mijn vader

Ineens heeft degene die je liefhebt niet meer lang te leven ...
Een moeilijke periode van afscheid nemen breekt aan ...
doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

mijn vader

Berichtdoor doortje » Za 02 Apr 2011 16:21

beste lezer
heel graag wil ik mijn verhaal even met iemand delen.
Mijn vader kreeg in 2006 de diagnose darmkanker (hij is nu 76 jaar).
Hij is geopereerd en vele chemo`s volgden.
Al enkele jaren ook uitzaaiingen.
Maar hij bleef maar rechtovereind staan! Zo ongelooflijk sterk.
Wat ook hielp was de totale ontkenning van het ziek zijn.Onmiddellijk na een chemo stond hij alweer zijn tuintje om te spitten.
Maar nu gaat het echt slechter. De pijn begint. De uitzaaiingen zijn groter geworden na een winterpauze van de chemo`s.
Als laatste poging toch weer chemo. Omdat dat eerst wel goed heeft gewerkt..
maar nu voor het eerst lijkt hij te beseffen dat het niet goed gaat komen.
hij is zo ontzettend moe en dat past zo niet bij hem......

en nu zit ik zo in angst
hoe gaat het, hoe snel
wanneer gaat de telefoon
Ben ik op tijd als mijn moeder belt. sta continue op scherp.
ben zo moe en bang

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: mijn vader

Berichtdoor liddy » Za 02 Apr 2011 17:48

Wat jammer dat er uitzaaiingen zijn.
Het verloop bij darmkanker is heel verschillend.
Het een en ander is ook afhankelijk van de plek in de darmen waar de kanker zit.
Ga eens praten met de huisarts, hij/zij kan jullie begeleiden in wat er komen gaat.
Alleen al gesprekken bij de huisarts kunnen zoveel meer inzicht geven.
Zo te lezen is je vader nog niet terminaal verklaart, echter zo voelt het wel voor je vader.
Kanker is zo moeilijk te voorspellen, iedere soort is anders, ieder mens is anders.
Tracht bij de dag te leven. Met leven in angst schiet je niets op. Wel begrijpelijk dat je het doet, echter bij er niet in te hangen.
Probeer stil te staan bij het feit dat je vader er nog is en probeer van daaruit nog het beste te maken.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Za 02 Apr 2011 18:00

dank je voor je reactie
de uitzaaingen zitten in long en lever en beginnende geelzucht
als deze chemo niks doet
dan rest alleen pijnbestrijding
en inderdaad ben me erg bewust van te genieten van de momenten van nu...

er zit verder wel een geschiedenis achter de angst
kreeg vorig jaar via sms te horen dat oom was overleden
de communicatie loopt niet altijd denderend in de familie
daarom ben ik bang voor het bericht /
door de niet helemaal open en eerlijke verhalen.....
ontstaat twijfel over wat er nou precíes ge beurd

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Za 02 Apr 2011 21:15

net vader aan de telefoon gehad
hij had een goede dag in de zon!

ik denk aan iedereen hier die de zelfde strijd strijd

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Zo 03 Apr 2011 17:23

vandaag mijn vader gezien
hij zag zoveel geler dan een paar dagen geleden...


hoe kan ik omgaan met iemand
die nog plannen maakt om te verhuizen
op zijn landje te gaan werken

hoe kan ik omgaan met het feit dat we allemaal weten dat dat er nooit meer van zal komen
hoe doe je dat??

