mijn vader heeft nog maar enkele maanden te leven

[KarinBa]

Lieve allemaal,

Christiane en Kristeltje hoe gaat het met jullie? Lukt het een beetje de dagen door te komen? Wat is het allemaal moeilijk he? Het is zo'n groot verlies!

En voor Loes, jeetje meid, ik vind het zo erg voor je! Eigenlijk heb ik hetzelfde meegemaakt. Mijn vader overleden aan longkanker (welliswaar alweer 20 jaar geleden!) , en 6 weken geleden mijn moeder verloren aan longkanker. Maar je moet nog even moed houden he? Probeer er alles nog uit te halen, hoe moeilijk dat ook is.
Maar Kristeltje zegt dat je je sterk moet houden voor je moeder...vind ik dus niet. Ik bedoel, ik heb samen met mijn moeder zoveel gehuild om alles! Dat is zo fijn....je moet je gevoelens niet voor haar verbergen, praat erover, houd elkaar vast...nu het nog kan meid. Echt, het is moeilijk...dat weet ik als geen ander. Maar ik vond het een hele byzondere tijd. Hoeveel pijn het ook doet, het is heel speciaal.....zo dichtbij elkaar te zijn.
Pfff, hopelijk klink ik nu niet te wazig, maar meen het allemaal!
Je hebt nog zoveel verdriet van je vader, en dat heeft zij ook. Deel dat met elkaar, jullie hebben elkaar zo hard nodig nu.....


Lieve Loes, erg veel sterkte met alles. Als je wilt, mag je me mailen hoor....
Liefs, Karin

[Gast]

Bedankt karin,

Heb ondertussen een mailtje naar je toe gezonden, hopelijk is hij aangekomen. Ben vandaag bij mama geweest en ze zag er erg slecht uit!
Ze kon de trap bijna niet op komen, ze had ook bloed gespuugd wij de arts gebeld. Toen kwam er een weekend arts langs en die zei dat dit erbij hoort , bij een tumor. Af en toe doet een dokter net of wij kinderen precies weten wat er allemaal komen gaat!! Als kind schrik je je een hoedje.Morgen aan haar eigen arts toch even wat meer informatie vragen. Heb jij dit ook zo ervaren??

[christiane]

lieve iedereen,

houd er steeds de moed in en blijf vechten, ik heb 5 weken geleden mijn man verloren, en kan het nog steeds moelijk aanvaarden,
karin wat je daar zegt tegen ons kristel is echt wel waar, we moeten er samen doorheen en samen huilen, we hebben elkaar echt nodig en zo zal onze band nog veel hechter worden en

loes, voor jou moet het verschrikkelijk zijn, eerst je vader verliezen en nu moet je er zijn voor je lieve moeder, maar geniet nog van de mooie momenten en blijf veel praten, ik voel echt heel erg met je mee nog heel veel sterkte
nog veel liefs aan iedereen

[kabouter]

Lieve allemaal, ik zie dat er lang niet meer is geschreven. Maar ik schrijf nu toch maar even iets omdat ik niet weet wat ik moet doen. Mijn moeder kan niet meer genezen en de artsen weten niet of het nou borst of longkanker is. Maar wat het ook is ze gaat er aan dood, de aftakeling en de angst en het enorme verdriet wat ik bij mijn moeder zie, dat gaat me door merg en been. De dappere schat gaat nog wel voor een 2de chemokuur, want misschien kan ze daardoor toch nog wat langer bij ons blijven. MAAR HOE???
Ik voel me boos verdrietig opstandig machteloos!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Voor jullie allen, ook veel sterkte en kracht om dit allemaal te kunnen dragen. Wat is dit alles WREED.

[Gast]

Lieve allemaal, ik zie dat er lang niet meer is geschreven. Maar ik schrijf nu toch maar even iets omdat ik niet weet wat ik moet doen. Mijn moeder kan niet meer genezen en de artsen weten niet of het nou borst of longkanker is. Maar wat het ook is ze gaat er aan dood, de aftakeling en de angst en het enorme verdriet wat ik bij mijn moeder zie, dat gaat me door merg en been. De dappere schat gaat nog wel voor een 2de chemokuur, want misschien kan ze daardoor toch nog wat langer bij ons blijven. MAAR HOE???
Ik voel me boos verdrietig opstandig machteloos!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Voor jullie allen, ook veel sterkte en kracht om dit allemaal te kunnen dragen. Wat is dit alles WREED.

lieve kabouter,
hou er zeker de moed in, het zal zeker niet altijd gemakkellijk zijn, maar geniet nog zoveel mogelijk van de mooie momenten met elkaar, blijf veel praten, geef haar zoveel mogelijk steun, want ze zal het nodig hebben, voor jou zal het ook moeilijk zijn, maar op zo een momenten voel je je heel sterk, ik begrijp best dat je opstandig en boos bent, want tegen zo een ziekte sta je machteloos
nog veel sterkte en ik voel zeker met je mee
christiane

[Karin Ba]

Heel begrijpelijk dat je zo opstandig, boos en verdrietig bent! Je staat dan ook zo machteloos!
Ik wens je dan ook alle kracht en sterkte toe in deze vreselijke moeilijke periode!

Het is voor mij nu ruim 1,5 jaar geleden dat ik mijn moeder ben verloren....Ik ben ook een tijd hier niet geweest. Ondertussen heb ik er nog een zoontje bij gekregen...een heerlijk manneke.
Maar nog steeds voel ik die pijn van het moeten missen van mijn mama...Ik vind het ook keihard allemaal...
Maar toch, ik ga door. En dat wil ik ook, voor mijzelf, voor mijn man en kinderen...Maar vraag me niet hoe ik het doe, want soms is het het gewoon op de automatische piloot...

Veel liefs, Karin

[KarinB]

Christiane, meid hoe is het met jou?
In het begin heb ik hier met jou en je dochter wel wat gepost op dit forum...
Kun je de weg een beetje vinden? Hoe is het met je dochter?

Liefs, Karin

[jes]

hallo, ik voel me net zo als jullie denk ik want mijn vader is nu ook bezig met zijn laatste lootjes en dat is niet leuk,weet ook niet echt hoe ik afscheid van hem moet gaan nemen en hoe ik mijn moeder er boven op krijg.we denken dat hij de kerst niet meer red dus word moeilijke tijd
want mijn schoonzus van 34 is vorig jaar ook om deze tijd over leden.
we moeten door hebben geen keus maar is wel heel moeilijk.