Mijn arme vader

Ineens heeft degene die je liefhebt niet meer lang te leven ...
Een moeilijke periode van afscheid nemen breekt aan ...
jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 16 Jun 2011 21:14

Riaw, dank je voor het meeleven.

Vandaag weer een vreemde dag. Het lijkt nu toch slechter met mn vader te gaan. Mijn moeder belde vanmiddag dat hij de krant pakte en steeds open en dicht deed, toen viel de krant op de grond en hij had dat niet door. Toen pakte hij zijn ipad maar hij kreeg het niet voor elkaar op te starten, hij kreeg het schuifje niet naar voren (bij een ipad moet je met een touchscreen een balkje naar voren schuiven om het scherm te deblokeren). Toen viel de ipad en ook dat had hij niet door. Daarna is hij gaan slapen. Ik kwam binnen om 4 uur en zag mijn moeder angstig aan het bed staan, mijn vader lag daar met omhooggedraaide ogen en zag er heel erg slecht uit, zeg maar dood. Mijn moeder kreeg hem niet wakker en heeft snel de dokter geroepen. Die kwam direkt en terwijl ze zijn pols pakt om op te meten, schiet hij ineens met een grote glimlach omhoog, klaarwakker. Daarna sliep hij toch steeds weer in en lag weer heel raar. Ongeveer 6 uur hebben we hem toen toch wakker gemaakt en toen ging het weer beter.

Was op dat moment niet zo geschrokken maar nu krijg ik ineens de bibbers. DAt heb ik altijd dat ik op het moment van paniek heel kalm blijf en gevoelloos en dat soms pas uren of dagen later de reaktie komt.


AFwachten maar weer. Wat denken jullie hiervan?, zou het einde toch snel komen?

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Do 16 Jun 2011 21:36

Wat zou ik jou graag willen vertellen wanneer het moment daar is.
Echter het is niet te voorspellen.
Ik ben het met je eens dat het nu slechter lijkt te gaan.
Je loopt op je tenen en weet niet meer waar je de kracht vandaan moet halen om verder te blijven gaan.
Op zo'n moment moet je jezelf enkele minuten rust geven, wat je ook aan het doen bent, het kan altijd wel heel even wachten.
Blijf bijv. langer onder de douche staan en gun jezelf dat moment van even aan jezelf denken.
Dan vind je toch weer ergens kracht.
Om je toch een idee te geven, zodra je vader stopt met eten en drinken, ga je de laatste fase in.
Ik hoop dat je nu een kopje thee/koffie zonder morsen kunnen drinken ;)

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 16 Jun 2011 21:46

Hoi Liddy, dank je voor je eerlijke antwoord.

Ik weet niet hoe dat bij mn vader zal gaan, hij krijgt sondevoeding dus dat is een kwestie van 3 spuitjes met voeding door de sonde. Weet niet of je dit echt eten kunt noemen?

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Do 16 Jun 2011 21:53

Sondevoeding is voeding, al maakt de hoeveelheid ook wel wat uit.
Als het nu 3 kleine spuitjes zijn, dan is dat te weinig voeding, echter op deze manier heeft je vader geen gevoel van honger.
En dat is heel plezierig voor hem.
Hij staat toe dat de sondevoeding gegeven wordt. Het kan zijn dat hij de sondevoeding gaat weigeren.
Dwing hem dan niet tot voeding, echter accepteer dan dat zijn lichaam aangeeft dat voeding niet meer hoeft.
Het is zo dubbel, je wilt hem nog niet verliezen, dus wil je dat hij blijft eten en drinken.
Aan de andere kant vind je het ook goed, als het nu wel zover zou zijn, dan kan hij de strijd opgeven.
Daarom blijf naar kleine momenten zoeken om nog mooie herinneringen op te bouwen.
Zoals die mooie grote glimlach bij het wakker worden vanmiddag.
Hij had vast net een hele fijne droom gehad.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Za 18 Jun 2011 13:04

moest ook aan jou denken!

riaw
Lid
Berichten: 255
Lid geworden op: Zo 12 Sep 2010 19:48

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor riaw » Za 18 Jun 2011 18:16

Ook ik denk aan jou

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Za 18 Jun 2011 19:19

Lieve Angelique en Riaw, lief van jullie doet met goed.

Was net in het hospice en gister 6 mensen overleden waarvan ik er 3 wel eens sprak. 1 man was nog maar 52. Was daar pas 4 weken en wist pas sinds 5 weken dat hij een hersentumor had. 1 hele lieve mevrouw uit Gana die tegenover mijn vader zat, denk ook nog maar net 60 en 1 man van 35. Heel erg. Ga geen praatjes meer met mensen maken want dit trek ik er niet meer bij. :cry:

Het gekke is dat er in mei wel 30 mensen zijn overleden waar ik van 3 maar iets wist. De rest niets van gemerkt. Als mensen daar overlijden worden ze namelijk s ochtends vroeg weggehaald werd mij toen verteld. Veel mensen zitten ook op hun kamer dus die zie je niet.

riaw
Lid
Berichten: 255
Lid geworden op: Zo 12 Sep 2010 19:48

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor riaw » Za 18 Jun 2011 19:54

Ja dat is erg confronterend,en snap dat je dat niet trekt,je gaat je al snel verbonden voelen met mensen en dan lijdt je er onder dat ze weg vallen,terwijl je zelf al genoeg leed hebt.

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor sonjas » Ma 20 Jun 2011 10:31

Heftig allemaal hoor. Ook ik denk aan je!

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Ma 20 Jun 2011 22:26

DAnk je Riaw. En jij ook Sonjas, heel lief van je, zeker omdat je zelf al genoeg verdriet te verwerken hebt. Gaat het wel met jullie en je vader?. Lijkt me heel erg zwaar als het dan zover is. Hoewel je het weet en ziet aankomen en soms ook wel denk"" het leiden is te erg laat het maar afgelopen zijn". Als het dan echt zo is lijkt me dat toch niet te bevatten. Ik ervaar dit tenminste zo. Ik weet verstandelijk dat mijn vader doodgaat, ik zie het ook aan hem en toch kan ik met het gewoon niet voorstellen.

Je gaat dan echt ook zo denken van waar zou hij nou heengaan en hoe moet dat voor hem zijn als het dan echt gebeurd is. Hele rare gedachtes kan je zo hebben.

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor sonjas » Di 21 Jun 2011 09:27

Jada,

Het is voor mij ook niet te bevatten.. Er staat een foto van mijn moeder op de kast, de laatste maanden was ze zó verandert dat ze nauwelijks nog op de foto lijkt. Ik sta dan naar m'n moeder te kijken maar mijn verstand zegt iets heel anders.. Hier thuis gaat alles maar door; huishouden/boodschappen/kinderen naar school.. Pas als ik bij mijn vader ben of hij hier dan valt het kwartje pas. Anders is het net of ik verdoofd ben..
Met mijn vader gaat het wel, hij is nu vanalles aan het regelen en dingen op aan het zeggen. Wsl gaat hij volgende week weer werken, dan heeft hij afleiding. Het is geen man die stil kan zitten, dan kan hij beter weer aan de gang gaan.

Gr Sonjas

moonmoon
Lid
Berichten: 76
Lid geworden op: Zo 01 Mei 2011 11:44

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor moonmoon » Di 21 Jun 2011 22:41

hoi Jada, heb net alles vanaf 10 juni gelezen, wat een toestand he. Vind wel heel goed dat je eerlijk en rechtstreeks naar je vader toeblijft, respect daarvoor !
Het klinkt allemaal nogal heftig , leef met je mee.
Meld me morgen weer, lage accuspanning !

lieve groeten Monique

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Di 21 Jun 2011 23:06

Het is maar goed, Jada, dat je er geen voorstelling van kunt maken.
Want het loopt altijd weer anders dan je denkt.
Heel raar, je ziet het aankomen en toch het moment zelf zal je verrassen.
Geniet van de mooie momenten die zijn.

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Wo 22 Jun 2011 23:12

Allereerst excuses aan een aantal mensen waar ik niet op heb gereageerd. Echter dit kwam omdat het sinds 2 dagen weer ellende was. Maandag en Dinsdag waren gevuld met in het ziekenhuis zitten omdat mjn vaders sonde eruit was gevallen. Eindelijk dinsdagmiddag de oplossing.

Vannochtend heeft mijn vader een beroerte gekregen. Ze stonden net voor de deur van hun huis toen hij wegzakte. Snel is mijn moeder met mijn man en mijn vader naar het hospice gereden. 112 wou namelijk niet dat hij naar het hospice werd gebracht. Ze wilden hem alleen naar het ziekenhuis brengen. Sindsdien wordt hij in slaap gehouden en weten we morgenochtend of hij zich nog zal herstellen. Ik vrees echter het ergste en aan de andere kant is het misschien ook wel goed zo. Geestelijk is hij er dan niet meer bij en hij slaapt dan rustig in. Beter dan de gruwel van een fatale bloeding, stikken of andere senario's die ons zijn verteld in de afgelopen tijd.

Enerzijds bid ik vannavond om hem nog ietsje langer te mogen houden, anderzijds bid ik dat het afgelopen zal zijn. Heel dubbel dus.
Ik hou jullie op de hoogte. :cry:

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Wo 22 Jun 2011 23:40

Hoi Jada,
wat heftig weer.
En ik begrijp het dubbele gevoel heel goed.
Ik denk aan jullie en heel veel sterkte.
liefs van mij

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Wo 22 Jun 2011 23:42

Jada, excuses zijn echt niet nodig.
Mijn medeleven gaat naar jullie uit.
Vergeet vooral niet om ook aan jezelf te denken.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor stoffeltje » Do 23 Jun 2011 12:14

hoi allemaal,
ben zelf wat minder op forum met antwoorden,maar ik denk wel aan jullie!
wens jullie heel veel sterkte.
stoffeltje

sonjas
Lid
Berichten: 224
Lid geworden op: Di 01 Feb 2011 19:14

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor sonjas » Do 23 Jun 2011 12:38

Heel dubbel en zeker herkenbaar!!!!!
Sterkte!

Liefs Sonjas

moonmoon
Lid
Berichten: 76
Lid geworden op: Zo 01 Mei 2011 11:44

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor moonmoon » Do 23 Jun 2011 12:52

hoi, blijft een toestand dus. Ik herken dat dubbele gevoel heel erg ! Het is mooi dat hij nu even niets meekrijgt maar je wilt hem ook nog zo lang mogelijk bij je houden, maar je gunt hem ook rust, maar.......
sterkte voor jou en je familie !

riaw
Lid
Berichten: 255
Lid geworden op: Zo 12 Sep 2010 19:48

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor riaw » Do 23 Jun 2011 16:08

Inderdaad heel erg dubbel,nogmaals sterkte ik denk aan je

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 23 Jun 2011 19:59

Mijn vader is niet meer wakker geworden en ligt nu officeel in coma. Zijn voeding is definitief gestopt en het is nu wachten op het einde. Heel erg maar we zijn toch heel dankbaar dat hij op deze manier zal sterven. Zonder bewustzijn en diep in slaap.

Alleen toch nog onverwacht en nog steeds niet te bevatten.

Ik hou jullie op de hoogte

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Do 23 Jun 2011 20:04

Het is inderdaad heel erg,
maar ik ben blij dat hij verder niet hoeft te lijden.
geen rare fratsen meer.
Ik zal vanavond een kaarsje voor hem branden.
Gewoon omdat ik aan jullie denk.
Kan me voorstellen dat het allemaal niet te bevatten is,
ik leef met jullie mee.
sterkte gewenst.
x

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Do 23 Jun 2011 20:57

Och, Jada, zo ineens.
Blijf vooral tegen je vader praten, streel zijn handen, enz.
Vertel hem wat je doet.
Soms kun je merken dat het toch doordringt.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Do 23 Jun 2011 23:08

Waar ik je nog voor wil waarschuwen is het volgende:
Het kan zijn dat er bij het heengaan kortsluiting in de hersenen optreedt.
Dat uit zich dan in een soort van epileptische aanval.
Je vader heeft hier geen weet van, hij is dan al heen, echter voor jullie
kan het heel heftig overkomen, zeker als je niet weet dat het kan gebeuren.
Nu het einde zo dicht nadert, zijn het heel kleine dingen die je voor je vader kunt doen die je veel voldoening geven.
Zijn lippen insmeren met lipbalsem, zijn hielen inwrijven met crème, zorgen dat de deken/dekbed niet te strak om zijn voeten zit.
Kortom, het hem zo comfortabel maken.

lmdehaan
Lid
Berichten: 47
Lid geworden op: Za 19 Mar 2011 12:09

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor lmdehaan » Vr 24 Jun 2011 11:21

Sterkte Jada, ik denk aan jullie... Kaarsjes branden, voor je vader en voor jullie...
Dag lieve mama.. Ik ben zo verschrikkelijk trots op je!!


Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten