Mijn zus is nog maar 36.....
Geplaatst: Do 18 Nov 2010 23:07
Vorig jaar toen M 35 was kreeg ze te horen dat ze borstkanker had en dit was vreselijk maar wel goed te behandelen en te overkomen.
Dit jaar na alle chemo therapie, immunotherapie, bestraling te doorstaan kregen we te horen dat het was uitgezaaid naar de hersenen
en dat ze nooit meer beter zou worden. De wereld staat dan kompleet stil!!!
Eerst zijn ze begonnen met nieuwe ronde bestraling en hier na zou evt. nog chemo volgen maar dat gaat niet meer gebeuren omdat ze er te zwak voor is.
Een maand geleden is M verhuisd naar een Hospice en dat doet zo vreselijk zeer.
Ik zie haar zo hard achteruit gaan... gelukkig is het nu wat stabiel.
Zij was altijd zo zelfstandig en vol met levenslust en nu kom ik op bezoek bij een vrouw die zich met een rollator vooruit beweegt,
bijna nooit meer de deur uit gaat en dan alleen een blokje om in de rolstoel.
Ik woon niet dicht in de buurt en moet van ver alles aanzien. Ik ga vaak op bezoek en reis dan een heel eind heen en weer.
Thuis zorgt mijn man dan goed voor onze 2 kinderen en dat gaat gelukkig heel goed.
Je staat er mee op en dit beheerst je hele dag en je gaat er mee naar bed!
Over 2 weken is haar verjaardag en wordt ze 37. Hoe vier je zo iets???
Mijn zus en beste vriendin ligt in een bed aan de andere kant van het land en de rest van de wereld kan mij even gestolen worden...
Dit jaar na alle chemo therapie, immunotherapie, bestraling te doorstaan kregen we te horen dat het was uitgezaaid naar de hersenen
en dat ze nooit meer beter zou worden. De wereld staat dan kompleet stil!!!
Eerst zijn ze begonnen met nieuwe ronde bestraling en hier na zou evt. nog chemo volgen maar dat gaat niet meer gebeuren omdat ze er te zwak voor is.
Een maand geleden is M verhuisd naar een Hospice en dat doet zo vreselijk zeer.
Ik zie haar zo hard achteruit gaan... gelukkig is het nu wat stabiel.
Zij was altijd zo zelfstandig en vol met levenslust en nu kom ik op bezoek bij een vrouw die zich met een rollator vooruit beweegt,
bijna nooit meer de deur uit gaat en dan alleen een blokje om in de rolstoel.
Ik woon niet dicht in de buurt en moet van ver alles aanzien. Ik ga vaak op bezoek en reis dan een heel eind heen en weer.
Thuis zorgt mijn man dan goed voor onze 2 kinderen en dat gaat gelukkig heel goed.
Je staat er mee op en dit beheerst je hele dag en je gaat er mee naar bed!
Over 2 weken is haar verjaardag en wordt ze 37. Hoe vier je zo iets???
Mijn zus en beste vriendin ligt in een bed aan de andere kant van het land en de rest van de wereld kan mij even gestolen worden...