Mijn arme vader

Ineens heeft degene die je liefhebt niet meer lang te leven ...
Een moeilijke periode van afscheid nemen breekt aan ...
jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Zo 27 Mar 2011 16:28

Mijn arme dappere vader gaat dood!. 3 jaar geleden keelkanker, 36 bestralingen en chemo en daarna schoon. Alles zo dapper ondergaan ongeloofelijk gewoon. Begin december 2010, na heesheidklachten werd er een miniscule tumor op de stembanden ondekt. Gruwelijk bericht want enige optie was verwijderen van strottenhoofd en stembanden. Maar er weer positief tegenaan, 7 december operatie en wat was hij flink!, wij ook positief doen: "ach pa, je kunt zo weer praten en eten en drinken, even volhouden". Maar de wond wilde maar niet genezen dus praten, eten en drinken mocht hij nog steeds niet. Begin maart zag het er beter uit, nog enkele weken geduld zei de arts en dan kun je proberen te gaan praten. Even de rare bult nakijken die in zijn nek zat, zal wel een cyste zijn zei de KNO arts. 10 maart stond onze wereld echter stil, rare bult was weer kanker en geen behandelingsmogelijkheden meer. Praten zal hij nooit meer kunnen en eten en drinken ook niet.

O wat doet dat pijn, iedereen gaat een keer dood, maar op deze manier is zo wreed, zelfs zijn emoties kan hij niet meer uiten. Moeizaam briefjes schrijven en mailen lukt nog wel, maar toch heel anders dan echt met elkaar kunnen spreken. Weer pakt hij het redelijk op, hij wil nog leuke dingen gaan doen schrijft hij, arme arme pap.

Hoe lang het gaat duren weten ze niet, kan kort zijn maar kan ook nog een aantal jaar zijn. Ik denk niet een aantal jaar, hij heeft de moed al opgegeven en zich erbij neergelegd. Het ergste vind hij geloof ik dat hij geen afscheid zal kunnen nemen met zijn stem.

Pas 68 jaar is hij en het doet me zo'n verdriet dat niets ooit meer hetzelfde zal zijn, we zijn een hecht gezin en doen veel met elkaar. Nu is alles anders. Hij heeft mij gevraagd om alle financiele zaken op een rijte te zetten voor hem. Uiteraard doe ik dit maar mijn hart breekt terwijl ik tegelijk zakelijk en nuchter moet bekijken hoe e.e.a. is geregeld.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Zo 27 Mar 2011 17:21

Dit hoop je nooit te hoeven horen.
Steeds zet de kanker je op het verkeerde been.
Steeds gaat alles anders dan je gedacht had.
Een heel verstandige beslissing van je vader om nu alles te willen regelen.
Daar horen ook zijn wensen voor straks bij.
Ja, dat is heel moeilijk, maar ik hoop dat je net als ik zult ervaren dat het een hele opluchting is als het allemaal geregeld is. Het moet toch en dan maar liever terwijl het nog zo ver weg lijkt.
Dan hoef je je daarover geen zorgen meer te maken en kun je je richten op de dag van vandaag.
Probeer niet vooruit te kijken, je zult merken dat dat geen zin heeft.
Ga zeker leuke dingen doen, ga op vakantie, maak uitstapjes.
En ook al kost een uitstapje veel energie, waar hij een paar dagen van moet bijkomen, het is zo de moeite waard.
Kijk goed naar zijn gezicht, dat vertoond meer emoties dan je zou denken, je moet ze leren zien.
Je zou eens kunnen informeren bij het isaac-nf.nl.
Zij hebben zich gespecialiseerd in het communicatie.
Vergeet vooral jezelf niet. Ook jouw emoties moeten een weg naar buiten vinden.
Neem af en toe tijd voor jezelf, dat zul je hard nodig hebben.

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Zo 27 Mar 2011 21:44

Dank je hartelijk voor je medeleven. Emoties zijn voor mij heel vreemd . Ben altijd een zgn "harde"geweest. Heb een eigen zaak en dan wordt je wel een beetje zo. Tot voor 5 jaar terug had ik ook niet zo'n band met mijn vader. Hij was nl. al sinds ik klein ben aan de drank. Niet dat hij agressief was op zo, maar hij sliep meestal op de bank. Na zijn VUT werd dat van kwaad tot erger, het was een hel voor mijn moeder. Echter na een incident is hij 5 jaar geleden gestopt. Eindelijk kreeg ik toen een beetje een vader, we hadden nu een fragiele band die steeds sterker werd. Dacht ook altijd dat het me niet veel zou doen als hij ziek werd of zo. Maar nu het echt zo is ben ik helemaal kapot van ellende, heb vooral zo met hem te doen. Gelukkig komen er alleen leuke herinneringen bij me op aan mijn vader en ben ik die ellendige jaren zowat vergeten. Vind het zo moeilijk dat hij nu op dit punt alweer uit mijn leven verdwijnt.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Zo 27 Mar 2011 22:20

Probeer het van een positieve kant te zien.
Jij krijgt een tweede kans ook al is de tijd beperkt.
Emoties komen er vanzelf, geef ze de kans.
Alleen al je bericht hier op het forum geeft blijk van liefde voor je vader.
Dus die emotie heb je al.
Ga niet uit van de tijd die je straks mist, echter geniet ten volle van de tijd nu je nu wel hebt.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Wo 06 Apr 2011 13:41

Ik kan aleen maar zeggen koester alle momenten die je nog gaat beleven.
Geniet van elk klein dingetje.
Mijn pleegvader kan niet meer praten en ook niet meer eten,(sondevoeding wel)
Wij zijn ook al jaren bezig tegen keel kanker helaas heeft het ook niet geholpen,
en is hij uitbehandeld.
Moeilijk is dat he
Heel veel sterkte gewenst

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 07 Apr 2011 08:10

Hoi Anspatje,

Ja het is inderdaad heel moeilijk dat iemand die gaat sterven niet meer kan praten om zijn emoties te delen. Gelukkig dat we tegenwoordig email hebben!. Ook mijn vader heeft alleen nog sondevoeding, ook jammer want bv nog eens iets lekkers voor hem meenemen is ook geen optie meer. Heeft jou pleegvaader ook uitzaaingen in zijn nek/slokdarm?. JE hoort niet zo heel vaak dat deze kanker fataal afloopt dus de artsen kunnen ons weinig vertellen over het verloop. Zie wel dat het sinds de slecht nieuws boodschap haar achteruit gaat (4 weken geleden). Sinds enkele dagen bloeden de tumoren. 3% van de mensen met halskanker overlijd aan een bloeding. We hopen en bidden dat hij daar niet bijhoort maar gezien de bloedingen die er nu al zijn vrezen we het ergste. :cry:

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Do 07 Apr 2011 14:03

Bij Dicky zijn er uitzaaiingen naar zijn lever.
Maar ik moet zeggen dat de tumoren in zijn hals rond om zijn tracheostom best snel aan t groeien zijn.
En ze bloeden ook erg snel inderdaad.
Ik heb veel contact via msn, maar dicky is zo moe dat hij niet altijd meer reageerd..
Wij hebben dan in jan gehoord dat hij uitbehandeld is,
en omdat hij uitzaaiing naar de lever had heb ik zelf geschat op nog een jaar.
Maar omdat hals kanker vaal goed geneest zeggen ze inderdaad vrij weinig over het verloop.
maar dicky is de laatste 2 weken zou achteruit gegaan dat ik niet denk dat we het jaar vol zullen maken.
Het blijft allemaal erg onvoorspelbaar...
Ik bid met je mee dat je nog een lange tijd van hem kunt genieten!

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 07 Apr 2011 17:32

Hoi Anspatje,

Ik hoop ook met jou mee dat jou pleegvader nog langere tijd bij jullie mag blijven. Maar inderdaad groeien die tumoren erg hard. Ze hebben inderdaad dezelfde symptonen en je hoort het niet veel. Over die bloedingen kregen wij te horen dat er uiteindelijk in een aantal gevallen een fatale bloeding kan optreden en dat daar niets aan te doen is. Ben toen gaan zoeken op internet en zag dat ze in Amerika, duitsland en belgie hier wel wat aan kunnen doen. HEb dit gister voorgelegd aan de dokter en nu gaan ze het misschien toch proberen. Wel raar dat je dat zelf moet opzoeken en aangeven want anders laten ze je dus gewoon doodbloeden!. Het is geen genezigng voor de kanker maar wel het vermijden van een nare manier van sterven. Mocht jou pleegvader dus ook meer gaan bloeden hou dan in de gaten dat ze een rontgenfoto met contrast vloeistof kunnen maken van de aderen in de nek. Ze kunnen zo het lek opsporen en mogelijk dichten. Wel een risico maar er is immers niet veel meer te verliezen.

Jij ook heel veel sterkte

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Ma 11 Apr 2011 12:26

Dank je wel voor de tip. Ik was hier dus niet echt bewust van.
Zaterdag nog met hem bij het umc geweest, en zijn tracheostoma ging er uit. (moetsen even een nieuw zakje plaatsen voor het lekken)
En ben een beetje geschrokken. Waar eerst een mooi rond gat zat is nu best een heel groot gat.
en dan al die tumoren er om heen geen fijn aanzicht.
het is dat hij dat bandje in zijn hals heeft om de tracheostoma op zijn plek te houden anders ligt die er constant uit!

hoe is het op dit moment met je vader?

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Ma 11 Apr 2011 12:37

Mijn vader is afgelopen vrijdag opgenomen in het ziekenhuis omdat het bloeden steeds heviger werd. Hij, mijn moeder en wij (broer en ik) waren ten einde raad omdat we elk moment de fatale bloeding verwachten. Hij is opgenomen om te kijken of embolisatie mogelijk is. Helaas is de kans heel klein dat dit zal lukken omdat het dan precies op het juiste moment een heel gespecialiseerde arts aanwezig moet zijn. Zaterdag ging het wel weer maar gister was het weer mis. Heel erg bloeden uit zijn stoma. Ze hebben toen een canule geplaatst met een balon zodat het bloed niet in zijn luchtwegen kan lopen. Was echt heel erg want hij stikte zowat. Net kreeg ik een mailtje van hem dat hij nu een beetje gewend is aan de nieuwe canule en wel gerustgesteld is dat hij niet kan stikken in zijn bloed. Het is inderdaad een drama want verder voelt hij zich nog best wel goed, alleen die bloedingen zijn geen goed teken. Vind het zo zielig want hij is nog niet aan doodgaan toe, klinkt misschien gek want wie is dat ooit wel. Hij was echter wel redelijk rustig toen hij hoorde dat hij niet meer beter werd maar hij dacht nog wel maanden of misschien een jaar te hebben. Nu slechts 5 weken na de diagnose ziet het er niet naaruit dat dit gaat lukken. We hopen wel dat hij eind april er nog is want dan gaan we een weekend met elkaar weg, daar verheugt hij zich zo enorm op.

HEt is een drama dat hij zo moet lijden, hij en wij zijn zo bang dat zijn slagader zal knappen. Morgen mag hij weer naar huis en als het gebeurt moet mijn moeder hem een injectie met slaapmiddel geven zodat hij niets meer merkt. Dit is echt onmenselijk om van iemand te vragen. Echter al die tijd in het ziekenhuis kan ook niet want het kan ook nog meevallen en dat hij er toch nog een hele tijd is.

Hoe is het met jou pleegvader?, hoop dat bovenstaande hem bespaard blijft, is ook maar bij een paar procent van de mensen met terminale hoofd/hals kanker dat dit gebeurt.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Ma 11 Apr 2011 12:53

jeetje heftig weekend acter de rug dus.
Wel fijn dat hij morgen weer naar huis mag,
beter dan daar liggen.
Je weet toch niet wanneer zo iets gebeurt.
Het is inderdaad niet te bevatten dat het allemaal ineens zo snel kan gaan.
Ik hoop dat de fatale bloeding weet even niet hoe ik het anders moet noemen,
nog heel lang op zich laat wachten.
En dat jullie zo ie zo nog een heerlijk weekend weg kunnen.
Wel een zware taak voor je moeder zeg....om op dat moment een injectie te moeten geven.
Dicky heeft ook zo'n canule met balon, gelukkig maar want hij verliest heel veel vocht uit en rondom de canule!
Mocht je mijn verhaal even willen lezen en dat je weet hoe het bij ons er voor staat zie:
viewtopic.php?f=40&t=4573
groetjes Angelique

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Ma 11 Apr 2011 15:34

Hoi Angelique,

Tjee wat een ellende ook bij jou zeg. Ik herken alles duidelijk, bij mijn vader is het in grote lijnen hetzelfde allemaal. Hij heeft alleen nooit meer kunnen eten,praten na de operatie. Ook is er nadat het uitgezaaid bleek ook niets meer gedaan, hij was al bestraald 3 jaar geleden dus dat ging niet meer.

Ook herken ik jou emoties, ik heb zelf een eigen zaak en 3 kinderen. HEb ook nergens geen zin meer in en ben doodmoe van alle emoties. Kan op zich wel accepteren dat ik mijn vader ga verliezen maar op deze manier is heel erg rot. Moet me elke dag voorslepen en ben ook snel geprikkeld. Als mijn klanten bellen dan denk ik zeur toch niet zo. Vergeet ook regelmatig dingen. Gelukkig doe ik de zaak met mijn man samen dus die moet maar even extra opletten.

Veel sterkte verder. Gek gezegd wel fijn dat ik een lotgenoot heb getroffen. Hoewel ik je natuurlijk liever op een ander soort forum had ontmoet.

groetjes

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Ma 11 Apr 2011 20:34

Het is inderdaad een boel ellende,
maar al die jaren ben ik altijd zo positief geweest,
vooral omdat hals kanker normaal goed te behandelen.
En zelfs verleden jaar zomer dacht ik kop op!
Die zware operatie heeft hij ook doorstaan en dit redden we ook wel.
Voorlopig zijn we niet van hem af.
En toen werd het dec en ging ik daar steeds meer aan twijfellen.
In feb dan vast een euthanasie verklaring ogesteld,
mochten we dat ooit nodig hebben volgend jaar of zo,
maar dan ineens kan het zo hard gaan.
En het is zo moeilijk om te zien dat hj op is dat hij niet meer wil,
tuurlijk begrijp ik dat,
maar leuk is het niet.
Hij betekend echt alles voor me.
Aan de kinderen uitgelegd dat opa ziek is een bultje heeft wat niet goed is,
en niet meer beter word alleen nog maar moeier.
Nu is van het weekend een kindje van 12 van dewi's school overleden aan de gevolgend van een hersentumor.
Ik heb haar verteld dat opa dezelfde ziekte heeft alleen op een andere plek.
En ik denk dat het ook niet zo lang duurt voordat opa overlijd.
Toen zei ze pas als ik 8 ben??? (dat is in okt)
ik heb eerlijk gezegd dat ik dat niet weet.
Maar het blijft moeilijk, voorla omdat je het verloop niet gaat weten.
Maar het is inderdaad heel zwaar en zorgen voor je kinderen gewoon je hele gezin, je werk en dan voor dicky er zijn.
Maar ik doe het met liefde ookal kost het oveel energie.
Ik heb na een paar jaar eindelijk mijn gevoel op een forum durfen zetten,
vooral omdat ik moe was dat ik overal ovr dicky sprak.
Maar ook veel thuis en ik wil dat niet meer,
natuurlijk heb je het er wel over, maar hier van mijn afschrijven doet me erg goed,
zodat ik nu ook weer over koetjes en kalfjes kan praten zeg maar.
jij ook sterkte!

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Ma 11 Apr 2011 21:49

Hoi Angelique.

Ik snap je voor 100%, het gaat bij ons ook precies als jij omschrijft. Morgen mag mijn vader dus naar huis en nu vroeg de dokter vandaag: wilt u misschien naar een hospice?. huh wat een hospice?, zo ver is het toch nog lang niet was onze reaktie. De dokter reageerde daar niet op maar dit blijft maar in mijn hoofd spoken. Volgens mij zijn we naief en duurt het echt niet lang meer. Mijn vader is ook nog niet zover, hij heeft wel een euthenasieverklaring getekend voor als hij in coma raakt maar tegelijkertijd wil hij wel gereanimeerd worden als hij een hartstilstand krijgt. Dat werd hem vrijdag gevraagd en nu denk ik al misschien is het maar beter als ze dat niet meer doen.

Is overigens met de tijd zo'n hospice niets voor jullie?. Mijn moeder wil dit niet maar ik begrijp dat jou pleegvader in principe alleen woont en het wordt voor jou natuurlijk straks allemaal nog veel zwaarder. Misschien iets om over na te denken. Schijnt wel heel mooi en goed verzorgd te zijn.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Ma 11 Apr 2011 22:48

klopt mijn pleeg vader woont alleen,
en is dus altijd zelfstandig geweest.
Heeft altijd voor mij gezorgd.
Hij wil absoluut niet verzorgd worden!!!
Dan wil hij meteen een sputje heeft hij altijd gezegd.
Ik heb al gevraagd of hij een bed beneden wil,
maar dat wil hij ook niet.
Iemand in huis of hij bij iemand is ook een nee.
Ik heb er voor gezorgd dat hij nu 1 x per week hulp in de huishouding krijgt,
in plaats van om de week.
Wij hebben hier maanden over moeten zeuren
en de hulp in de huishouding geeft aan dat ze dit niet meer om de week red en ik moet het aanvragen.
Het is best een eigenwijs mannetje de laatste 2 dagen snauwt hij ook een beetje naar mij.
Hij krijgt nu morfine pleisters en had gewoon nog de drankmorfine erbij in genomen,
ik hem duidelijk maken dat dit niet mag.
Althans dat lijk me niet echt handig een dubbele dosis morfine
Hij moest vandaag de morfine pleister vervangen, maar dat had hij een paar uur te vroeg gedaan,
had ik wat van gezegd, meteen kreeg ik weer een snauw angelique de dokter.
Ik ben meer van de regeltjes en hij heeft zo iets van dt beaal ik zelf wel.
Vandaag vroeg ik wat een arts uit het umc gevraagd had om aan hem te vragen
zegt hij gewoon daar staat mijn hoofd niet naar.
En het was maar een simpele vraag.
Ik moet ook van de huisarts vragen of hij miner moe is van deze morfine,
vraag ik dat aan hem want ik moet de huisarts deze week daarover inlichten.
Zegt hij dat zien we wel.
Zeg ik dat hij naar die paar dagen wel verschil of niet moet voelen,
zegt hij morgen weer een dag...
pffff ik vind dat best vervelend...maar t zal er wel bij horen.

Ik vind het raar dat ze vrgen of je vader naar een hospice wil.
Naar mijn idee ga je daar pas heen als het bijna zeker is dat je binnen 2 weken overlijd.
Althans dat heb ik hier en daar gelezen op internet,
dus weet het ook niet 100% zeker.
Dicky wil ook niet meer gereanimeerd worden.
En ik sta helemaal achter die keuze.
Het feit dat je vader dat nog wel wil is toch dat hij nog hoop heeft.
En hoop is het enige wat je staande houd denk ik.

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Di 12 Apr 2011 07:57

Angelique,

Mijn vader is tegen ons wel normaal, hij houdt zich groot. Echter mijn moeder moet het ook regelmatig ontgelden. Hij kan dan wel niet praten maar op zijn manier snauwt hij haar af als ze hem bv niet snel genoeg begrijpt of wat dan ook. Aan de ene kant best begrijpelijk dat iemand helemaal gefrustreerd is die zich ziek voelt, pijn heeft, niet meer kan praten, niet meer normaal kan eten en drinken en dan ook nog een hele slechte prognose heeft. Aan de andere kant is het voor de "verzorger"heel verdrietig, die doet immers zijn/haar uiterste best. Het is niet tegen jou persoonlijk gericht maar tegen de hele trieste situatie. Kijk uit dat je ongemerkt niet steeds meer gaat doen, uiteraard heb je zoiets van hij heeft altijd voor mij gezorgd dus nu doe ik dat voor hem maar ik ben bang dat dat echt voor jou alleen niet te doen is. Zou toch minimaal elke dag thuiszorg moeten komen voor verplegende handelingen. Begrijp wel dat je (pleeg)vader dit niet wil maar hij moet ook gaan beseffen dat jij er straks anders onderdoorgaat. Zou toch als je het niet meer trekt hier een eerlijk gesprek met hem over hebben, waarschijnlijk heeft hij dit nog niet eens door en zal hij ook niet willen dat je eraan onderdoorgaat.

Heel veel sterkte weer.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor liddy » Di 12 Apr 2011 19:17

Wat een hospice betreft:
Er zijn verschillende soorten hospicezorg. Bijvoorbeeld de zogenoemde bijna-thuis huizen, waar steeds vrijwilligers aanwezig zijn.
Of het High-Care hospice, waar 24 uur per dag medische zorg aanwezig is en men ziekenhuis- verplaatste zorg uit kan voeren. In een hospice gaat veel aandacht uit naar de palliatieve zorg.
Bij mensen die ongeneeslijk ziek zijn en in een vergevorderd stadium van hun ziekte, probeert men een continue en totale zorg te bereiken die het lijden zoveel mogelijk beperkt en verzacht.
Doel van de hospicezorg is de kwaliteit van leven zo goed mogelijk te houden of te krijgen in de laatste periode van het leven.
Er is een grote vraag naar hospice zorg. Het zorgkantoor geeft een indicatie af indien de levensverwachting korter is dan drie maanden.

Dus het gaat beslist niet alleen om de twee laatste weken.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Wo 13 Apr 2011 01:47

Helaas moet ik meedelen dat dicky vanavond is overleden.
Hij heeft zo'n fatale bloeing gekregen.
Ik moet zeggen dat ik heel blij ben om je te hebben leren kennen,
want doormiddel van jou uitleg over de bloedingen bleef ik heel kalm bij hem.
En zei tegen de artsen dat ik heel toevallig over dit gehoord had.
Ik ben de hele tijd bij hem geweest, wat op sommige momenten heel heftig was.
Gelukkig waren we op de spoedeisende hulp van het umc en heb ik veel steun gehad.

Ik kom snel weer reageren op jou verhaal hoor, maar moest het even kwijt.

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Wo 13 Apr 2011 08:16

ach meisje toch, wat erg. En dan toch nog eigenlijk onverwacht. Ben ook heel verbaasd dat hij een fatale bloeding heeft gekregen omdat er geen voortekenen voor waren. Ben heel blij te lezen dat je doordat je wist wat het was niet in paniek bent geraakt. Dat is ook de reden dat de artsen het vertellen zodat je weet wat het is en dat je hier niets meer aan kunt doen. Ik wens je heel erg veel sterkte, het verdriet om het verlies zal nu nog beginnen. De laatse tijd ben je alleen maar bezig met zorgen. Als je de kracht hebt wil je me dan vertellen hoe alles precies is gegaan en of dicky er zelf nog iets van heeft gemerkt. Mag ook in prive berichtje. Staat je hoofd er niet naar dan begrijp ik dat uiteraard ook.

Nogmaals heel veel sterkte en ik heb ook veel aan het contact met jou gehad.

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Do 14 Apr 2011 11:28

ik had het ook totaal niet verwacht moet ik zeggen.
Je hebt inmiddels gelzen hoe het gegaan is,
en het was erg heftig,
ben echt blij dat we naar het ziekenhuis gegaan zijn.
helaas hadden wij geen donkere handoeken maar witte.
maar ze hebben groot deel van de tijd de zuiger er op gehad,
dus al het bloed werd opgevangen.
maar ik vergeet het never nooit niet.

hou me een beetje op de hoogte hoe het met jullie gaat goed?

jada
Lid
Berichten: 172
Lid geworden op: Zo 27 Mar 2011 16:20

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor jada » Do 14 Apr 2011 12:36

Angelique,

Ik hou je zeker op de hoogte. Momenteel even enkele dagen rustiger, mijn vader is nu thuis en naar omstandigheden gaat het redelijk. Hij mailde mij vannochtend dat we moeten genieten van de goeie dagen en daar heeft hij ook gelijk in. Voor je het weet is er weer een slechte dag en dan hou je het niet vol als je op de goeie dagen niet even kunt ontspannen. Ben erg geschrokken van jou verhaal want ik denk dat de artsen niet helemaal eerlijk zijn geweest en dat zo'n fatale bloeding meer voorkomt dan men zegt. Hoop echt dat het niet zo zal gaan want wat je zegt volgens mij vergeet je dat nooit meer.

Ik wens je heel veel sterkte de komende dagen met het afscheid.

groetjes

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Zo 17 Apr 2011 10:18

Nee dit is iets wat je echt nooit meer vergeet....
Maar ik ben zo blij dat ik bij hem was,
zodat hij dit niet alleen heeft mee hoeven maken.
En dat moet ik mezelf maar blijven vertellen,
in de hoop dat het geen wat op mijn netvlies gebrand staat minder zal worden.

Geniet inderdaad gewoon van de goede dagen, en dit weer deed bij ons altijd wonderen.
Je werd er vrolijker van. Probeer niet van het negatieve uit te gaan. Als het gebeurt gebeurt het toch,
maar blijf van het positieve uit te gaan en leef gewoon bij de dag, kijk niet te ver in de toekomst.

liefs Angelique

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Vr 22 Apr 2011 18:40

Alvast een heel fijn pasen gewenst!!

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor stoffeltje » Vr 22 Apr 2011 19:25

hallo,
op den duur verzachten de scherpen wat,hou de mooie momenten vast dat zou hij willen.
jullie ook een goed en mooi pasen toe gewenst.
geniet van de zon!
stoffeltje

anspatje
Lid
Berichten: 245
Lid geworden op: Wo 26 Jan 2011 23:23

Re: Mijn arme vader

Berichtdoor anspatje » Zo 01 Mei 2011 21:22

jada, al even niets van je gehoord, hoe is het nu met jullie?


Terug naar “Omgaan met terminale patiënten”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten