Zo maar ineens, diagnose Prostaatkanker
Geplaatst: Di 18 Jan 2011 16:32
Hierbij wil ik mijn ervaring neerleggen met de hoop dat lotgenoten hier mogelijk iets aan hebben.
Na mijn pensionering eind 2009 zou ik in september 2010 voor het eerst voor wat langere tijd met de caravan naar het buitenland vertrekken.
Voor die tijd nog eerst maar even bloed laten prikken om het cholesterol en suiker te laten controleren en in feite zonder enige aanleiding ook maar PSA laten meten.
Toen mijn huisarts belde dat de cholesterol en suiker prima in orde waren maar de PSA te hoog was (8,4) schrok ik wel enigszins maar gelet op het feit dat er maar 25% kans was op een negatieve uitslag zag ik het nog wel allemaal zitten.
Dit werd natuurlijk stukken minder toen n.a.v. de uitgevoerde bioptie kanker werd geconstateerd die zowat over de hele prostaat was verspreid, toen ging toch wel even het licht uit.
Daar deed in eerste instantie ook de positieve mededeling dat de Gleason Score maar 6,4 was (de agressiviteit van de kanker) mij niet echt opfleuren.
Het was nu afwachten op de uitslag van de onmiddellijk daaropvolgende MRI- en botscan want daarmee moest komen vast te staan of de kanker al buiten de prostaat was getreden en was uitgezaaid.
Gelukkig bleek dit niet het geval te zijn en begon de toekomst weer wat rooskleuriger uit te zien temeer omdat alle 3 mogelijke behandelingen tot 100% genezing zouden kunnen leiden.
In feite kwam ik voor alle 3 behandelingen in aanmerking, totale fysieke verwijdering van de prostaat, Brachy therapie en uitwendige bestraling.
Omdat bij toepassing van Brachy therapie naar mijn mening de minste bijwerkingen te verwachten waren koos ik voor deze behandelwijze.
Helaas bleek bij nader onderzoek (volumemeting) teveel kalk in mijn prostaat te zitten waardoor het niet mogelijk was om op alle plaatsen naalden in te voeren om de radioactieve zaadjes te planten.
Toen toch maar voor de uitwendige bestraling gekozen omdat naar mijn mening ook hier weer minder bijwerkingen mogelijk waren dan bij totale verwijdering van de prostaat.
Voordat de uitwendige bestraling kon starten wordt door de Uroloog eerst 4 goudstaafjes via de anus en door je endeldarm in de prostaat ‘geschoten’.
Hierna wordt een CT-scan van de omgeving van de prostaat gemaakt met het doel om aan hand van de beelden een bestralingsplan op te stellen.
Aan hand van de ingebrachte goudmarkers kan de Radio laborante voor begin van elke bestraling exact de actuele plaats van de prostaat bepalen waardoor de bestraling altijd nauwkeurig kan plaatsvinden met het doel om zo weinig mogelijk gezond weefsel te raken.
Vast staat in elk geval dat tijdens de bestraling een deel van de endeldarm en de blaas geraakt want die bevinden zich immers binnen het te bestralen gebied welk bij de een wat meer en bij de ander minder bijwerkingen veroorzaakt.
7 december ben ik uiteindelijk met de eerste bestraling begonnen en er zouden nog 17 volgen met een cyclus van 3 per week.
Na circa 2 weken ondervond ik de eerste bijwerkingen, het plassen ging wat moeilijker en mijn darmen kwamen enigszins in opstand (branderig gevoel aan de binnenkant van de anus).
Ook merkte ik dat ik iets sneller vermoeid was en de neiging had om mijn ogen dicht te doen zonder eigenlijk echt te kunnen slapen, dit bleek overigens ook vrij normaal te zijn.
Tijdens het wekelijkse spreekuur bij de Radioloog kwamen deze bijwerkingen aan de orde en voor de plasproblemen kreeg ik Tamsulosine voorgeschreven. Dit is een middel die ervoor zorgt dat de doorvoer van de plasbuis verbeterd en dit middel wordt ook gebruikt als je moeite hebt om nierstenen uit te kunnen plassen.
Ik moet zeggen dat was een uitkomst want op een wat branderig gevoel bij het plassen na (symptomen net als bij een geringe vorm van blaasontsteking) heb ik hiervan nauwelijks hinder meer ondervonden.
Gelukkig hield ook het branderige gevoel aan de binnenkant van de endeldarm na circa een week op.
Intussen heb ik op 13 januari mijn laatste bestraling gekregen en kan ik uiteindelijk alleen maar roepen dat deze vorm van behandeling voor wat mij betreft probleemloos en naderhand gezien zonder noemenswaardige bijwerkingen is verlopen.
Ik voel me nog niet helemaal fit en ik moet nog wel rekening houden dat de komende 2 weken nog bijwerkingen kunnen optreden maar dat zal nu wel meevallen.
De eerstvolgende controle is over 3 maanden bij de Uroloog en over 6 maanden bij de Radioloog waarbij aan hand van de dan gemeten PSA waarde het resultaat van deze bestraling komt vast te staan.
Ik hoop dat ik hiermee een kleine bijdrage kan leveren voor het bepalen van een keuze voor een behandeling want de definitieve keuze wordt toch wel degelijk door de patiënt genomen en niet door de te behandelen Radioloog / Uroloog.
Mocht je vragen hierover hebben, stel deze rustig.
Jürgen
Na mijn pensionering eind 2009 zou ik in september 2010 voor het eerst voor wat langere tijd met de caravan naar het buitenland vertrekken.
Voor die tijd nog eerst maar even bloed laten prikken om het cholesterol en suiker te laten controleren en in feite zonder enige aanleiding ook maar PSA laten meten.
Toen mijn huisarts belde dat de cholesterol en suiker prima in orde waren maar de PSA te hoog was (8,4) schrok ik wel enigszins maar gelet op het feit dat er maar 25% kans was op een negatieve uitslag zag ik het nog wel allemaal zitten.
Dit werd natuurlijk stukken minder toen n.a.v. de uitgevoerde bioptie kanker werd geconstateerd die zowat over de hele prostaat was verspreid, toen ging toch wel even het licht uit.
Daar deed in eerste instantie ook de positieve mededeling dat de Gleason Score maar 6,4 was (de agressiviteit van de kanker) mij niet echt opfleuren.
Het was nu afwachten op de uitslag van de onmiddellijk daaropvolgende MRI- en botscan want daarmee moest komen vast te staan of de kanker al buiten de prostaat was getreden en was uitgezaaid.
Gelukkig bleek dit niet het geval te zijn en begon de toekomst weer wat rooskleuriger uit te zien temeer omdat alle 3 mogelijke behandelingen tot 100% genezing zouden kunnen leiden.
In feite kwam ik voor alle 3 behandelingen in aanmerking, totale fysieke verwijdering van de prostaat, Brachy therapie en uitwendige bestraling.
Omdat bij toepassing van Brachy therapie naar mijn mening de minste bijwerkingen te verwachten waren koos ik voor deze behandelwijze.
Helaas bleek bij nader onderzoek (volumemeting) teveel kalk in mijn prostaat te zitten waardoor het niet mogelijk was om op alle plaatsen naalden in te voeren om de radioactieve zaadjes te planten.
Toen toch maar voor de uitwendige bestraling gekozen omdat naar mijn mening ook hier weer minder bijwerkingen mogelijk waren dan bij totale verwijdering van de prostaat.
Voordat de uitwendige bestraling kon starten wordt door de Uroloog eerst 4 goudstaafjes via de anus en door je endeldarm in de prostaat ‘geschoten’.
Hierna wordt een CT-scan van de omgeving van de prostaat gemaakt met het doel om aan hand van de beelden een bestralingsplan op te stellen.
Aan hand van de ingebrachte goudmarkers kan de Radio laborante voor begin van elke bestraling exact de actuele plaats van de prostaat bepalen waardoor de bestraling altijd nauwkeurig kan plaatsvinden met het doel om zo weinig mogelijk gezond weefsel te raken.
Vast staat in elk geval dat tijdens de bestraling een deel van de endeldarm en de blaas geraakt want die bevinden zich immers binnen het te bestralen gebied welk bij de een wat meer en bij de ander minder bijwerkingen veroorzaakt.
7 december ben ik uiteindelijk met de eerste bestraling begonnen en er zouden nog 17 volgen met een cyclus van 3 per week.
Na circa 2 weken ondervond ik de eerste bijwerkingen, het plassen ging wat moeilijker en mijn darmen kwamen enigszins in opstand (branderig gevoel aan de binnenkant van de anus).
Ook merkte ik dat ik iets sneller vermoeid was en de neiging had om mijn ogen dicht te doen zonder eigenlijk echt te kunnen slapen, dit bleek overigens ook vrij normaal te zijn.
Tijdens het wekelijkse spreekuur bij de Radioloog kwamen deze bijwerkingen aan de orde en voor de plasproblemen kreeg ik Tamsulosine voorgeschreven. Dit is een middel die ervoor zorgt dat de doorvoer van de plasbuis verbeterd en dit middel wordt ook gebruikt als je moeite hebt om nierstenen uit te kunnen plassen.
Ik moet zeggen dat was een uitkomst want op een wat branderig gevoel bij het plassen na (symptomen net als bij een geringe vorm van blaasontsteking) heb ik hiervan nauwelijks hinder meer ondervonden.
Gelukkig hield ook het branderige gevoel aan de binnenkant van de endeldarm na circa een week op.
Intussen heb ik op 13 januari mijn laatste bestraling gekregen en kan ik uiteindelijk alleen maar roepen dat deze vorm van behandeling voor wat mij betreft probleemloos en naderhand gezien zonder noemenswaardige bijwerkingen is verlopen.
Ik voel me nog niet helemaal fit en ik moet nog wel rekening houden dat de komende 2 weken nog bijwerkingen kunnen optreden maar dat zal nu wel meevallen.
De eerstvolgende controle is over 3 maanden bij de Uroloog en over 6 maanden bij de Radioloog waarbij aan hand van de dan gemeten PSA waarde het resultaat van deze bestraling komt vast te staan.
Ik hoop dat ik hiermee een kleine bijdrage kan leveren voor het bepalen van een keuze voor een behandeling want de definitieve keuze wordt toch wel degelijk door de patiënt genomen en niet door de te behandelen Radioloog / Uroloog.
Mocht je vragen hierover hebben, stel deze rustig.
Jürgen