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: mijn vader

Berichtdoor liddy » Zo 03 Apr 2011 23:01

Kennelijk heeft jouw vader nog niet veel last buiten zijn vermoeidheid om.
Misschien is juist het praten over verhuizen een manier voor hem om er mee om te gaan.
Het lijkt dat hij nog niet beseft dat het niet meer beter zal worden.
Hoe moeilijk dit ook voor jou is, het is zijn recht om er zo mee om te gaan.
Het geel worden is een teken dat het lichaam de galkleurstof niet meer kan verwerken.
Zelfs zijn oogwit zal geel worden.
Toch is het nu niet te voorspellen hoe lang je vader nog heeft.
Probeer bij de dag te leven, want het loopt toch anders dan je je nu kunt bedenken.
Geniet van het feit dat hij goede dagen heeft.
Helaas bestaat er geen handleiding hoe je met iemands komende heengaan om kunt gaan.
Praat er met je moeder over als dat gaat. Bekijk of zij het allemaal aankan en sein indien nodig de huisarts in.
Een huisarts hoort in deze situatie graag van familie hoe je vader en moeder er mee omgaan.
Tenminste mijn huisarts vond het fijn om te weten hoe mijn ouders er mee omgingen als hij er niet was.
Dat maakte zijn plaatje completer.
Wat je in ieder geval kunt doen, is er zijn voor je vader. Respecteer zijn mening zonder dat jij het er mee eens hoeft te zijn.
Hier kun je je hart luchten. Ga vooral zo verder en schrijf het van je af. Hier ben je van harte welkom.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 04 Apr 2011 08:35

heel erg bedankt
ik vind het fijn om hier even bang te mogen zijn...

we gaan ook allemaal mee in de iedeen van mijn vader
het is juist zo pijnlijk voor hem dat hij dingen niet meer aankan
heeft veel pijn in buik
wordt ook steeds dikker daar,soort bult.gaan vandaag vragen wat het precies is
alleen de vergrote lever of ook een afsluiting of ophoping?

sinds een week bel ik elke avond even met mijn moeder
om haar kant even te horen
haar angsten.wat ze niet met hem kan bespreken,wat de dokters hebben gezegt..
ik woon ver weg maar heb gezegt dat ik zo de auto in spring
dit betekent dat ik haast niet meer slaap
heel stom
moet ik nu nog niet doen
sta de hele dag op scherp
ben heel bang dat ik er niet bij zal zijn
dat ik hem en mijn moeder op hét moment niet kan troosten

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: mijn vader

Berichtdoor jada » Ma 04 Apr 2011 13:21

Hi doortje

Ik zit in dezelfde situatie, mijn vader (68 jaar) is ook opgegeven en ze kunnen helemaal niets meer voor hem doen. 3 maanden geleden zag het er nog goed uit, hij had kanker op zijn stembanden en die zijn weggehaald. 1 maand geleden echter een nieuwe bobbel in zijn hals met als conclusie weer kwaadaardig en niets was meer mogelijk. Hij gaat nu met de dag achteruit en ik heb zielsmedelijden met hem en mijn moeder. Hij kan niet meer praten en eten en het is dus heel moeilijk omdat hij zijn emoties dus amper kwijt kan. Hij mailt wel veel en daaruit spreekt wel aanvaarding van het naderende einde. Hij is erg druk bezig met alles te regelen en ik help hem daarbij. Vorige week ging zijn tumor een beetje bloeden en volgens de dokter kan dit een voorteken zijn van een fatale bloeding, ofwel de tumor gaat door een bloedvat en er kan dan een grote bloeding ontstaan die niet meer te stoppen zal zijn. Geen prettig einde en dit was de zoveelste klap in korte tijd. Ook ik ben ziek van verdriet en vind het heel erg moeilijk om hem zo te zien lijden. Niemand kan ook voorspellen hoe lang hij nog heeft maar het groeit heel erg snel dus ik ben bang niet zo heel lang. Binnenkort gaan we nog wel een weekend met elkaar weg, misschien is dat voor jullie ook een idee?

sterkte met jou vader.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 04 Apr 2011 19:24

die onzekerheid is zo moeilijk mee om te gaan hè
wanneer,hoe..
het lijkt me heel lastig als de communicatie zo moeilijk gaat
gelukkig mailen en schrijven dus nog wel

wat een mooi idee om nog samen weg te gaan
ik hoop dat het heel fijn en rustig zal zijn

morgen hebben we een gesprek met mijn ouders en ik en mijn zus.zonder haar man en kinders
voor het eerst sinds jaren volgens mij weer eens alleen met z`n vieren bij elkaar

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 04 Apr 2011 21:53

pff
mijn moeder belt elke avond even
en ze heeft nog steeds niet gebeld
kan niet zelf bellen dan bel ik mijn vader wakker
en de spanning loopt weer op
terwijl ik hoopte op een betere nachtrust
heb afgelopen nacht helemaal niet geslapen

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: mijn vader

Berichtdoor jada » Ma 04 Apr 2011 21:59

doortje, probeer zoveel mogelijk bij je ouders te zijn. En inderdaad doe veel als gezin. Hoewel schoonkinderen uiteraard ook heel belangrijk zijn merk ik nu dat we toch als oorspronkelijk gezin naar elkaar toetrekken. Immers er komen zoveel herinneringen boven uit je jeugd en zo. Ik heb vanaf het begin eerlijk aan mijn vader gevraagd wat hij voelde, wat hij nog wil regelen, wat hij nog voor leuke dingen wil doen en hoe hij zijn uitvaart wil. Mijn moeder en broer durfden dit niet en ik gelukkig wel want hij was heel erg opgelucht. Het bleek dat hij ons niet wilde belasten en alles zelf wilde dragen maar dat dat hem ook niet lukte. Sindsdien gaan we mee naar doktersbezoeken, notaris en we nemen hem zoveel mogelijk uit handen. Mijn vader is een gesloten man maar nu is hij zielsgelukkig dat we zo'n band hebben als gezin. Hoewel er moeilijke tijden zijn geweest in het verleden met mijn vader, ben ik dat nu allemaal vergeten. Ik pieker er dan ook niet over hem dit nog voor de voeten te gooien. Ik vertel hem alleen goede dingen en daar is hij zo blij mee.

Kortom probeer een eerlijk gesprek met je vader aan te gaan. Je merkt vanzelf of hij er aan toe is, misschien wil hij wel heel graag praten. Zo niet dan heb je het ook geprobeerd en hoef je je later nergens af te vragen had ik niet toch in gesprek moeten gaan.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 11 Apr 2011 13:49

hij heeft net te horen gekregen dat geen volgende kuur
hoor vanaovnd meer


zo jammer dat hun huisarts niet aardig is
nooit van hem uit contact over hoe het met hem gaat
alles gaat via oncoloog
en nu er wss geen behandeling meer is
moet alles via hem gaan denkik
misschien dat ze nog naar een vrl arts van hetzelfde centrum kunnen gaan

de huisarts van nu kent hij persoonlijk via een hobby
dat geeft rare situaties.hebben het over hobby ipv de ziekte.....
ik vertouw er niet op dat hij komt als het nodig is

moeten we het dan hebben over een andere arts?
eerst natuurlijk met vader overhebben

ik wilde dat ik om de hoek woonde
nu alles van een afstand
is zo moeilijk je eigen leven te blijven leven
alles staat al zo lang in teken van hem
alles al jaren "onder voorbehoud"

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: mijn vader

Berichtdoor stoffeltje » Ma 11 Apr 2011 14:02

hoi doortje,
een andere huisarts kan altijd,tuurlijk in samenspraak met je vader.
het is ook een verschil als je je ha. van een hobby kent.
kan na of voordelen hebben.

denk goed aan jezelf zoek afleiding!
en rust,je hebt je kracht nog zo nodig.
wees er voor je vader,maar wees ook lief voor jezelf!
sterkte stoffeltje..

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 11 Apr 2011 18:27

dank je!
ik ga er morgen weer langs
en weet voor het eerst niet wat ik moet zeggen
kon hem altijd opvrolijken
maar dat kan gewoon niet meer

hoop dat ik hem een knuffel kan geven
zonder zelf te huilen

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: mijn vader

Berichtdoor stoffeltje » Ma 11 Apr 2011 18:37

hoi doortje,
het geeft niet als je je gevoelens uit!
het kan ook goed naar je vader zijn.
en huil het eruit,stop het niet weg!
je blijft anders alles zo met je meedragen.
veel sterkte morgen.
stoffeltje..

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 11 Apr 2011 18:44

maar ik ben altijd de sterke..
die zorgt dat alles goed komt
vroeger ook al
als ik laat zien dat ik verdrietig ben en het niet meer zie zitten
dan ben ik geen steun meer..
maar ik snap je
misschien geeft het hem ook ruimte

pff

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 11 Apr 2011 21:23

ik lees nu veel oude berichten hier'
wat frapant dat er zoveel mensen net als mijn vader niet willen weten/horen dat ze ziek zijn
blijkbaar is dat toch een bekend meganisme
en ik lees de antwoorden

je hebt geen invloed
laat het gebeuren
leef bij de dag

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: mijn vader

Berichtdoor liddy » Ma 11 Apr 2011 23:07

Wat fijn dat je wat hebt aan die berichten.
Voel je vrij om jouw verhaal hier aan toe te voegen.
Want schrijven helpt.
Wij willen er ook voor jou zijn.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Wo 13 Apr 2011 08:02

ben gisteren bij hem geweest
maandag heeft de oncoloog hem toch gezegt dat er geen chemo meer komt.
heeft wel prednison gekregen.dat gaf hem wat pep.
en ook een idee dat er wel nog íets gegeven wordt

hij zit nog vol plannen
wil met mijn moeder naar frankrijk....
wil mijn mening...
wat moet ik doen.
kan ze toch niet alleen naar frankrijk laten gaan.stel dat er iets gebeurd.
misschien dat ik op een of andere manier mee kan
maar volgends mij is het teveel
maar kan je hem dat weigeren?

kon nog niet met mijn moeder alleen praten
weet niet wat zij wil.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: mijn vader

Berichtdoor liddy » Wo 13 Apr 2011 13:06

Laat hem plannen maken, dat geeft iets om naar toe te leven.
Wist je dat er mogelijkheden zijn voor hem om toch op vakantie te gaan.
Kijk eens bij het NFK en dan met name bij verwijsgids bij vakantie.
Wie weet is het iets voor je vader.
En het lost meteen jouw probleem op, er is hulp aanwezig, dus jij hoeft je geen zorgen te maken als ze daar zijn.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Wo 13 Apr 2011 14:54

bedankt!ik stuur het door naar mijn moeder

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Zo 17 Apr 2011 22:37

weer even een vraag nu namens mijn moeder

ze wil zo graag met hem over het naderende einde praten
met hem over zijn angsten praten...
maar hij zit nog steeds in de ontkenning
terwijl hij waarschijnlijk deze week aan de morfine moet.

wat moet mijn moeder doen??
ik zeg zelf dat je een ander niet aan het praten kan krijgen
als hij nog niet zover is...
maar ze is zo bang dat ze zomaar afscheid moet nemen\zonder contact erover
dus niet zozeer de praktische kant,maar meer de spirituele..

heeft iemand tips?

ik probeer haar ook te overtuigen met iemand van het ziekenhuis
te praten.een psychohulp die er ervaring mee heeft
maar dat wil ze niet'
ze zegt dat ze genoeg heeft aan mij...
pff maar ik weet het ook niet altijd
ik zeg ook maar wat..

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: mijn vader

Berichtdoor stoffeltje » Ma 18 Apr 2011 08:36

hoi doortje,
zo te lezen vraagt je moeder aan je vader hoe hij het wil hebben!
maar als je moeder nu erover praat hoe zij het wil hebben,
ms. maakt het dan wat gemakkelijker te bespreken voor je vader.
een soort opening maken.

voor je moeder kunnen er gesprekken voor bv. een dominee zijn,daar had ik zelf veel aan.
sommige hebben de huisarts als aanspreek punt.

maar neem niet alles op jou schouders!
al wil je het wel ,maar je hebt ook wat geestelijke rust nodig.
veel sterkte,stoffeltje.

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 18 Apr 2011 09:07

dank je stoffeltje
mijn moeder wil helaas met niemand anders praten

doortje
Lid
Berichten: 32
Lid geworden op: Za 02 Apr 2011 16:13

Re: mijn vader

Berichtdoor doortje » Ma 18 Apr 2011 09:54

wanneer moet ik er permanent heen gaan
moet ik me ziek melden bij werk?
heb ook thuis eigen leerlingen
moet ik dat afbellen?
concert?gaat dat lukken straks?
ben ik sterk genoeg?


Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten