaan en stonden 3uur in de file voor we er waren maar ik moest hem zien.hij is erg verdrietig want wil niet dood.hij dacht dat hij iets heel anders had en dan hoor je dat hij opgegeven is.ben er woensdag ook heen geweest en zag dat hij de moed had opgegeven.hij is pas 63 en had nog van ons willen genieten.ons gezin heeft zoveel nare jaren achter de rug en eindelijk ging het goed.ik heb diagnose ms gekregen en ben aleenstaand moeder geweest.heb toen heel veel nare dingen meegemaakt.heb 3 jaar terug mijn lieve vriend gevonden.mijn zontje heeft dhd pdd-nos-ontwikkelingsachterstand en zo kan ik nog meer noemen.mijn vader had huidkanker en heeft reuma.teveel allemaal.
nog steeds ben ik kapot en denk dat ik in een nare droom ben beland.

wat erg voor jou wat jij ook hebt meegemaakt.vind het dan zo knap dat je dan toch zo een steun kan zijn voor andere mensen.
ben jij wel,,genezen,,verklaard?vind het heel rot voor je.

dikke kus van nicole

[liddy]

Wat je vader betreft: alvleesklierkanker kan een heel snel verloop hebben.
Ga eens langs je huisarts en vertel hem wat er met je vader aan de hand is.
Wellicht kan hij/zij je helpen hoe er mee om te gaan, zeker naar je zoontje toe.
Probeer te peilen wat je vader wil, mogelijk is een hospice iets voor hem omdat je zover weg woont.
Leef in het nu. En wat heel moeilijk voor je zal zijn, probeer je eigen grenzen te bewaken.
Als je nu alles geeft wat je hebt, heb je geen reserve meer voor straks.
Ik weet het, dat is heel moeilijk en het is mij ook niet altijd gelukt.

Wat mij betreft: Op dit moment is de kanker 'over' bij mij.
Wel blijf ik nog tot 2033 onder controle staan, na 30 jaar is de kans op een uitzaaiing voorbij.
Door o.a. de problemen met mijn darmen en daarnaast reuma, die ik al had voor ik kanker kreeg, is voor mij een baan hebben geen mogelijkheid meer.
Toch kan ik hier me wat nuttig maken. Je moet toch wat
Fijn dat jij ook weer een lieve vriend hebt gevonden.
Het is mij al drie keer gelukt, al hoop dit dat we deze keer langer bij elkaar mogen zijn.

[nicky-30]

lieve liddy

mijn vader is gister geopereerd voor die stent en de operatie is goed verlopen zei mijn moeder.
hij gaat het zondag zelf aan mijn oudste zoontje vertellen.die woont niet thuis maar in een gezinshuis en mijn zoontje is echt is 1 met mijn vader.kwam er ook vaak.
wat betreft dat hospice.dat gaan ze niet doen.mijn moeder en vader willen dat niet.ze krijgen straks thuiszorghulp.

ook wat betreft hulp heeft de dokrer me al verteld dat als ik wil ze professionele hulp gaan inroepen helemaal angezien ik eens een zware depressie heb gehad.voor mijn zoonje komt er begeleiding vanuit de organisatie hulp voor nu en straks de rouwverwerking dus dat is gelukkig allemaal al geregeld.

we weten dat het snel afgelopen kan zijn.het is ook al ver uitgezaaid.
hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?
ook ik werk niet mer.ben vorig jaar afgekeurd vanwege mijn ms.

zijn allebei jou partners aan longkanker overleden?wat erg zeg.dat gun je niemand zeg.

veel liefs nicole

[liddy]

Wat fijn om te horen dat het plaatsen van de stent goed is verlopen.
Gelukkig is thuis blijven tegenwoordig een mogelijkheid, waarbij je wel hulp nodig heeft.
Je bent thuis minder aan regels gebonden dan in het ziekenhuis.
Wel moet het haalbaar zijn voor de omgeving en wat de medische kant betreft.
Ook heel fijn om te horen dat er hulp voor jou en je zoontje geregeld is.
Dat scheelt een hoop.
Geniet van de zon, af en toe komt hij te voorschijn.


Ik ben 51 jaar. In 2000 ben ik 65-80% arbeidsongeschikt verklaard o.a. vanwege reuma.
In 2003 ben ik 80-100% afgekeurd, vanwege de eierstokkanker.
Bij mijn herkeuring afgelopen augustus is er weer 80-100% uit gekomen.
Met name door gevolgen die de operatie op de rest van mijn lichaam heeft gehad.
Doordat allebei mijn partners aan longkanker zijn overleden, voel ik me nu juist zo bevoorrecht
om al voor de derde keer een fijne vriend te hebben.

[nicky-30]

hoi liddy

je stuurde week terug al gefeliciteerd met de stent maar is vorige week mislukt en afgelopen maandag weer en gister met spoed opnieuw tussen allemaal operaties door gedaan.was maar 1 chirurg die dat kon en mocht doen en die hebben ze bij andere operatie weggehaald kan je nagaan.ze zouden het pas dinsdag gaan doen maar heeft heel erg overgegeven en al het gal kwam eruit en ze hebben hem in ziekenhuis gehouden en wat ik van mijn moeder hoorde is dat het nu gelukt is.ga morgen naar hem toe.ben blij hem weer te zien en te knuffelen voor zo lang het nog kan.hij is sinds de klachten 4 weken terug en helemaal sinds 1,5 week terug erg achteruit gegaan.

ik ben trouwens ook volledig afgekeurd vanwege mijn ms.

liefs nicole

[nicky-30]

wou trouwens zeggen dat ik heel veel bewondering voor je heb.zo jong en zo veel narigheid en dan gelukkig weer een leuke vriend.

ik ben 30 maar heb ook een heel bewogen leven achter de rug maar dat vind ik moeilijk hier neer te zetten maar soms ben ik bijna niet meer uit het dal gekomen.gelukkig is mijn oudste zoontje goed terecht gekomen waar hij nu is vanwege zijn handicaps en woon ik samen met mijn zoontje van 3 en vriend maar ja mijn diagnose ms is vooral in deze periode erg rottig.heb weer een prednisonkuur vanwege ene shub na de andere.normaal 5 dagen aan infuus in ziekenhuis maar neuroloog vind dat in deze situatie ivm met mijn vader niet zo fijn en mobiel voor me dat ik voor 1 keer het in pilvorm heb en thuis inneem.geeft ook veel klachten maar ja we moeten hele erge uitval voorkomen natuurlijk en ik moet aansterken voor de zware tijd die we nog gaan krijgen.
het kan zijn dat je af en toe een typfout ziet maar toetsenbord blijft vaak hangen en heb op het moment last van mijn handen.

liefs nicole

[liddy]

Van huis uit ben ik rooms-katholiek opgevoedt.
Ik ga zelden naar de kerk,
Twee jaar geleden ben ik in Lourdes geweest en dat heeft heel veel indruk op me gemaakt.
Wat een spirituele plek.
Al jaren zeg ik als mensen vragen hoe ik dit allemaal volhoudt:
"Onze Lieve Heer moet me wel een heel sterke meid vinden om steeds weer iets op mijn bordje te leggen".
Wie Onze Lieve Heer is dat weet ik niet, wel geloof ik dat er iets is.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ik het allemaal leuk/normaal vind wat me overkomt, maar wél dat het allemaal geen toeval is.
Kennelijk heb/krijg ik ergens de kracht om er mee om te gaan, al gaat dat niet vanzelf.
Jij komt ook als een positief mens op me over.
Probeer daarom ook de mooie momenten te zien bij alles wat er nu gebeurt. Doe wat je hart je ingeeft als het mogelijk is.
Je kunt het ziekbed van je vader niet overnemen, wel kun je proberen naast hem te staan.
Even zijn hand vastpakken enz. Er hoeft niet altijd gepraat te worden.
Wellicht is het mogelijk lievelingsmuziek van hem te draaien.


PS. Bedenk altijd als je zeer persoonlijke zaken op het forum zet, dat je niet altijd weet wie het leest en dat het er jaren blijft staan.

[nicky-30]

bedankt voor je mail.je lijkt me zo een lieverd.nee ik zet zeker niks echt persoonlijks hierop over mij of mijn fam want inderdaad je weet nooit wat mensen lezen en welke bedoeling ze hebben.als ik wat kwijt wil doe ik het wel in een privebericht.
grappig trouwens dat je ook rooms katholiek bent.ik ook en doe er ook weinig mee.misschien moet ik ook maar eens naar lourdes gaan.mijn oma is er heel lang gelden geweest en vond het ook heel erg mooi.helaas is ze er ook niet meer.